همیشه یه دیوار بین من و بقیه بود، چیزی که باعث میشد هیچوقت نتونم روابط عمیقی رو تجربه کنم؛ مثل یه دیوار خار دار که نزدیک شدن بهش درد داشت، از یه جایی به بعد این دیوار من رو محاصره کرد و کسی نمیتونست بهم نزدیک بشه، الان تبدیل شده به جایی که نمیتونم ازش فرار کنم و خارهاش کل بدنم رو زخمی کردن.
I found your vibe, and I- and I found my high, yeah
Let's touch the sky, I'ma- I'ma change your life, yeah
Do you realize I love the way you look me in my eyes, yeah?
Don't kill my vibe, nigga, don't kill my vibe, yeah
0:45
کاش میتونستم ثانیهها رو متوقف کنم، جایی که تو دوستم داشته باشی و من با حرفات لبخند زده باشم؛ ولی زمان خیلی از احساسات ما رو از بین برد.
اگه رفتارایی که باهام داشتی فقط برای بازی دادنم بود، آرزو میکنم کاش همیشه توی اون بازی میموندم.
فکر کنم هیچ وقت ۱۴۰۲ رو فراموش نکنم؛ سالی که با اتفاقای خوب و بدش باعث شد خیلی بزرگتر بشم، سالی که بلاخره با ترسهام مقابله کردم و تلاش کردم تا آدم بهتری باشم، سالی که بعد مدت ها دوستی و حسهایی رو تجربه کردم که تو دوران قبل کرونا جاشون گذاشته بودم.
من همیشه کسی بودم که اهمیت میدادم، افکار مردم چیزی بود که همزمان هم من رو زمین میزد و هم بالا میبرد.
تو چشمام نگاه کن و بهم بگو کافی هستم، شاید تونستی یه نوری رو برای اون بخش تاریک وجودم روشن کنی.
کاش یه روز بفهمی منم بر خلاف اون ظاهری که برای خودم ساختم، احساساتی داشتم که هر بار با رفتارات و حرفات بهشون آسیب زدی.