این چند ماه اخیر اینجوری بود که: شت لعنتی تو این همه سال انقد بهت سخت نگذشته بود و حالم عمیقا بد بود ، هنوزم تو حالت نرمال نیستم ولی خب به بدی اولش نیست.. و اینجوری شده بود که از در و دیوار اتفاقای بد میوفتاد.‌. ولی خب خودم و کشوندم.. کسی نبود باهاش حرف بزنم نمیدونستم چجوری حلشون کنم و کلی چیز دیگه.. که هنوز هم خیلیاشون مونده حل بشه و بزرگترینش مونده( لطفا بعد این پیام نپرس چی بوده و چیشده) حالا حرفم چیه : بچه ها زندگی سخته واقعا ولی فقط خودتی که میتونی از پسش بربیای میتونی بشینی و هیچ کاری نکنی و روز به روز افسرده تر شی میتونیم‌واسش بجنگی و چیزای بهتر واسه خودت بسازی

و من گزینه دوم و انتخاب کردم 🚶🏿‍♀

مغز من شب امتحان : بخواب یا هم فیلم ببین تو هنوز فردا صبح قبل امتحان وقت داری

من به روم نمیارم شما ام خودتونو بزنید به اون راه که نمیدونید کیو میگم ولی دلم برای ی نامردی تنگ شده:)

بچه ها ی پیامی تو ناشناس اومده ک اسم ی بنده خدایی رو اورده😂 اون عزیزی ک اون شخص رو نام بردی ، من حتی به اون یک صدم ثانیه هم فکر نمیکنم واقعا برام بی اهمیت و بی ارزش ترینه حتی لیاقت اینو نداره من ذهنم یک لحظه درگیرش بشه خیالت راحت♥️

یک نوع خود آزاری که صدای آهنگ تکراری رو ک هی داره پلی میشه تا ته زیاد میکنم امشب از اون شباس ک خودمم نمیدونم چ مرگمه

عه

چهارشنبه شد

🖤🖤:🖤🖤

-