#سفرنامه 🚩 قبله اینجا آسمان است... سکوتی عجیب، نه بر فضا، که انگار بر تک تک اعضای کاروان حکم فرماست. همه چیز ساده. همه جا خاک. آهنگ آرام و محزونی که دل را می لرزاند، همه جا به گوش می خورد. آهنگی که خودم و بعضی دیگر برای گوشی هایمان انتخاب کرده ایم و انگار دلمان می خواهد همیشه دلمان بلرزد! آهنگی که هر لحظه دلت می خواهد یکی آن میان فریاد بزند: " گم گشته دیار محبت کجا رود؟ " گوشه ای روی پلاکاردی نوشته شده است: " به آستان مقدس شهدای مظلوم #طلائیه خوش آمدید" بعضی از همین حالا قبل از گذر از سردر، کفش ها را از پا درآورده اند. همه چیز بوی غربت می دهد! بوی حماسه! بوی غیرت! بوی غم! خدایا چه غم غریبی اینجاست... «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً»  نوشته های یک رهرو شهدا ➕ راهیان نور👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #هویزه ⭕️ امروز؛ هویزه مقصد بعدی‌ام را روی نقشه پیدا کردم؛ یادمان شهدای هویزه. البته یادمان شهدا با خود شهر هویزه فاصله دارد. چیزی در حدود ۲۵ کیلومتر. اینجا هم اولین منطقۀ تفحص شهداست و هم نخستین یادمان شهدای دوران دفاع مقدس. وقتی سیدحسین علم‌الهدی و یارانش در همین جا غریبانه به شهادت رسیدند، دشمن بر منطقه مسلط شد. برگرداندن پیکرها ممکن نبود. بعثی ها کل شهر هویزه را به قول گوینده های خبر با خاک یکسان کردند. هویزه و مناطق اطرافش در عملیات بیت‌المقدس آزاد شد. اما جستجوی پیکر شهدا مهمترین برنامه بعد از آزادسازی بود. شهدای تفحص شده را در همین محل شهادتشان به خاک سپردند. تاریخِ ساخت بنای یادمان هم بر می گردد به سال ۱۳۶۲. زندگینامۀ سیدحسین علم‌الهدی پر از نکته های ناب است. سید پیش از هجوم سراسری صدام به خوزستان رفت تا مردم را نسبت به وقایع پیش رو آگاه و آماده کند. نقش موثری هم در اتحاد عشایر عرب دشت آزادگان داشت. به گمانم بصیرت یعنی همین. ایمان ایشان هم مثال زدنی است. امام خامنه ای سال ۷۵ با حضور در یادمان شهدای هویزه دربارۀ سیدحسین عزیز فرمودند: «من در همین‌جا، از شهید علم‌الهدی پرسیدم: شما از سلاح و تجهیزات چه دارید که این‌گونه مصمّم به جنگ دشمن می‌روید؟ دیدم اینها دل هایشان آن‌چنان به نور ایمان و توکّل به خدا محکم است که از خالی بودن دست خود هیچ باکی ندارند. حرکت کردند و رفتند...» همین دو نکتۀ زندگی شهید علم الهدی گره های کور روزگار ما را باز میکند. اینکه آینده نگر و دشمن شناس باشیم و دست پُر دشمن ما را نترساند. روایتِ بازدید از یادمان های هور و طلائیه بماند برای یادداشت های بعدی. بدر و خیبر آنقدر معجزه و شاهکار دارند که دلم نمی آید ساده از کنارشان رد شوم.... ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین راهیان نور، در یادمانی که کپی برابر با اصل عاشوراست. ( ظهرِ دوم بهمن ۱۳۹۹) بصیرت و بیداریِ دانشجوی انقلابی ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #طلائیه ⭕️ طلائیه، مقر اباالفضلی ها برای رویت شکوه دفاع مقدس باید به منطقه ای سفر کنی که کربلای ایران است. جایی که خاک آن با خون شهیدان شستشو داده شده و ارزش طلا پیدا کرده است. آری صحبت از « طلائیه » سرزمین ماست که طلایه دار جان برکفی های شیرمردان ایرانی است. اینجا طلائیه، همان جایی که وقتی عملیات در آن به سختی دنبال می شد و فقط غیرت شیربچه های خمینی بُت شکن بود که کار را جلو می برد. کار جایی رسید که وقتی منحنی زن های بعثی، منطقه را شخم می زدند و وجب به وجب خمپاره ای بر زمین می نشست و رزمنده ای بر زمین می افتاد. در آن سختی کار، شهید میثمی گفت: «هر کس در طلائیه ایستاد، اگر در کربلا هم بود می ایستاد» و این خود گواهی بر سختی روزهایی است که در این سرزمین گذشته است. آری طلائیه جایی است که خورشید به عظمت مقاومت حسین وار رزمندگان ایرانی سجده کرد. اینجا سجده گاه خورشید است و هر کسی در آن وارد می شود خاک رزمندگان و عظمت لبیک به فرمان جهاد رهبر او را طلائی می کند. هر کسی باشد، باشد. ▫️هر کسی هستی، اینجا طلایی می شوی... ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین راهیان نور، در یادمان طلائیه، مقر اباالفضلی ها ( عصرِ سوم بهمن ۱۳۹۹) ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #دهلاویه ⭕️ دهلاویه، معبر آسمانی ها ▫️نرسیده به سوسنگرد، حوالی روستای دهلاویه، یادمان پرصلابت و با شکوه شهید چمران یخۀ احساسم را گرفت. من قصد ماندن نداشتم و پایم میل آمدن. چند لحظۀ بعد  روی سقف یادمان ایستاده بودم؛ خیره به پهن دشت جنگ زده. مصطفی چمران مدیر انقلابی بود. هم نخبۀ علمی بود و هم نخبۀ سیاسی. در سازمان دهی نیروهای رزمی و کارهای هنری هم نظیر و همتا نداشت. مناجات‌های عارفانه‌اش بدون واسطه آدم را به خدا می‌رساند. به قول قدیمی ها همه چی تمام. آخرین روز بهار سال ۱۳۶۰ چمران به دهلاویه آمد برای معرفی فرماندۀ جدید. ایرج رستمی دیروزش شهید شده بود. همان موقع دشمن دهلاویه را گرفت زیر آتش. خبر شهادت دکتر مصطفی چمران ضربۀ سنگینی به روحیۀ رزمنده ها وارد کرد. وزیردفاع آن روزهای ایران محبوب همه بود؛ از ارتشی‌ها و سپاهی ها گرفته تا نیروهای مردمی و ساکنین مناطق جنگ‌زده. در نمایشگاه و حسینیه یادمان دقایقی درنگ کردم و از کنار مزار شهید گمنام یادمان، در جستجوی یاد و نام چمران بودم. موقع ترک یادمان چشمم افتاد به یکی از مناجات های این دانشمندِ شهید ... «خدایا از تو می خواهم که طبع ما را آنقدر بلند کنی که در برابر هیچ چیز جز خدا تسلیم نشویم. دنیا ما را نفریبد، خودخواهی ما را کور نکند. سیاهی گناه و فساد و تهمت و دروغ وغیبت ، قلب‌های ما را تیره و تار ننماید. خدایا! به ما آنقدر ظرفیت ده که در برابر پیروزی ها سرمست و مغرور نشویم. خدایا به من آنقدر توان ده که کوچکی و بیچارگی خویش را فراموش نکنم و در برابرعظمت تو خود را نبینم.» ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین راهیان نور، در یادمان دهلاویه، معبر آسمانی ها ( صبحِ ششم بهمن ۱۳۹۹) مدیریت انقلابی، وفاداری و ولایتمداری ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #شهید_آوینی | #فکه ⭕️ فکه، خانه ستاره ها اینکه بنشینی پشت رایانه و خیالت را بفرستی سفر، شاید برای جلوگیری از شیوع کرونا خوب باشد اما دلتنگی آدم را چند برابر می کند. تمام مزۀ سفر راهیان نور به پابرهنه شدن روی خاک ها و درد و دل کردن با شهداست. به قول یکی از رفقا، وصف العیش کجا و خود عیش کجا... حوالی ظهر بود که به یادمان شهید آوینی در فکه رسیدیم. معراج آقا سید مرتضی آدم را هوایی «روایت فتح» می کند. هوایی گفتارنویسی عارفانه و صدای ماندگارش. اصلاً راهیان نور بهانه ایست که از کاروان عشق جانمانیم ... «راه کاروان عشق از میان تاریخ می‌گذرد و هر کس در هر زمان بدین صلا لبیک گوید، از ملازمان کاروان کربلاست.» به قول قدیمی ها این جملۀ استاد را باید با آب طلا نوشت و زد روی دیوار. هر روز کاروان عشق از کنار ما می گذرد و کاروانسالار آن حضرت حسین بن علی علیهم السلام صدایمان می‌زنند: «هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِی إِعَانَتِنَا» آیا یاوری هست که به امید آنچه در نزد خداست ما را یاری رساند؟» خوشابحال آنهایی که گوششان محرم راز است و دلشان آمادۀ پرواز. خوشابحال ملازمان کاروان کربلا. یکی در میدان دفاع از حریم آل الله علیهم السلام کربلایی می‌شود و دیگری در جبهۀ نبرد برای آباد کردن و حفظ استقلال و عزت وطن. حواسمان نباشد، حسرت جاماندگی جانمان را می‌گیرد. ما اگر گمگشتۀ راهیم عیب از جاده نیست جاده ها جا می گذارند آنکه را آماده نیست فکه جان می دهد برای خلوت کردن و نجوا با شهدا. رمل هایش آدم را نمک گیر می‌کند. اگر دست من بود ابتدای ورودی یادمان شهید آوینی، مینوشتم به خانۀ ستاره‌ها خوش آمدید. اینجا آخر دنیاست؛ یک قدم مانده تا عرش خدا. از فکه تا آسمان، راه زیادی نیست؛ چیزی به قدر تنهای پیوند خورده با خاکش... ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین راهیان نور، در فکه، یادمان شهید آوینی، خانه ستاره ها ( ظهرِ هفتمِ بهمن ۱۳۹۹) فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #کانال_کمیل_و_حنظله | #فکه ⭕️ اینجا قلب فکه است... (۱) یادمان فکه را به سمت اهواز که رد کردم، ضربان قلبم تند شد. همۀ راهیان نور یک طرف، این تکه از خاک یک طرف. تمام این دشت انگار پُر شده است از نوای آسمانی ها... و سرانجام من بودم و یادمان کانال کمیل... کمیل و فرماندۀ مقتدرش محمود ثابت نیا زدند به دل دشمن اما عملیات در همان ابتدای راه شکست خورد. بچه ها در یکی از کانال های مرزی زمینگیر شدند. بعثی ها تسلط کاملی روی منطقه داشتند. نه راه پیش برای کمیل مانده بود و نه راه پس. فرماندهی لشکر27 در آن چند روز با علی فضلی بود. هم او و هم ابراهیم همت خون دل خوردند اما کمیل جلوی چشمشان ذره ذره آب شد و اتش گرفت. خیلی از کمیلی ها همانجا ماندند تا روزی که علی آقای محمودوند حرفش را به کرسی نشاند و محل دقیق دفن شدن بچه های ثابت نیا را پیدا کرد. والفجر مقدماتی شروع خونین و پرحادثۀ کمیل بود. اما حیف که تاریخ نویس های جنگ یادشان رفت ادامۀ کمیل را برایمان بنویسند. آری کمیل هنوز زنده است. ابراهیم هادی و سعید کربلایی ها زنده اند. گفتم کمیل نام بزرگ علیرضا بنکدار آمد روی زبانم. بنکدار در والفجر مقدماتی معاون کمیل بود. جوانی 25 ساله با 50 سال تجربه؛ مغز متفکر گردان. در وصیتنامه اش نوشت که دوست دارم مانند حضرت صدیقۀ طاهره سلام الله علیها مفقودالأثر باشم. همینطور هم شد. بعدها که بچه های تفحص منطقه را زیر و رو کردند، پیکری بنام علیرضا بنکدار در بینشان نبود. اگر روزی روزگاری در گوشه ای از این ملک پهناور چمشتان به مرقد شهید گمنامی روشن شد که روی سنگ مزارش نوشته: شهادت بهمن 61 – والفجر مقدماتی، به نیت معاون گردان کمیل زیارتش کنید. شاید زیر آن سنگ، مردی آرام گرفته باشد که اگر شهید نمیشد بی تردید نامش را در حد و اندازۀ فرماندهان جنگ می شنیدیم. بین خودمان بماند، پسرهای شهید بنکدار به احترام پدرشان آزمایش دی ان ای هم ندادند. از سهم خودشان گذشتند تا بابا همانطوری که دوست داشت محشور شود؛ گمنام مثل حضرت مادر سلام الله علیها... ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین راهیان نور، در یادمان کانال کمیل و حنظله، جایی که قلب فکه است ( عصرِ هشتم بهمن ۱۳۹۹) ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #دهلاویه ⭕️ دهلاویه، معبر آسمانی ها ▫️نرسیده به سوسنگرد، حوالی روستای دهلاویه، یادمان پرصلابت و با شکوه شهید چمران یخۀ احساسم را گرفت. من قصد ماندن نداشتم و پایم میل آمدن. چند لحظۀ بعد  روی پشت بام یادمان ایستاده بودم؛ خیره به پهن دشت جنگ زده. مصطفی چمران مدیر انقلابی بود. هم نخبۀ علمی بود و هم نخبۀ سیاسی. در سازمان دهی نیروهای رزمی و کارهای هنری هم نظیر و همتا نداشت. مناجات‌های عارفانه‌اش بدون واسطه آدم را به خدا می‌رساند. به قول قدیمی ها همه چی تمام. آخرین روز بهار سال ۱۳۶۰ چمران به دهلاویه آمد برای معرفی فرماندۀ جدید. ایرج رستمی دیروزش شهید شده بود. همان موقع دشمن دهلاویه را گرفت زیر آتش. خبر شهادت دکتر مصطفی چمران ضربۀ سنگینی به روحیۀ رزمنده ها وارد کرد. وزیردفاع آن روزهای ایران محبوب همه بود؛ از ارتشی‌ها و سپاهی ها گرفته تا نیروهای مردمی و ساکنین مناطق جنگ‌زده و مجاهدین انقلابی در سراسر دنیا. در نمایشگاه و حسینیه یادمان دقایقی درنگ کردم و از کنار مزار شهید گمنام یادمان، در جستجوی یاد و نام چمران بودم. موقع ترک یادمان چشمم افتاد به یکی از مناجات های این دانشمندِ شهید ... «خدایا از تو می خواهم که طبع ما را آنقدر بلند کنی که در برابر هیچ چیز جز خدا تسلیم نشویم. دنیا ما را نفریبد، خودخواهی ما را کور نکند. سیاهی گناه و فساد و تهمت و دروغ وغیبت ، قلب‌های ما را تیره و تار ننماید. خدایا! به ما آنقدر ظرفیت ده که در برابر پیروزی ها سرمست و مغرور نشویم. خدایا به من آنقدر توان ده که کوچکی و بیچارگی خویش را فراموش نکنم و در برابرعظمت تو خود را نبینم.» ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین و راویان راهیان نور، در یادمان دهلاویه، معبر آسمانی ها مدیریت انقلابی، وفاداری و ولایتمداری ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #هویزه ⭕️ هویزه، کپی برابر با اصل عاشورا مقصد بعدی‌ام را روی نقشه پیدا کردم؛ یادمان شهدای هویزه. البته یادمان شهدا با خود شهر هویزه فاصله دارد. چیزی در حدود ۲۵ کیلومتر. اینجا هم اولین منطقۀ تفحص شهداست و هم نخستین یادمان شهدای دوران دفاع مقدس. وقتی سیدحسین علم‌الهدی و یارانش در همین جا غریبانه به شهادت رسیدند، دشمن بر منطقه مسلط شد. برگرداندن پیکرها ممکن نبود. بعثی ها کل شهر هویزه را به قول گوینده های خبر با خاک یکسان کردند. هویزه و مناطق اطرافش در عملیات بیت‌المقدس آزاد شد. اما جستجوی پیکر شهدا مهمترین برنامه بعد از آزادسازی بود. شهدای تفحص شده را در همین محل شهادتشان به خاک سپردند. تاریخِ ساخت بنای یادمان هم بر می گردد به سال ۱۳۶۲. زندگینامۀ سیدحسین علم‌الهدی پر از نکته های ناب است. سید پیش از هجوم سراسری صدام به خوزستان رفت تا مردم را نسبت به وقایع پیش رو آگاه و آماده کند. نقش موثری هم در اتحاد عشایر عرب دشت آزادگان داشت. به گمانم بصیرت یعنی همین. ایمان ایشان هم مثال زدنی است. امام خامنه ای سال ۷۵ با حضور در یادمان شهدای هویزه دربارۀ سیدحسین عزیز فرمودند: «من در همین‌جا، از شهید علم‌الهدی پرسیدم: شما از سلاح و تجهیزات چه دارید که این‌گونه مصمّم به جنگ دشمن می‌روید؟ دیدم اینها دل هایشان آن‌چنان به نور ایمان و توکّل به خدا محکم است که از خالی بودن دست خود هیچ باکی ندارند. حرکت کردند و رفتند...» همین دو نکتۀ زندگی شهید علم الهدی گره های کور روزگار ما را باز میکند. اینکه آینده نگر و دشمن شناس باشیم و دست پُر دشمن ما را نترساند. روایتِ بازدید از یادمان های هور و طلائیه بماند برای یادداشت های بعدی. بدر و خیبر آنقدر معجزه و شاهکار دارند که دلم نمی آید ساده از کنارشان رد شوم.... ▫️به یادِ تمام خادمین، زائرین و راویان راهیان نور، در یادمانی که کپی برابر با اصل عاشوراست. بصیرت و بیداریِ دانشجوی انقلابی ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #طلائیه ⭕️ طلائیه، مقر اباالفضلی ها برای رویت شکوه دفاع مقدس باید به منطقه ای سفر کنی که کربلای ایران است. جایی که خاک آن با خون شهیدان شستشو داده شده و ارزش طلا پیدا کرده است. آری صحبت از «طلائیه» ی سرزمین ماست که طلایه دار جان برکفی های شیرمردان ایرانی است. اینجا طلائیه، همان جایی که وقتی عملیات در آن به سختی دنبال می شد و فقط غیرت شیربچه های خمینی بُت شکن بود که کار را جلو می برد. کار جایی رسید که وقتی منحنی زن های بعثی، منطقه را شخم می زدند و وجب به وجب خمپاره ای بر زمین می نشست و رزمنده ای بر زمین می افتاد. در آن سختی کار، شهید شیخ عبدالله میثمی گفت: «هر کس در طلائیه ایستاد، اگر در کربلا هم بود هم می ایستاد» و این خود گواهی بر سختی روزهایی است که در این سرزمین نورانی گذشته است. آری طلائیه جایی است که خورشید به عظمت مقاومت حسین وار رزمندگان ایرانی سجده کرد. اینجا سجده گاه خورشید است و هر کسی در آن وارد می شود خاک رزمندگان و عظمت لبیک به فرمان جهاد رهبر او را طلائی می کند. هر کسی باشد، باشد... ▫️هر کسی هستی، اینجا طلایی می شوی... پا در راه نه و در طلائیه رازهای مگو را بطلب ▫️به یادِ تمام خادمین و زائرین راهیان نور، در یادمان طلائیه، مقر اباالفضلی ها ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#سفرنامه | #طلائیه 🚩 قبله اینجا آسمان است... سکوتی عجیب، نه بر فضا، که انگار بر تک تک اعضای کاروان حکم فرماست. همه چیز ساده. همه جا خاک. آهنگ آرام و محزونی که دل را می لرزاند، همه جا به گوش می خورد. آهنگی که خودم و بعضی دیگر برای گوشی هایمان انتخاب کرده ایم و انگار دلمان می خواهد همیشه دلمان بلرزد! آهنگی که هر لحظه دلت می خواهد یکی آن میان فریاد بزند: " گم گشته دیار محبت کجا رود؟ " گوشه ای روی پلاکاردی نوشته شده است: " به آستان مقدس شهدای مظلوم #طلائیه خوش آمدید" بعضی از همین حالا قبل از گذر از سردر، کفش ها را از پا درآورده اند. همه چیز بوی غربت می دهد! بوی حماسه! بوی غیرت! بوی غم! خدایا چه غم غریبی اینجاست... «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً»  ➕ راهیان نور👇 🆔 @Rahianenoor_News

🔰 #سفرنامه | #سنندج_شهر_هزارتپه #دروازه_سرزمین_فداکاری_های_بزرگ (۱) حالا كه راهی ميشوی، گوش بسپار تا نواهای خفته را در دل اين سرزمین هزار ساله بشنوی. راهی سرزمين نور شدن آدابی دارد، آن هم تامل است و اين تو را آرام می كند. کُردستان سرزمين فداکاری های بزرگ است. اينجا «سرزمين پیشمرگان مسلمان کُرد» و «جايگاه دلاورمردی» است. گاهی فكر می کنی وارد بهشت شده‌ای. منظره‌ های زيبای طبیعت این بخش از سرزمین اهورایی، تو را با خود به رنگين‌ترين لحظه‌ها می برد و تو بايد خود را در آغوش این جاده های پر پیچ و خم رها كنی. اين خانه دروازه‌ای دارد به نام #سنندج. به شهر هزارتپه و شهر مساجد هم معروف است. اينجا ابتدای ورود به سرزمین مجاهدت های خاموش است. شما به تاریخ سفر کرده اید. مردمان اين ديار حكايت های زیادی دارند که برای فرزندان خود نقل می كنند. روایت هایی كه نانوشته از سينه نسلی به نسل ديگر منتقل می شود. حکایت ماموستاهای نستوهی چون شیخ الاسلام و برهان عالی و کریمیان. حکایت شاطرمحمد و فرزندانش. شاید باورتان نشود که روزی این شهر، خط مقدم جبهه بوده است. روزهایی که ضدانقلاب به مردم کُرد حتی اجازه نمازخواندن در مساجد را ندادند. شب و روزهایی که نبرد رزمندگان اسلام با پیکاری ها، توده ای ها، منافقین و جمع ضدانقلاب کوچه به کوچه، تن به تن، خانه به خانه در این شهر ادامه داشت. روزهایی که ضد انقلاب با بغض، پیکر شهید ایرج نصرت زاده را به صلیب کشید و روی آن نوشت "پَلنگ خمینی" را ببینید، عبرت بگیرید تا به روز او دچار نشوید و ۳ روز جنازه او را در شهر گرداندند. از روزهایی می گویم که فقط چند تن از رزمندگان اسلام در مقابل صدها تن از ضدانقلاب طی چهل روز در #باشگاه_افسران_سابق با کمترین امکانات و آب و غذا مقاومت کردند و هرگز تسلیم نشدند. اينجا متوجه گذر زمان نمی شوی چنان كه ناخودآگاه خود را بر جاده‌ ای مرتفع بر بلندای تپه ای در مرکز شهر خواهی يافت. آن‌گاه معلق می مانی بين آسمان و زمين. گویی بايد دو بار از اين مسير عبور كرد؛ اول به تماشای آسمان بنشينی و هجوم هواپیماهای بعثی و بمباران بی وقفه شهر را ببینی و ديگربار در کوچه پس کوچه های شهر، رزم محمدبروجردی، محمدسعیدجعفری، غلامعلی پیچک و رسول حیدریان را از بلندای #تپه_الله_اکبر به نظاره بنشینی. براستی كه مجاهدت های خاموش اينجا تجلی واقعی خود را پيدا می كنند. چهارگوشه شهر سنندج ایستگاه روایت روزهای سرخ زیستن و شب های سبز گریستن است که تو را با برگ های زرینی از تاریخ سراسر حماسه انقلاب اسلامی بیشتر آشنا می کند. 🌐 www.rahianenoor.com #زائر_عزیز_سرزمین_مجاهدتهای_خاموش قبلا از تشرف به سرزمین نور درباره اش بیشتر بدان! یقینا بیشتر قدر لحظات حضورت را میدانی! #زیارت_با_معرفت #راهیان_نور_غرب_و_شمالغرب #سنندج #یادمان_باشگاه_افسران #یادمان_تپه_الله_اکبر ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🔰 #سفرنامه | #از_دالانی_تا_خدا #یادمان_والفجرده_با_رمز_محمدرسول_الله (۲) حالا كه دیگر تصميم به رفتن گرفته ای، اول وقت عزم سفر کن. از سنندج به سمت مریوان که می روی، بعد از شهر سروآباد و ۱۵ كيلومتر مانده به مريوان يعنی #سه‌_راه_حزب‌_الله، تابلوی جاده، مسیر پاوه را به تو نشان می دهد. اردوگاه های اسکان پناهجویان کُردعراقی که سندی از آوارگی آنها و جنایت شیمیایی بعثی_اروپایی صدام تکریتی است در طول مسیر خود را به هر رهگذری نشان می دهد تا راوی پیام باشد. از دربند یا همان دره شیطان هم که عبور می کنی به روستای زیبای #دزلی می رسی... فرصت کم است و باید قبل از غروب آفتاب به ارتفاعات #دالانی و مَلَه خور، محل عملیات #والفجر_ده برسی و در راه بازگشت بهتر می توانی دزلی را ببینی. بعد از گذشتن از روستای "دره کی"، سمت راست جاده، تابلوی یادمان عملیات والفجر ده خودنمایی می کند. از گردنه بالا می روی و به ارتفاع می رسی. باورت نمی شود. شاهد نيمی از كردستان عراق و شهرهای حلبچه، سيدصادق، خورمال و نيمی از كردستان ايران؛ مريوان، سروآباد، پاوه و... خواهی بود. تابستان است و خنکای کوهستان وجودت را نوازش می دهد. در حالی در راه باریکه کوهستان به سمت قله راه می روی که از سرما و کولاک و یخچال های برف اسفند ۱۳۶۶ خبری نیست. همان روزهای سختی که سید مرتضی آوینی درباره اش می گوید: ما را اجبار و اکراه بدین‌جا نکشانده است که دشواری‌ها، راه بر ما ببندد، راه حق، محفوف در دشواری‌ها است. به قله دالانی می رسی انگار در آسمان ايستاده‌ای روی قله ای با ارتفاع 2850 متر و بالاتر از گردنه "ته‌ته" اينجا نقطه صفر مرزی با کُردستان عراق است. گوش هایت باید تیز باشد تا نوای زیبای #محمد_رسول_الله ، رمز عملیات والفجر ۱۰ را بشنوی و همراه با رزمندگان دیروز تو هم رمز پیروزیت را در عملیات های پیش رو بدانی. سد دربندیخان روبرویت هزاران راز ناگفته دارد. و اما بمباران شیمیایی حلبچه... با خود می پرسی که براستی چگونه می شود که صدام تکریتی به این نتیجه برسد که ملت خود را محو و نابود کند؟ و ده ها سوال دیگر... روبرویت سکوی روایتگری یادمان است و راوی دفاع مقدس آماده روایت روزهای با خدا بودن... کنار دیگر زائران راهیان نور بر روی این خاک پاک بنشین و همراه با نسیم کوهستان پرواز کن... #پروازی_از_دالانی_تا_خدا 🌐 www.rahianenoor.com #زائر_عزیز_سرزمین_مجاهدتهای_خاموش قبل از تشرف به سرزمین نور درباره اش بیشتر بدان! یقینا بیشتر قدر لحظات حضورت را میدانی! #زیارت_با_معرفت #راهیان_نور_غرب_و_شمالغرب #سرو_آباد #یادمان_عملیات_والفجر_ده ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🔰 #سفرنامه | #دزلی #بهشت_کردستان (۳) کاروان شما از یادمان عملیات والفجر ده به سمت مریوان که خارج می شود، ده پانزده دقیقه بعد و در دامنه ارتفاعات دالانی و مَلَه خور می رسد به روستای دزلی... روستایی زیبا که در یک فرورفتگی قرار داشته و اطراف آن را ارتفاعات صعب العبور احاطه کرده است. ورودی روستا از سروآباد، حدود دو کیلومتر، صخره های بزرگی قرار دارد که ضد انقلاب در پناه آن ها به راحتی قادر بود با استقرار قوای معدودی، یک ستون عظیم نظامی را به تله بیندازد. این روستا رازهای ناگفته بسیاری دارد. باید دقایقی را با مردم دیار خورشید به گفت و گو بنشینی تا بیشتر بدانی. بزرگترهای روستا روزهایی را به یاد می آورند که زیر یوغ ستم و ظلم خودفروخته های خائن به مردم ایران، تشنه و گرسنه آواره کوه ها شدند. این روستا به مدت دو سال پایگاه اصلی و مرکز فرماندهی ضدانقلاب بود. و دزلی، آزادی خود را مدیون حماسه سردار بی نشان سپاه اسلام، حاج احمد متوسلیان است... اینجا بیشتر از هر جای دیگر کُردستان، شمیم ولایت سیدعلی عزیز، تو را پُرانرژی می کند. مردم اینجا عاشق رهبر هستند. سال ۱۳۵۹ میزبان حضور مجاهدانه امام خامنه ای در روستای خود بودند و همان روز بود که دشمن بعثی با همراهی ضدانقلاب، عصبانی از استقبال گرم مردم از آقا و ارادت به نظام اسلامی به محض خروج ایشان از روستا، دزلی را آماج بمباران هوایی خود قرار داد و افراد زیادی در این واقعه به شهادت رسیدند. برای گرامیداشت یاد شهدای دزلی و حضور مقام معظم رهبری در این روستا، یادمانی احداث گردیده که همه ساله میزبان زائران راهیان نور می باشد. من فراموش نمی کنم سال های قبل را که همین مردم صمیمی و با محبت جلوی اولین کاروان های راهیان نور گوسفند قربانی کردند و مقدم زائرین کوی شهیدان را گرامی داشتند... برای اینکه با دزلی و مردمان حماسه ساز دیار برف و آفتاب بیشتر آشنا شوی دقایقی را در حسینیه یادمان دزلی بنشین و گوش دلت را به دست راوی روزهای خوب با خدا بودن بسپار که مریوان منتظر توست... 🌐 www.rahianenoor.com #زائر_عزیز_سرزمین_مجاهدتهای_خاموش قبل از تشرف به سرزمین نور درباره اش بیشتر بدان! یقینا بیشتر قدر لحظات حضورت را میدانی! #زیارت_با_معرفت #راهیان_نور_غرب_و_شمالغرب #سرو_آباد #یادمان_شهدای_دزلی ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News