⭕️ #علامه_مصباح: شاید دیگر حیاتی نباشد که در این جمع حاضر شوم، اما همین را میگویم؛ هرگز فراموش نکنید که عزت دنیا و آخرت ما در سایه اسلام و حکومت اسلامی است که عمودش مسئله #ولایت_فقیه است. ۲۹ بهمن ماه ۹۸/مشهد

🌹عرض ارادتی به فقیه انقلابی #قم آیت‌الله یزدی از علاقمندان صدیق امام خمینی و از علمای مبارز قم بودند که در دوران پرفراز و نشیب مبارزات، استوار و پایدار مسیر مبارزه را ادامه داد. ایشان همواره تبعیدگاه های خود را به مرکز نشر علوم اهل بیت علیهم السلام و پایگاه بسط مبارزات اسلامی تبدیل می کرد. مشارکت در ایجاد تشکیلات مطالعاتی موسوم به #گروه_ولایت به مدیریت آیت‌الله بهشتی و دبیری علمی #علامه_مصباح، از مهم ترین فرازهای مجاهدت علمی در باب تئوری سازی برای تحقق حکومت دینی بود. اقدامات تعیین کننده در ایجاد و تثبیت تشکیلات با برکت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، از فرازهای مهم زندگانی ایشان است. که در #صیانت_از_نهاد_روحانیت و پاسداشت جایگاه #مرجعیت شیعه و مقابله با #سکولاریسم_حوزوی و پروژه #مرجع_سازی، بسیار اثرگذار بود. حضور فعال و تعیین کننده ایشان به عنوان یکی از #استوانه_های_فقهی_نظام در دو نهاد شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری، کارنامه او را به عنوان تکیه گاهی امن و کارگزاری امین در حافظه تاریخ ثبت کرد. شناخت خطوط انحرافی و شجاعت در مقابله با آن، بصیرت و صراحت لهجه آمیخته با متانت و صبر، مجموعا از ایشان چهره ای بی بدیل ساخته بود که در پاسداشت رابطه حوزه و نظام اسلامی، به عنوان یکی از عناصر کلیدی نقش آفرینی می کرد. پرچمداری در مقابله با #فتنه۸۸ و ایستادگی حکیمانه و بدون لکنت در برابر برخی سران و روحانیان فرولغزیده در فتنه، از نقاط اوج کارنامه ایشان است. حفظ سلوک و آداب ناب طلبگی با وجود حضور در عالیترین نهادهای حکمرانی، موجب می شود که ایشان را به عنوان چهره طراز حکمرانی دینی بشناسیم و بشناسانیم. میدان داری آیت‌الله یزدی در مقابل نحله های انحرافی درون حوزه، ویژگی ممتاز ایشان بود که از این میان تقابل با جریان #شریعتمداری و #دارالتبلیغ، جریان #منتظری و #باند_مهدی_هاشمی(خاصه کتابخانه سیاسی) و نهایتا جریان #سکولارهای_حوزوی خاصه پدیده مرجع سازی و برخی تشکل های نوپدید حوزوی، قابل ذکر است. تبارشناسی مخالفان آیت‌الله یزدی و بازشناسی خط سیر و گستره تخریب های گسترده علیه این عالم مجاهد، بهترین راه برای شناخت شخصیت و کارنامه سیاسی و حوزوی اوست؛ چه اینکه ماهیت جریان‌های زاویه دار و میزان التزام آنان به اخلاق و انصاف را نیز نمایان می سازد! نوع مواجهه ناجوانمردانه برخی حوزویان با ایشان و بعضا مشارکت در #ترور_شخصیتی ایشان، از خاطرات تلخ و فراموش ناشدنی حوزویان است. خداوند آن مرد مجاهد و عزیز را با اولیای خویش محشور فرماید و عاقبت امر همه ما را ختم به خیر فرماید. #روزته

💠 آخرین وصیت علامه مصباح‌یزدی در اواخر عمر پر برکتشان #علامه_مصباح #عمار_انقلاب 🇮🇷 @Rahpooyan_basirat

❇️ صحبتهای تاریخی #علامه_مصباح به حوزویان ♦️آیا جز درست کردن حمد و سوره، تکلیف دیگری نداریم؟ 🔹مسئولیت اصلاح مفاسد عقیدتی و اخلاقی نسل های آینده برعهده روحانیان است...

📌 بیانیه محکومیت هتاکی به علامه مصباح 🌐 PHHA.IR امضای بیانیه بسم الله الرحمن الرحیم ♦️ بیانیه محکومیت توهین آقای حسین قدیانی به آیت الله علامه مصباح یزدی 🔹 حضرت آیت الله علامه مصباح یزدی از ابتدای شروع مبارزات نهضت امام خمینی کبیر(ره) تا پایان عمر با برکت خویش همواره چون خورشیدی درخشان روشنگر مسیر انقلابیون اصیل و پاسدار کیان مبانی و معارف اسلام ناب و مرزهای ایدئولوژیک و گفتمان انقلاب اسلامی بوده و شاگردان انقلابی بسیاری تقدیم انقلاب و کشور کرده است. کارنامه علامه مصباح در مبارزه عملی و نظری با جریان‌های غیر انقلابی و خصوصاً التقاطی چنان روشن و برجسته است که همواره مغضوب دشمنان خارجی و منافقین داخلی بوده و می‌باشد. 🔸 نوشته‌ای از آقای حسین قدیانی آن هم با ادبیاتی بسیار سخیف خطاب به مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در صفحات مجازی ایشان منتشر شده است که سرشار از توهین و تهمت به آیت الله مصباح یزدی، اندیشه‌ها، شاگردان و مجموعه‌های نزدیک به ایشان می‌باشد. ما امضاء کنندگان این بیانیه ضمن محکوم کردن این اقدام هتاکانه از مسئولین مربوطه خواهشمندیم نسبت به این هتاکی رسیدگی‌ها و برخورد متناسب قانونی را داشته باشند تا زین پس شاهد توهین و هتک حرمت‌ به ساحت علمای مجاهد اسلام نباشیم. سنگ بدگوهر اگر کاسهٔ زرین شکند قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود 12 تیر 1400 - 22 ذی‌القعده 1442 🌐 PHHA.IR نوشته قدیانی #️⃣ #بیانیه_محکومیت #حسین_قدیانی #علامه_مصباح

🎥 امشب شب قدره، اینارو خاموش کنید 🔺بشنوید دعای شب ۲۱ رمضان شهید ردانی‌پور را که #علامه_مصباح بر دستان او بوسه زد و درباره او می‌گفت: «اگر در قیامت من را به عنوان نوکر آقای ردانی‌پور در محشر حاضر کنند و بگویند به صدقه سر آقای ردانی‌پور تو را آمرزیده‌ایم، افتخار می‌کنم.» 🔺 چقدر این چند دقیقه به دل میشینه‌، چقدر دلمون برای این ناله های خالصانه تنگ شده.. پ.ن: خداونـدا به حق هشت و چهارت ز ما بگذر؛ شــتر ديدی نديدی هدیه ارواح مطهر شهدا صلوات💐

♨️حکمت برخی تفاوت‌ها و تناقض‌های ظاهری در کُنشگری امام‌جامعه با کُنشگری خواص دلسوز، چیست؟ ⁉️مثلا چرا امیرالمؤمنین(ع) از خلیفه سوم تا آنجا حمایت می‌کند که فرمود: «به خدا سوگند، آنقدر از او دفاع كردم كه ترسيدم گناهكار باشم»(خطبه۲۴۰نهج‌البلاغه)؛ درحالیکه جناب ابوذر، چنان تیغ انتقاد و افشاگری علیه عثمان را تیز می‌کند که مغضوب و تعبید می‌شود؟ ✍پاسخ #علامه_مصباح در کتاب "بزرگترین فریضه" ص۱۲۶-۱۲۹ نسبت به ضرورت توجه به اختلاف در روش‌ها به تناسب شرایط زمان و مکان: 📌«هدف امربه‌معروف‌و نهی‌ازمنکر، اصلاح مفاسد و جلوگیری از رواج بدعت‌هاست. برای رسیدن به این هدف، در هر زمان و مکانی، و تحت شرایط مختلف، راه‌های عمل به این فریضه هم تغییر می‌کند. 📌.مطالعه سیر تاریخ صدر اسلام و سیره امیر مؤمنان(ع) و دیگر ائمه اطهار(علی) نشان می‌دهد که به‌قدری اختلاف روش‌ها و رفتارها دراین‌زمینه وجود دارد که آدمی تصور می‌کند بین رفتار این بزرگواران #تناقض وجود داشته است. 📌البته همه ما معتقدیم که آنها حلقه‏‌های یک زنجیر به‌هم‌پیوسته‌اند؛ ولی چون شرایط زمانی هریک از آنها متفاوت بود، روش‌هایشان نیز متفاوت به نظر می­‌رسید. همه آنان، در پی احیای دین بودند؛ منتها بر اساس مقتضیات و شرایط زمانی و مکانی خاص خود 📌می‌توان نمونه‌های فراوانی را در صدر اسلام جست‌وجو کرد. ابوذر(ع) یکی از بزرگ‌ترین صحابه پیامبر اکرم(ص) به‌قدری به فریضه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر عنایت داشت و بدان عمل می‌کرد که عثمان، خلیفه سوم، را به ستوه آورد و موجب شد که وی او را به شام تبعید کند. 📌او در مقابل خلیفه، از باب نصیحت حاکم مسلمین، با صراحت انتقاد می‏کرد و رسوایی‏های مالی، بذل و بخشش‏های بی‌جا و جناح‌گرایی و باند‌بازی دستگاه خلافت را گوشزد می‌نمود تا کار به رسوایی کشیده شد. انتقادهای تند و صریح ابوذر در مقابل عثمان، به دلیل موقعیت خاص او در آن زمان بود؛ به‌طوری‌که عثمان نمی‌توانست با او مقابله کند. موقعیت ابوذر در جامعه اسلامی، آن‌چنان بود که به این زودی نمی‏شد با او برخورد تند کرد. 📌در شام نیز چون تمام مردم، ابوذر را به‌منزله یکی از صحابه بزرگ پیامبر(ص) می‏شناختند، نمی‏توانستند به او جسارتی کنند. او انتقادهای خود را از دستگاه معاویه ادامه داد تا اینکه معاویه از عثمان خواست که او را به مدینه بازگرداند. 📌نقل شده در مجلسی، کعب‌الاحبار، یهودی تازه‌مسلمان، برای نشان دادن خود، صحبتی کرد تا جواب ابوذر را داده باشد. ابوذر چنان به کعب‌الاحبار حمله کرد که سرش شکست و خون از آن جاری شد. ابوذر به او گفت ‌ای یهودی‌زاده! تو می‏خواهی دین را به ما یاد بدهی؟! 📌در همان زمان، موقعیت امیرمؤمنان(ص) با ابوذر کاملاً متفاوت بود که وظیفه دیگری را می‌طلبید. البته امام علی(ع)، به صورت‏های کلی و خصوصی، انتقادهایی را مطرح می‏کرد اما نه آنگونه که ابوذر عمل می‌کرد؛ چراکه موقعیت ایشان با ابوذر متفاوت بود. ایشان می‌کوشید تا با موعظه کردن، مردم را از اعمال ناصواب برحذر دارد. پس ابوذر وظیفه‌ای داشت و امیر مؤمنان(ع) وظیفه‌ای دیگر. 📌ازاین‌روست که نه‌تنها علی(ع) دراین‌زمینه با ابوذر مخالفتی نکرد، بلکه وقتی ابوذر را به ربذه تبعیت کردند، علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را فرستاد تا او را مشایعت کنند. آن‌گاه کلام عجیبی را خطاب به ابوذر فرمود که در نهج‌البلاغه نیز آمده است: «ای اباذر، همانا تو برای خدا به خشم آمدی، پس امید به کسی داشته باش که به خاطر او غضبناک شدی. این مردم برای دنیای خود از تو ترسیدند، و تو بر دین خویش از آنان ترسیدی.» 📌موقعیت علی(ع) در آن زمان، موقعیتی ویژه بود؛ به‌گونه‌ای‌که مصلحت ایجاب نمی‌کرد برخورد ایشان همچون ابوذر باشد؛ زیرا ایشان، درصورتی‌که بنای انتقادات شدید را در پیش می‌گرفتند، متهم می‏شدند که چون اعضای شورای شش‌نفره، که علی(ع) هم خود در میان آنها بود، او را برای خلافت رد کرده‌اند، کارشکنی می‌کند. 📌علی(ع) به‌قدری تنها مانده بود که اگر انتقاد تندی می‏کرد، فوراً از دستگاه حکومتی شایعه می‏کردند که چون علی رأی نیاورده، حسادت می‌ورزد و اسلام و نظام اسلامی را تضعیف می‏کند. اما ابوذر هیچ‌گاه ادعای خلافت نداشت و از‌این‌روی نمی‌توانستند او را چنین متهم کنند. 📌بنابراین هرکسی در هر موقعیت اجتماعی که قرار دارد، باید بکوشد وظیفه خود را درست تشخیص دهد و در هر پست و مقامی که قرار دارد، متناسب با شأن، مقام، موقعیت و شرایط زمانی و مکانی، آن کاری را انجام دهد که به نفع اسلام است؛ مثلاً نویسنده باید بنویسد، سخنران باید حرف بزند و مسئول رسمی کشور هم باید در اجرای احکام اسلام اهتمام داشته باشد. 📌البته گاه تشخیص کار صحیحی که به نفع اسلام باشد، مشکل است؛ چون در بسیاری از نمونه‌ها، تعارض مصالح و مفاسد پیش می­‌آید؛ اما درهرحال باید مصمم بود که به هرچه تشخیص داده شد عمل شود هرچند به قیمت شهادت باشد»