روز اول #ربیع روز آغاز #هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله میباشد، هجرتی که با همراهی خلیفه اول اتفاق افتاد. آیه ۴۰ سوره توبه به این قضیه اشاره دارد: 🍃🌺 "إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها" اگر او را یارى نکنید، البته خداوند او را یارى کرد، آن هنگام که کافران او را [از مکه] بیرون کردند، در حالى که دومین نفر بود،در آن هنگام که آن دو در غار بودند و او به همراه خود گفت: غم مخور، خدابا ماست. در این موقع خداوند سکینه خود را بر او فرستاد، و با لشکرهایى که مشاهده نمى کردید او را تقویت نمود.🌺🍃 ✅ امام باقر عليه السّلام به کسی که این همراهی را به عنوان فضیلت برای خلیفه اول ذکر میکرد این گونه پاسخ میدهند: این مطلب فضيلتی برای رفیق تو نیست از چند جهت: ✳ اول: آيه فقط همراهی ابوبکر با پیامبر را میفرماید که مدحى نیست زیرا خداوند همراهی ومصاحبت را به كافر هم نسبت داده: 🌷" أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى‏ وَ فُرادى‏ ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا ما بِصاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ " برای خدا دو به دو وتک تک قیام کنید، سپس فکر کنین که مصاحب وهمراه شما- منظور پیامبر است- هیچ گونه جنونی ندارد.(سبا/۴۶) یعنی کافران هم مصاحب و همراه پیامبر بوده اند، پس صرف مصاحبت مدحی ندارد. ✳ دوم: جمله "لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا "نشان میدهد ناراحت و مضطرب بوده و بى‏ صبرى ميكرده و بر جان خود می ترسيده كه پيامبر او را نهى ميكند و ميفرمايد محزون نباش خدا با ما است. ⬅ آیا اندوه او مورد رضاى خدا بوده يا خشم خدا؟ اگر در راه رضاى خدا بوده که معنا ندارد پيامبر از آن نهی کند! اگر هم مورد خشم خدا بوده که فضیلتی نیست! ✳ سوم: آیه میفرماید: " فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها" نه علیهما وایّدهما؛ یعنی خدا آرامشش را بر پیامبر نازل کرد و او را با سپاهش تایید کرد. ✅ با توجه به این که ضمیر در کلمات "تنصروه" ، "نصره" و "اخرجه" به پیامبر برمیگردد نمی توان ضمیر "علیه" و " ایّده" را به ابوبکر برگرداند.👌 (برگرفته شده از مناظره امام باقر علیه السلام با شخصی به نام حروری- بحار الانوار ج ۲۷، ص ۳۳۱)