.#در_محضر_اهل_بیت ∷ |#حدیث_انتظار| 🔅مردان عادل در آفتاب عدالت ✍️ حیات عالم طبیعت، به باران و آفتاب است و حیات جامعۀ انسانی به عدل و داد. ممات عالم طبیعت، در خزان است و ممات جامعۀ انسانی، در ظلم و بی‌عدالتی. همان‌گونه که طبیعت مُردۀ جهان، پس از طی کردن دوران خزان، زنده می‌شود، بر اساس سنّت تغییرناپذیر آفرینش، جامعۀ مردۀ انسانی نیز، دوران خزان ظلم و جور مستکبران را پشتِ سر خواهد گذاشت و در پرتو عدل فراگیر حکومت مهدی آل محمّد صلی‌الله علیه و آله، بهار معنویت، فرا خواهد رسید و در این دوران، ارزش‌های معنوی در جهان، شکوفا خواهد گردید. ﴿ اعْلَمُواْ أَنَّ اللهَ یُحىِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ﴾ (۱) ⩸ بر پایۀ روایات اهل بیت علیهم السلام، این آیه در حقیقت، به پیروان قرآن نوید می‌دهد که بر اساس سنّت تغییرناپذیر آفرینش، مرگ معنوی جامعۀ انسانی، همانند مرگ طبیعت مادّی، همیشگی نیست. خزان دوران حاکمیت ستمگران سنگ‌دل تاریخ، پایان خواهد یافت و بهار شکوفایی معنویت، در پرتو عدالت فراگیر حکومت مهدی(عج) فرا خواهد رسید. در روایتی از #امام_صادق_علیه_السلام در تفسیر این آیه آمده است: ✧ العَدلُ بَعدَ الجَورِ. (۲) [منظور زنده شدن زمین با] عدالت است، بعد از [آن که با] ظلم [مرده باشد]. ⪨ از نظر روایات اسلامى، آنچه مایۀ حیات جامعه است، عدالت اجتماعى است. در جامعه‌‏اى که عدالت نیست، حیات، وجود ندارد و مُردگى حاکم است. در روایت دیگرى از #امام_کاظم_علیه_السلام ، در تفسیر این آیه آمده است: ✧ معناى حقیقی آیه این نیست که زمین را با باران، زنده کند، بلکه خداوند، مردانى را بر مى‏انگیزد، پس عدل را زنده مى‌‏کنند. بنا بر این، زمین با اقامۀ عدل، زنده مى‏شود. اقامۀ حدود الهى در زمین، سودمندتر از چهل روز باران است.(۳) ✓باران، تنها سود اقتصادى دارد؛ امّا رعایت حدود الهى، هم سود مادّى و هم سود معنوى را به ارمغان مى‌‏آورد. ا - - - - - ۱) حدید: آیۀ ۱۷ ۲) الکافی: ج۸ ص۲۶۷ ۳) الکافی: ج۷ ص۱۷۴ 📗#محمدی_ری_شهری ، کرائم قرآن در فضائل اهل بیت علیهم‌السلام، ص۵۲۵ #امام_زمان_علیه‌السلام

#درمحضر_اهل‌بیت ❓ آیا کسی که چنین کالایی دارد، نادار است؟! 🪶 شیخ طوسی در کتاب الأمالی از #امام_کاظم_علیه_السلام نقل می‌کند که: ⩵ مردی نزد سرورمان امام صادق علیه‌السلام آمد و از ناداری شِکوه کرد. امام علیه السلام فرمود: ✧ «چنان نیست که تو می‌گویی و به نظر من تو فقیر نیستی». مرد گفت: سرورم! به خدا قسم که خوراک شب خود را هم ندارم. و نمونه‌هایی از ناداری خود را برشمرد؛ امّا #امام_صادق_علیه_السلام پیوسته گفتۀ او را تکذیب می‌کرد، تا آن جا که به او فرمود: ✧ «به من بگو اگر صد دینار به تو بدهند تا از ما بیزاری بجویی، آن را می‌ستانی؟». گفت: نه. امام علیه السلام مبلغ را به هزار دینار رسانید و آن مرد هر بار سوگند می‌خورد که این کار را نخواهد کرد. سپس امام علیه السلام به او فرمود: ✧ «کسی که چنین کالایی دارد و آن را با این قیمت نمی‌فروشد، آیا نادار است؟». 📚 الأمالی، طوسی، ص۲۹۸