۶۳/۰۸/۲۸ بود. ... #رحیم_صفوی با #هلی_‌کوپتر آمده بود #مهاباد که به یتیم‌های #آقا_مهدی #تسلیت بگن. صداش به زور از ته سینه‌اش در میومد: -#شهادت #مزد مجاهدت‌های آقا مهدی بود. صدای گریه‌ی بچه‌ها بلندتر شد. با هر جمله داغ رو بیشتر باور می‌کردند و ناله‌شان بلند می‌شد. نگاه مهربان آقامهدی از جلوی چشمم کنار نمی‌رفت. هرجا رو نگاه می‌کردم، بود. روزی که پای ارتفاعات لری کنار رود نشست و برای مظلومیت دو نوجوانی که در بغل هم شهید شده بودند، گریه کرد. روزهایی که دلواپس بچه‌ها تا #شیخ_ثله آمده بود. روزهای #خیبر که گوشمون به اخبار بود و آقامهدی در #مجنون جانانه می‌جنگید. روزی که در سخنرانی‌ش #سیگار کشیدن را در #لشکر #ممنوع کرد. هرجا ما بودیم، آقامهدی هم بود؛ حتی جلوتر از ما. فرمانده‌ای را از دست داده بودیم که مدام کنارمون بود. دلسوزمون بود. مثل برادر دوستمون داشت... به روایت #حاج_حسین_یکتا (به مناسبت #سالروز_شهادت #فرمانده_لشکر ۱۷ #علی_‌بن‌ابی‌_طالب #شهید_مهدی_زین_الدین) #شهیدانه #شهدا #شهادت #عاشقانه #جنگ#دفاع_مقدس http://eitaa.com/joinchat/3755868179C7a5148bdd4