#حرف_حساب 💢لیسانس داری یا سواد؟ به نسبت #سه_دهه پیش امروز در کشور ما تقریبا از هر پنج نفر سه نفر دست کم لیسانس دارند، دانشگاه دیده اند، باسواد شده اند، #دانشگاه در دنیای مدرن #نماد فراگیری و #آگاهی انسان مدرن است. اما چرا خیلی از چیزهایی که میدانیم و میخوانیم در #جامعه_امروزی به کارمان نمی آید؟ چرا این حجم از #مدرک_گرایی معضلات اجتماعی ما را #کاهش نمیدهد؟ راحتتر بگویم؛ دانشگاه به چه میزان انسان را برای مواجه با جامعه آماده میکند؟ فقط و فقط میتوان به یک نمونه اشاره کرد. معضل بزرگی بنام: طلاق آمارها میگوید، میزان #طلاق در بین جماعت تحصیل کرده بیشتر است. آیا اساسا رابطه ای بین جامعه باسواد و کاهش یا افزایش طلاق وجود دارد؟ آیا برخلاف گذشته که خانواده های سنتی موظف تربیت فرزندان بودند، دو واحد درس #تنظیم_خانواده یا #درس_معارف در دانشگاه فرد را برای مواجه با #معضلات زندگی آماده میکند؟ اگر بخواهیم به آسیب شناسی درست در این زمینه بپردازیم، ما طی چند دهه مرتکب دو اشتباه بنیادین شده ایم: اول اینکه مدرک را مساوی و معادل #سواد و آگاهی داشتن تعریف کردیم دوم اینکه وظیفه تربیت فرزندان را به دلیل مشغله زیاد از والدین و خانواده گرفتیم و برعهده #مدرسه و #دانشگاه سپردیم که این دومی خاصیت زندگی مدرن جهان امروز است. ✅با این حساب، برای حل بسیاری از معضلات اجتماعی_فرهنگی جامعه نباید هیچ امیدی به سیستم آموزشی داشت. نیازمند تحول جدی در این حوزه هستیم که با این سرعت اندک شاید انتظار دیدن آن روز بسیار بعید باشد. #علیرضا_زادبر #ایتا http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59

💢 چرا احساس #پیشرفت نمیکنیم؟ ابتدای بحث باید این #دسته_بندی را مدنظر قرار دهیم که احساسِ پیشرفت با پیشرفت #تفاوت اساسی دارد. مانند فقر و احساس فقر، ممکن است فرد یا جامعه ای #فقیر نباشد اما احساسِ فقر کند. ممکن است جامعه ای نسبت به سه دهه قبل #پیشرفت کند اما آحاد جامعه احساس پیشرفت نکنند! همه آمارهای داخلی و بین المللی در مورد وضعیت ایران نسبت به #سه_دهه پیش نشان میدهد در بخش های مهمی مانند بهداشت و سلامت، آموزش و توسعه سواد، قدرت نظامی و امنیتی، گسترش راه سازی، سدسازی و دسترسی روستاها به امکانات پایه نظیر انرژی، سوخت، میزان صاحبخانه شدن مردم، و دهها نمونه دیگر پیشرفت کرده ایم. اما سوال اساسی اینجاست؛ چرا احساسِ #پیشرفت نمیکنیم؟ بلافاصله در پاسخ میگوییم: چون تورم بالاست، بیکاری در همه خانواده ها وجود دارد و تامین #معیشت سخت شده است! منتها این پاسخِ درست، قانع کننده نیست، چون پاسخ کاملی نیست! اولین شرط پیشرفت استمرار و همیشگی بودن آن است، جامعه نمیتواند یک دوره احساس پیشرفت داشته باشد اما با یک بحران همه دست آوردها را #فراموش کند، در نتیجه باید به سمت پیشرفت ثابت و #مستمر حرکت کرد. در ایران اگر انقلاب مشروطه در سال ۱۲۸۵ را یک مبنا و نقطه عطف تحول به سمت پیشرفت بدانیم، #همیشه بین دولت و ملت یک رقابت و عدم اعتماد وجود داشته است. دولتها، بیسوادی و فرهنگ ناقص ملت را عامل عقب ماندگی میدانستند، ملت هم دولت را عامل اصلی عدم‌پیشرفت می پندارد. بخشی از پاسخ به سوال ابتدایی در همین نکته نهفته است، ایرانی ها #احساس_پیشرفت نمیکنند و هیچ گاه احساس پیشرفت نخواهند داشت، زیرا هر کدام بار و وظیفه پیشرفت را بر دیگری تحمیل میکند. وظیفه ایجاد پیشرفت را، دولت بر عهده ملت و ملت بر عهده دولت میگذارد، این سیکل کماکان ادامه دارد. از کجا باید #شروع کرد؟ در ادامه این‌مباحث به این سوال میپردازیم که از کجا باید شروع کرد؟ #علیرضا_زادبر http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59