🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «#ماه_مبارک_رمضان» موضوع: «#احکام_روزه_مسافر» ✅ اگر سفر شخصی در ماه مبارک رمضان از شرایط زیر برخوردار باشد از نظر شرعی، آن شخص مسافر محسوب شده و احکام مسافر بر اعمال او جاری می‌گردد، از جمله اینکه نماز او شکسته و افطار روزه بر وی واجب می‌شود: 1️⃣ مجموع مسافت رفت و برگشت او کمتر از ۸ فرسخ یعنی حدود ۴۵ کیلومتر نباشد، به عبارت دیگر فاصله مبدأ و مقصد او، حداقل باید ۲٢ و نیم کیلومتر باشد؛ 2️⃣ قبل از اینکه سفر شروع شود، قصد پیمودن حداقل ۸ فرسخ را داشته باشد؛ 3️⃣ قبل از خارج شدن از «حد ترخص» از تصمیم پیمودن ۸ فرسخ پشیمان نشود؛ 4️⃣ سفر او در اثناء پیمودن مسافت شرعی، با رسیدن به وطن یا مکانی که قصد اقامت ده روزه در آنجا دارد، قطع نشود؛ 5️⃣ سفر او، مشکلات شرعی از جمله قصد برای انجام کار حرام را دارا نباشد؛ 6️⃣ زندگی فرد به صورت کلی در سفر نباشد مثل: عشایر و ...؛ 7️⃣ شغل فرد، سفر کردن نباشد مثل: رانندگان بین شهری و...؛ 8️⃣ مسافر حد ترخص را رد کرده باشد، یعنی از وطن یا جایی که قصد اقامت ده روز یا بیشتر را دارد به اندازه‌ای دور شود که صدای اذان آن شهر و دیار را نشنود و دیوار‌های آن شهر را نبیند. 📚 طبق نظر مشهور مراجع عظام تقلید https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#آیات_المهدی ١٨»         روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠١/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز، سالروز ضربت خوردن مولی‌الموحدین، امیرالمؤمنین، حضرت علی (ع) است، لذا سخن خود را با حدیثی نبوی در رابطه با مقام حضرت امیر (ع) نزد خداوند متعال آغاز می‌نمائیم؛ پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «آن زمان که مرا شبانه به آسمان بردند... پروردگارم نکاتی را به من وحی نمود و سپس فرمود: ای محمّد، به علی‌بن‌ابیطالب «اميرالمؤمنين»، سلام مرا برسان که پيش از او هيچ کس را به اين نام نناميده‌ام و پس از او نيز اين عنوان را به هیچ کس نخواهم داد»: «... قَالَ يَا مُحَمَّدُ اقْرَأْ عَلِیِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلَامَ فَمَا سَمَّيْتُ بِهَذَا أَحَداً قَبْلَهُ وَ لَا أُسَمِّی بِهَذَا أَحَداً بَعْدَهُ» [امالی شیخ طوسی، ص ٢٩۵] ✍️ اما امروز نوزدهمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای گذشته، به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ»: «كيست كه هرگاه درمانده‌اى او را بخواند، اجابت نمايد و بدى و ناخوشى را برطرف كند، و شما را جانشينان (خود در) زمين قرار دهد؟ آیا با وجود خدای یکتا خدایی هست؟ (هرگز نیست لیکن) اندکی متذکر (این حقیقت) هستند» (نمل/۶٢) مفسرین این آیه را از «آیات المهدی» دانسته‌اند، چراکه در روايات متعدد آمده که نمونه‌ى مضطرّ واقعى، امام زمان (عج) هستند و بدترين سوء (وَيَكْشِفُ السُّوء)، «غیبت امام معصوم» و «ظلم و ستم مستکبران» است كه در زمان ظهور آن حضرت، برطرف مى‌شود و حكومت صالحان در آن زمان در کل زمین‌ ایجاد خواهد شد: (وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ) چنانچه امام صادق(ع) فرمودند: «(این آیه) دربارهٔ قائم از آل محمد (ص) نازل شده که به خدا قسم او مضطرّ است؛ آنگاه که نزد مقام (حضرت ابراهیم ع) دو رکعت نماز گزارد و خدا را بخواند، پس او را اجابت نماید و بدی (غیبت) را برطرف کند و خداوند او را خلیفه و جانشین خود بر زمین قرار می‌دهد»‌ (بحار الأنوار، ج۵۱، ص۴۸/ تفسیر نورالثقلین و البرهان) ✍️ اما چند نکته درباره آیه فوق‌الذکر: 1️⃣ «اضطرار» یعنی پناه بردن به خدا در حالی که چاره‌ای برای فرد نمانده و حالتی است که برای گرفتار در شرایط بسیار سخت پیش می‌‌آید، به طوری که او از تمام افراد و اسباب مادّی نومید می‌شود و فقط رو به قدرت لایزال الهی می‌نماید؛ 2️⃣ از شرایط استجابت دعا: «اضطرار» و قطع اميد از ديگران و «اخلاص» در دعاست؛ 3️⃣ طبق روایات، اگر دعاى ما مستجاب نشود، حتماً دليلى وجود دارد، هم‌چون این‌که: ⬅️ دعاى ما، طلبِ خير نبوده و ما گمان مى‌كرديم برای ما خير است؛ ⬅️ و یا نحوه‌ى درخواست ما، جدّى و همراه با درماندگی و اضطرار نبوده است؛ ⬅️ و یا این‌که در دعا، اخلاص نداشته‌ايم، يعنى اگر به درگاه خداوند رو كرده‌ايم، اما به ديگران نيز چشم اميد داشته‌ايم؛ ⬅️ و یا خداوند سبحان به جاى استجابتِ آنچه مى‌خواهيم، مشابه یا بهتر از آن را به ما مى‌دهد؛ ⬅️ و یا خواسته‌ى ما به مصلحت ما نيست، و خداوند به جای آن، بلایی را از ما دور مى‌كند؛ ⬅️ و یا به جاى آن، به نسل و فرزندان ما لطف مى‌نماید؛ ⬅️ و گاهى نیز به جاى برآوردن حاجت ما در دنيا، خداوند در قيامت چنان جبران مى‌نماید که بقیه حسرت می‌خورند که ای کاش حاجات آن‌ها نیز در دنیا برآورده نشده بود و به آن‌ها در عوض چنین پاداشی در قیامت می‌دادند. ضمناً درست است که اجابتِ دعای مضطرّ، وعده الهى است؛ ولى نباید انتظار داشته باشیم که باعث تغییر در سنّت‌های حتمی الهى شود؛ مثلاً سنّت خداوند آن است كه مردم در «عجل قطعی»، باید به نحوى از دنيا بروند و مسلماً همه‌ى انسان‌ها در لحظه‌ى احتضار، مضطرّند! پس اگر قرار باشد در این حالت، حاجت همه مستجاب گردد و زنده بمانند، بايد قانون مرگ به طور کلی لغو شود؛ لذا باید بدانیم بهترین مصلحت برای ما در نزد خداوند است و دعای ما به درگاه الهی، در صورت اخلاص و اضطرار قطعاً اثر خواهد داشت. ✍️ در پایان باید بدانیم که بر اساس این آیه، آنگاه که مردم با آگاهی از خسارت‌های جبران‌ناپذیر غیبت حجت الهی، و ظلم و ستم مستکبران، خالصانه و مضطرانه خداوند را بخوانند و فرج را خواستار شوند، حجت و ولی خدا نیز با حالت اضطرار دست به دعا بر می‌دارد و بر طرف شدن «غیبت» را از درگاه ایزد منان می‌خواهند، و انشاالله فرمان فرج و قیام حضرت صادر می‌شود: «قُم بِاذنِ اللّه». https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «#ماه_مبارک_رمضان» موضوع: «#احکام_روزه_مسافر» ✅ مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولى اگر براى فرار از روزه باشد، مكروه است. ✅ مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد؛ ولی مسافرى كه نمازش را تمام مى‏خواند، مثل كسى كه شغلش مسافرت، يا سفرش، سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد. ✅ كسى كه نمى‏داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد، روزه‏اش باطل مى‏شود، ولی اگر تا مغرب نفهمد، روزه‏اش صحيح است. ✅ اما اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مى‏باشد و در سفر روزه بگيرد، روزه او باطل است. ✅ اگر روزه دار بعدازظهر مسافرت کند، باید روزه خود را تمام کند و روزه او صحیح است. 📚 طبق نظر مشهور مراجع عظام تقلید https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم مناسبت: «#ماه_مبارک_رمضان» موضوع: «آیات المهدی ١٩» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠١/٢١ ✍️ مناسبت روز: امشب، دومین شب از شب‌های پرفضیلت قدر است که طبق آیات و روایات اسلامی، افضل بر هزار ماه است و ملائکه آسمان و بزرگ ملائکه حضرت روح‌القدس بر حجت حی الهی در زمین نازل شده و مقدرات یک‌ساله مردم را به محضر حضرت بقية‌اللّه الاعظم تقدیم می‌نمایند؛ البته در این شب عظیم طبق روایات، وقایع بزرگی دیگری نیز رخ داده است؛ وقایعی هم‌چون: معراج حضرت رسول (ص)؛ به آسمان رفتن حضرت عیسى (ع)؛ رحلت حضرت موسى (ع) و حضرت یوشع بن نون (ع)؛ و بالاخره شهادت مولای متقیان حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) که بر حُرمت این شب بزرگ افزوده است؛ لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت امیر (ع) آغاز می‌نمائیم؛ اما امروز بیستمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای گذشته، به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ‌اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًی وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ»: «آيا نديديد كه خداوند آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است براى شما مسخّر كرده و نعمت‌هاى ظاهرى و باطنى خود را بر شما سرازير كرده است، اما (بازهم) بعضى از مردم بدون هيچ دانش و هدايتى و بدون هيچ كتاب روشنگرى درباره‌ى خداوند به جدال و ستيز مى‌پردازند» (لقمان/٢٠) در اين آيه شریفه، خداوند به دو دسته از نعمت‌های الهی اشاره می‌نماید: 1️⃣ «نعمت‌های ظاهرى»: مانند: سلامتى، روزى، زيبايى و امثال اين‌ها؛ 2️⃣ «نعمت‌های باطنى»: مانند: ايمان، علم و معرفت، حسن خلق، امدادهای غيبى، فطرت پاک، ولايت و محبت اهل‌بیت (ع) و..؛ در ادامه آیه نیز به سه منبع معتبر «شناخت» اشاره شده، که مراد از «عِلْم»، «استدلال‌های عقلى» و مراد از «هُدًی»، «هدايت‌هاى فطرى» و مراد از «كِتَابٍ مُّنِير»، «وحى الهى» است، و سپس به برخی از افراد جاهل اشاره شده که متأسفانه، بدون استناد به هيچ يك از این سه منبع «عقل، فطرت و وحى»، درباره‌ى خدا سخن گفته و اظهار نظر مى‌كنند! ✍️ مفسرین این آیه را براساس روایات تفسیری اهل‌بیت (ع) از «آیات المهدی» دانسته‌اند، چنانچه امام کاظم (ع) درباره اين آيه، فرمودند: «نعمت ظاهر، "امام ظاهر"؛ و نعمت باطن، "امام غائب" است»؛ پس از حضرت پرسیدند: مگر در ميان ائمه اطهار، كسى غائب می‌شود؟ امام (ع) فرمودند: «آرى! او دوازدهمينِ ما امامان است که از ديدگان مردم غائب مى‏شود، اما ياد او از قلوب مؤمنين هرگز غايب نمى‏گردد...»: «...النعمة الظاهرة، الإمام الظاهر و الباطنة، الإمام الغائب...» (كمال‌الدين، ج‏٢، ص٣۶٨) ✍️ و اما چند نکته درباره آیه فوق‌الذکر: 1️⃣ خداوند، تمام نعمت‌های ظاهری و باطنی خود در آسمان و زمین را برای بهره‌گيرى انسان آفریده است: «سَخَّرَ لَكُم» 2️⃣ انسان قادر است آنچه را در آسمان و زمين است، به تسخير خود درآورد: «سَخَّرَ لَكُم» 3️⃣ نبايد از نعمت‌هاى باطنى خداوند غفلت كنيم و به آنها بى‌توجّه باشيم: «أَلَمْ تَرَوْا...بَاطِنَةً»؛ 4️⃣ علیرغم گستردگى و فراوانى نعمت‌ها، متأسفانه نعمت‌های باطنی از دیده بسیاری پنهان است! و حتی نعمت‌های ظاهری نیز برای برخی از انسان‌ها به دلیل غفلت و ناشکری، پنهان هستند و تنها با فقدان چنین نعمت‌هایی همچون «سلامتی، اجتماعات دینی، زیارت و... ) انسان‌ها از خواب غفلت بیدار می‌شوند؛ 5️⃣ در جهان بينى الهى، «عقل، فطرت و وحى» منابع معتبر «شناخت» هستند که باید براساس آنها استدلال نمود تا به نعمت‌های پنهان دست یابیم: «علمٍ، هدىً، كتابٍ منير»؛ 6️⃣ امام غائب، نعمت پنهان است و غائب بودنش نقصی برای نعمت بودنش نیست، چنانچه برای خورشید، پشت ابر بودن، نقصی ایجاد نمی‌کند و بهره‌ی فراوان او قطع نمی‌شود؛ لذا پنهان بودن امام، نباید سبب غفلت ما از این نعمت بزرگ الهی شود؛ 7️⃣ شکر نعمت امام غائب، به معرفت، محبت و اطاعت از اوست. https://eitaa.com/ROOZBARG