🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸#زیارت_آسمان🔸 زندگی #آپارتمان_نشینی اجازه نداده انسانها سالی یک بار هم به #آسمان نگاه کنند. یکی از محرومیت‌هایی که ایجاد کرده، محروم شدن از نعمت بزرگ دیدار ستارگان است. اگر انسان ماهی یک شب برود در روستا تا بتواند آسمان را ببیند و زیارت کند، مثل زیارت یک امامزاده برایش سازنده است. ندیدن آسمان، خیلی مضر است. کسانی که یک جایی دارند که از شهر بیرون بروند و یک شب آسمان را ببینند، این کار را بکنند. دیدن آسمان خیلی مهم است. می‌ارزد که انسان #برنامه_ریزی_بکند و از شهر بیرون برود، تا یک شب آسمان را نگاه کند. بگوید امشب می‌خواهم زیر آسمان بخوابم. یک نگاه به آسمان برای انسان کافی است که بداند این چیزهایی که برای خودش برداشته، باعث خجالت است. آسمان را گذاشته اند برای صفر کردن #تعلقات. انسان یک نگاهی به آسمان بکند، #پاسخ_سوالاتش را می گیرد! برای نجات انسان از تعلقات، یک نگاه معنادار به آسمان بس است. پ.ن: یکی از اصول تربیتی ای که در اینجا بدان اشاره کردم توجه به رویکرد تربیت آفاقی در کنار تربیت انفسی می باشد. قطعا #زیارت_آسمان از مصادیق بارز تربیت آفاقی می باشد که تحقیقا جایی در برنامه ریزی های تهذیبی و سلوکی ما ندارد! عظمت آسمان جایی برای غرور و أنانیت انسان باقی نمی گذارد. انسان فریفته غرور وهمانی خویش است. باید تُنگ تَنگ خویشتن خویش را بشکند تا به بیکران هستی پیوند بخورد!