توبهے تکان دهنده شهید‼️
🌷شهید علیرضا محمودی پارسا
تاریخ تولد: ۲۳ / ۴ / ۱۳۴۸
تاریخ شهادت: ۲۹ / ۱۱ / ۱۳۶۱
مادرشهید←علیرضا یکبار مجروح شده بود🥀با اینکه اوضاعش مناسب نبود🥀و پزشک هم وسیلهای شبیه سوتک به گلویش وصل کرده بود تا بتواند راحت نفس بکشد،گفت:تو را به خدا بگذارید من برگردم به جبهه بابا را راضی کنید اجازه بدهد من به جبهه برگردم.همرزم←یکروز علیرضا صدایش را ضبط کرد:📼خدایا پناه میبرم از این این که حسد کردم.از این که در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم،از این که منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند،🥀از این که شب بهر نماز شب بیدار نشدم،🥀از این که دیگران را به کسی خنداندم،غافل از این که خود خندهدارتر از همه هستم،🥀از این که نشان دادم کارهای هستم،خدا کند که پست و مقام پستمان نکند.🥀از این که زبانم گفت بفرمایید ولی دلم گفت نفرمایید،🥀از این که در سخن گفتن و راه رفتن ادای دیگران را درآوردم.🥀از این که پولی بخشیدم و دلم خواست از من تشکر کنند.🥀از این که نماز را بیمعنی خواندم و حواسم جای دیگری بود،🥀از این که بیدلیل خندیدم و کمتر سعی کردم جدی باشم و یا هر کسی را مسخره کردم.🥀از این که کسی صدایم زد اما من خودم را از روی ترس و یا جهل،یا حسد یا.. به نشنیدن زدم.🥀( این چند مورد از توبه ایشان بود که برای خواندن موارد بیشتر میتوانید در گوگل مطالعه کنید) نوجوان ۱۳ ساله ای که بر اثر اصابت ترکش گلوله خمپاره از ناحیه شکم و سینه به شدت مجروح شد🥀و طی دو روز درد و سختی نیمه شب جمعه به شهادت رسید*
#شهید_علیرضا_محمودی_پارسا
#شادی_روح_پاکش_صلوات
@Rahrovanaeshohadaa
رهروان شهدا🌹
🌺🤲شبتون شهدایی🤲🌺