🌷تجربه نگاری مادرانه من سارام . مامان دو تا گل دختر (اگر خدا قبول کنه😬) وقتی اولین بار جواب آزمایش بارداری رو گرفتم و فهمیدم دارم مامان میشم خیلی خوشحال بودم و نه ماه چشم انتظاری رو خیلی سریع با اشتیاق گذروندم. بعد از تولد دختر اولم انگار من رو با منجنیق پرت کرده بودن توو سرزمین دیگه ای. سر و کله زدن با موجودی به شدت ناتوان، وابسته، گریه کن و ..... 🥴 اونجا بود که تمام فانتزی های مادری واسم از بین رفت و فهمیدم که باید کمر همت بست برای یادگرفتن مادری دخترم یک ساله بود که با دوره های مادرانه حوزه آشنا شدم به سختی میخوابوندمش و به همسرم میسپردم و میرفتم کلاس. کم کم فهمیدم که توو این سرزمین عجیب مادری تنها نیستم و مثل من فراوونن😅 بعد از یه وقفه چند ساله مجدد به جمع مادرانه ملحق شدم وقتی بود که دخترم سه چهار ساله بود و نیاز شدید به همبازی داشت. من توو کلاس ها بودم و دخترم توو مهد دوست پیدا میکرد🥰 فرای آموزش هایی که می دیدیم و تمرین هایی که ما مامانها با هم انجام می دادیم که حقیقتا کاربردی و جدید بود برام، حضور توو جمع مامانهایی دغدغه‌مند، مهارت جو، هم فکر و متعهد واسم خیلی ارزشمند بود . دوستی های ما انقدر عمیق شده که دورهمی برگزار میکنیم و خونه هم دیگه رفت و آمد میکنیم، گه گاه به مناسبت های مختلف نذری میپزیم و مجلس میگیریم، تولیدی راه انداختیم و تفریح و اردو میریم. دیدن نوزاد تازه متولد شده هم میریم و از دیدن ثمرات دوستی هامون کیف میکنیم. به نظرم این بخش ها و علقه های عاطفی که ایجاد شده خیلی بیشتر از بخش آموزشی به کارم اومده. حالا من عضو گروهی هم فکر هستم که بدون رودربایستی و بدون قضاوت میتونم مشکلاتم رو مطرح کنم، ازشون کمک بخوام و بهشون کمک برسونم دخترم حالا مدرسه میره و با اینکه دوستی هاش گسترده تر و متنوع تر شده ولی دوست های این جمعمون رو خییییلی بیشتر دوست داره😍 شما رو صمیمانه به جمع زیبای مادرانه‌مون دعوت میکنم🥰 #مادرانه #ما مامانا