برای دسترسی به روزبرگ با موضوع «دوازدهم فروردین، عید ملی و مذهبی»، بالا را کلیک نمایید☝️

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «#روز_طبیعت» موضوع: «#احکام_محیط_زیست» ❓شکستن شاخه‌ی درختان چه حکمی دارد؟ ✅ بی‌جهت نباید شاخه‌ی درختان را شکست! و اگر درخت متعلق به مردم یا اموال بیت‌المال باشد، این کار حرام شرعی است... ❓آیا شرعاً باید افراد را از ریختن زباله در فضای عمومی و لطمه‌زدن به محیط زیست نهی کنیم؟ ✅ اگر ما معنای منکر را بدانیم، می‌فهمیم که این کار (قطعاً) نهی از منکر است...؛ از نظر فقهی به هر کار ناپسند، منکر می‌گویند؛ حالا ممکن است مکروه باشد یا حرام! نهی دیگران از کار حرام، واجب است و نهی از کار مکروه، مستحب است! بنابراین اگر حتی نگوییم که ریختن زباله در مکان‌های عمومی حرام است! «که در مواردی قطعاً ریختن زباله و لطمه‌زدن به محیط زیست حرام است!»، نهی کردن دیگران از این کار، مصداق نهی از منکر واجب يا (حداقل) مستحب است! لذا ما باید از لطمه‌زدن به محیط زیست (خودداری و) جلوگیری کنیم. ❓تکلیف ما درباره‌ی آداب چمن گره‌زدن در روز طبیعت چیست؟ ✅ اصل این مسئله مبنایی ندارد و از نظر دینی هم تأیید نشده است و اثر و فایده‌ای هم برای آن غرضی که افراد چمن را گره می‌زنند ندارد؛ علاوه بر اینکه اگر چمن متعلق به فضاهای عمومی باشد گاهی اصلاً این کار جایز نیست که وارد بشوید و اگر زمین کاشته‌شده‌ی مردم هست، نباید وارد آن بشوید و اگر صاحب زمین راضی نباشد مرتکب حرام شده‌اید و اگر خسارتی هم وارد شود، باید جبران کنید. ❓آیا انجام مراسم روز سیزدهم فروردین (سیزده بدر) اشکال دارد؟ ✅ فی نفسه حرام نیست؛ هر چند چنین چیزی مبنای شرعی ندارد. 📚 farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#آیات_المهدی (١٠)»         روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠١/١٣ ✍️ مناسبت روز: در یازدهمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و امروز نیز به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ‏ اللَّهِ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»: «و ما موسی را با آیات الهی فرستادیم که قوم خود را از ظلمات بیرون آورده و به عالم نور رساند، و روزهای [عبرت انگیز] الهى را به آنها یادآوری نماید، که همانا در اين (يادآورى) براى كسانى كه صبر و مقاومت پیشه کنند، وسپاس فراوان بجا آورند، نشانه‌هايى از قدرت الهى است.» (ابراهیم/۵) هرچند ظاهر این آیه به حضرت موسی (ع) و قوم بنی‌إسرائيل اختصاص دارد، اما مفسرین، بر اساس احادیث تفسیری و تبیینی ائمه معصومین (ع)، این آیه را ناظر بر مباحث مهدویت دانسته‌اند؛ ✍️ خداوند در آغاز این آیه، تأکید می‌نمایند که اگرچه در طول تاریخ، جامعه‌ی بشری همواره گرفتار ظلمت و تاریکی‌ها مختلف بوده‌اند از جمله: ⬅️ تاریکی‌های اعتقادی؛ همچون شرک و شک و... ⬅️ تاریکی‌های اخلاقی؛ مانند حسادت، غیبت، بخل و... ⬅️ و تاریکی‌های رفتاری و عملی؛ مثل ظلم و زورگویی، کسب مال حرام و...؛ اما انبیاء و اولیاء الهی مأمور شده‌اند تا بشریت را از تمامی ظلمت‌های ظاهری و باطنی، نجات داده و به سوی نور و روشنایی هدایت نمایند، و سرانجام نیز با ظهور خورشید مهدوی، همه‌ی جهانیان از تاریکی‌ بیرون آمده و نور الهی سراسر گیتی را فرا خواهد گرفت؛ ✍️ خداوند در بخش دوم این آیه، «تذکر به ایام‌الله» را به‌عنوان دیگر مأموریت انبیاء و اولیاء الهی معرفی نموده است: «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ‏اللَّه»؛ ايامی که طبق کلام امام صادق (ع)، سه روز است: ⬅️ روز قیام قائم (ع)؛ ⬅️ روز رجعت؛ ⬅️ و روز قیامت» «أَیامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ یوْمُ یقُومُ الْقَائِمُ وَ یوْمُ الْكَرَّةِ (یوم الرجعة) وَ یوْمُ الْقِیامَةِ» [بحارالأنوار، ج٧ ، ص۶١؛ و تفسیر نور الثقلين] ✍️ سپس در بخش پایانی آیه، بر داشتن «استقامت زیاد» و «شکرگزاری نعمت‌های الهی» جهت بهره‌برداری از ایام الله و رسیدن به نور الهی تأکید شده است: «إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»؛ چنانچه امام باقر (ع) در تفسیر این بخش از آیه می‌فرمایند: «"صَبَّارٍ شَكُور" کسی است که بر سختی‎ها و ناملایماتی که بر او وارد می‎شود، بسیار صبر می‌کند، و آزار و اذیتی که در راه ما اهل‌بیت می‎بیند را تحمّل می‌کند، و خدا را به‌خاطر ولایت ما اهل بیت، بسیار شکر می‌نماید»: «صَبَّارٌ عَلَى مَا نَزَلَ بِهِ مِنْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ صَبُورٌ عَلَى الْأَذَى فِینَا شَكُورٌ لِلَّهِ عَلَى وَلَایتِنَا أَهْلَ الْبَیتِ» [تفسیر اهل بیت، ج۷، ص۳۴۰؛ و بحارالأنوار، ج ٢۴، ص ٢٢٠] ✍️ و اما چند نکته کوتاه درباره این آیه شریفه: 1️⃣ أنبياء و اولیاء، مظهر نور الهی هستند و هدف كلّى آنها، هدایت و خارج کردن بشریت از تاريكى‏ها به سوی نور است؛ 2️⃣ همه‌ی انبیاء الهی، همچون حضرت موسی(ع)، مأمور به یادآوری و بشارت به «أَيَّامِ‏ اللَّهِ»، يعنی روز ظهور و قیام منجی عالم بشریت بوده‌اند؛ ‌ 3️⃣ هرچند همه روزها، روز خداست امّا روزهای تجلّى قدرت خداوند، حساب ديگرى دارند؛ لذا بر اساس این آیه همواره باید «أَيَّامِ‏ اللَّه» را متذکر شده و گرامی بداریم؛ روزهایی همچون قیام منجی عالم بشریت، روز رجعت و روز قیامت. 4️⃣ بر اساس این آیه، هرگونه جشن و يا سوگواری برای بزرگداشت «أيام اللَّه»، جايز است: «ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ» (برخلاف نظر فرقه منحرف وهّابيّت)؛ 5️⃣ توجّه به تاريخ و «أَيَّامِ‏ اللَّه»، زمينه‌ى صبر و شكر را در انسان به وجود مى آورد؛ چنانچه يادآورى مصيبت‌ها وتلخى‌هاى گذشته و برطرف شدن آن‌ها، انسان را به «شُكر» وادار می‌کند؛ و توجّه به پايدارى امّت‌ها و پيروزى آنان نیز آدمى را به «صبر و مقاومت» دعوت می‌نماید: «إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»؛ 6️⃣ بر اساس این آیه، کسانی می‌توانند روز قیام حضرت قائم (ع) و روز رجعت را درک کنند، که دو خصلت داشته باشند: «صَبَّارٍ شَكُور»، یعنی در برابر سختی‌های آخرالزمان، «بسیار صبور» و «بسیار شکرگزار» باشند؛ 7️⃣ چون دستورات الهی در قرآن، ناظر به همه اهل ایمان است، پس ما نیز وظیفه داریم که همه مردم را از تاریکی‌ها به سوی نور منجی عالم بشریت (عج) و کسب معارف مهدوی دعوت کنیم. https://eitaa.com/ROOZBARG

برای دسترسی به روزبرگ با موضوع «اسلام و سیزده به‌در»، بالا را کلیک نمایید☝️