eitaa logo
🇮🇷روایت خاص
6.9هزار دنبال‌کننده
27.1هزار عکس
19.8هزار ویدیو
144 فایل
💢روایت خاص حاصل نگاه خاص به دنیا است و آن، راه میانبری است برای بهتر رسیدن به کمال💢 ارتباط با مدیر @ZOHOR11 تولید محتوای تخصصی کانال موضوعات👇 🌟هویت ملی... 🌟وحدت ملی... ۱۴۰۱/۹/۱۹
مشاهده در ایتا
دانلود
زمان: حجم: 751.9K
اگر حسن روحانی تأیید صلاحیت شد برای مجلس خبرگان، وظیفه چیست؟ 🍃 را دنبال کنید 👇 💥@RevayateKhass
📌 یادداشت تحلیلی «مذاکره یعنی نسبت میان کف و سقف خواسته‌ها» 🖊 محمدعلی رنجبر 🔻در هر مذاکره‌ای، آن‌چه بیش از زمان، مکان یا شکل گفت‌وگو اهمیت دارد، نسبت میان کف و سقف خواسته‌های طرفین است. این دو نقطه، میدان واقعی چانه‌زنی را تعریف می‌کنند. 🔹هر طرف تلاش می‌کند سقف خواسته‌های خود را تا جای ممکن بالا نگه دارد و کف خواسته‌هایش را نیز در پایین‌ترین سطح ممکن تعریف کند، تا با بیشترین فاصله، بیشترین امتیاز را مطالبه کند. 🔹هم‌زمان، هر طرف در پی آن است که سقف خواسته‌های رقیب را کاهش دهد و کف او را بالا ببرد؛ یعنی از دامنه امتیازخواهی‌اش بکاهد. 🟠 در مذاکرات ایران و آمریکا، صورت‌بندی خواسته‌ها چنین است: ▪️سقف خواسته ایران: رفع کامل تحریم‌ها، تضمین معتبر برای عدم بازگشت تحریم‌ها، و برخورداری از حقوق کامل هسته‌ای. ▪️کف خواسته ایران: آزادسازی منابع مالی مسدودشده، تسهیل فروش نفت، و برخی گشایش‌های بانکی. ▪️سقف خواسته آمریکا: توقف بلندمدت برنامه هسته‌ای، ورود ایران به مذاکرات موشکی و منطقه‌ای، و مهار قدرت منطقه‌ای ایران. ▪️کف خواسته آمریکا: توقف پیشرفت‌های فنی هسته‌ای و پذیرش برخی محدودیت‌های عملیاتی و نظارتی. ✅ آن‌چه تعیین‌کننده نتیجه نهایی است، نه متن بیانیه‌ها، نه محل مذاکرات، و نه شکل توافق، بلکه نسبت نهایی این چهار نقطه است. اینکه کدام طرف توانسته سقف خواسته‌های خود را حفظ کند، کف خود را بالا نبرد، و طرف مقابل را به عقب‌نشینی وادارد. 🍃 را دنبال کنید 👇 💥@RevayateKhass
🔹«درک درست از کف و سقف خواسته‌ها با مثال‌های تاریخی» 🖊 محمدعلی رنجبر 🔻در مذاکره، کف و سقف خواسته‌ها دو نقطه‌ی کلیدی‌اند که میدان چانه‌زنی را مشخص می‌کنند: 🔹سقف خواسته یعنی حداکثر امتیازی که یک طرف آرزو دارد به‌دست آورد. 🔹کف خواسته یعنی حداقلی‌ترین امتیازی که یک طرف حاضر است با آن مذاکره را پایان دهد. 🔸هر طرف سعی می‌کند سقف خواسته‌اش را حفظ کند و سقف خواسته‌های طرف مقابل را پایین بیاورد؛ تا با کمترین امتیازدهی، بیشترین امتیاز را بگیرد. 📌 این مفاهیم را در چند نمونه تاریخی می‌توان به‌خوبی دید: ✴️ ۱. کمپ دیوید (۱۹۷۸) 🔹سقف مصر: بازگشت کامل سینا بدون امتیاز سیاسی 🔹کف مصر: بازگشت بخش عمده‌ای از سینا و صلح پایدار 🔹سقف اسرائیل: حفظ سینا + روابط کامل 🔹کف اسرائیل: صلح با مصر و خروج آن از جنگ ✅ نتیجه: مصر به سقفش رسید؛ اسرائیل هم از جنگ خارج شد. البته اشتباه مصر این بود که مذاکره را ادامه جنگ در میدان دیپلماسی تعریف نکرده بود و با پیشبرد مذاکره در گفتمان سازش ضررهای بزرگی نصیب خود و مقاومت کرد. ✴️ ۲. آمریکا - طالبان (۲۰۲۰) 🔹سقف آمریکا: حفظ دولت کابل، خلع سلاح طالبان 🔹کف آمریکا: خروج بدون درگیری و تضمین امنیت 🔹سقف طالبان: خروج کامل آمریکا و تشکیل امارت 🔹کف طالبان: آزادی زندانیان و رسمیت یافتن ✅ نتیجه: آمریکا کف خود را گرفت؛ طالبان بعدها به سقف رسید. 📍نتیجه‌گیری: درک این چهار نقطه در هر مذاکره (سقف و کف دو طرف) کلید فهم موفقیت یا شکست توافق‌هاست؛ بدون آن، تحلیل‌گر اسیر روایت‌های سطحی و رسانه‌ای می‌شود. 🍃 را دنبال کنید 👇 💥@RevayateKhass
🔹«پیمان‌های راهبردی و ضرورت مدیریت هم‌زمانِ روابط با شرق و غرب» 🖊 محمدعلی رنجبر 🔻امضای رسمی قانون معاهده مشارکت جامع راهبردی ایران و روسیه از سوی ولادیمیر پوتین، پس از تصویب آن در مجلس دومای روسیه، گامی مهم در تثبیت موقعیت ایران در نظم نوظهور بین‌المللی است؛ نظمی که محوریت آن از غرب به شرق در حال جابه‌جایی است. ✳️ در کنار این اتفاق، سفر رئیس قوه قضائیه به چین و دیدارهای راهبردی با مقامات عالی‌رتبه پکن نیز نشان می‌دهد که تهران به‌درستی تلاش می‌کند روابط خود با دو قدرت شرقی، یعنی چین و روسیه را به سطحی فراتر از تعاملات تجاری و فنی برساند: به سطح هم‌پیمانی راهبردی. 🔹 چین و روسیه دو عضو اصلی بریکس و از کنشگران فعال در پروژه‌ی گذار از نظم لیبرال-آمریکایی به نظم چندقطبی‌اند. برای ایران، قرار گرفتن در کنار این دو کشور نه فقط یک ضرورت ژئوپلیتیک، بلکه یک انتخاب هوشمندانه است. ✅ اما نکته کلیدی در این میان، نوع مدیریت روابط و بازیگری ایران است. ایران باید در عین حال که روابط راهبردی خود با چین و روسیه را مستحکم می‌سازد، مراقب باشد که در دام انحصار یا وابستگی نیفتد. 🔸اگر مذاکراتی هم با طرف آمریکایی صورت می‌گیرد، این نباید به‌گونه‌ای باشد که برای پکن یا مسکو این تصور به‌وجود آید که ایران در حال چرخش راهبردی یا معامله پشت‌پرده با غرب است. 🔸برعکس، ایران باید از وزن خود در مذاکرات با غرب برای تقویت موقعیتش در شرق استفاده کند و بالعکس. این همان بازیگری هوشمندانه در نظم جدید جهانی است. 📌 چین و روسیه باید به این جمع‌بندی برسند که ایران یک شریک بلندمدت و باثبات است؛ نه متغیری تاکتیکی که در مواجهه با غرب، از آنها استفاده ابزاری می‌کند. همان‌گونه که ایران نیز انتظار دارد این دو کشور، روابط با تهران را در چارچوب راهبردی ببینند، نه صرفاً به‌عنوان یک کارت فشار علیه آمریکا یا ابزار چانه‌زنی در منازعات جهانی. 📍جمع‌بندی: مشارکت راهبردی با چین و روسیه یک فرصت بزرگ است؛ اما استفاده مؤثر از این فرصت، نیازمند مدیریت هوشمند، ثبات در راهبرد و اعتمادسازی متقابل است. در دنیای امروز، کسی متحد دائمی ندارد؛ اما می‌توان با ثبات راهبردی، بازیگر قابل‌اعتماد باقی ماند. 🍃 را دنبال کنید 👇 💥@RevayateKhass
🔻مذاکرات در تراز مقاومت؛ تثبیت اصول و مهار فشارها 🖊 محمدعلی رنجبر 🔹 چهارمین دور مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در مسقط، بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی با حفظ اصول بنیادین خود، توانسته فضای گفت‌وگو را در شرایطی دشوار و پرچالش مدیریت کند. برخلاف انتظارهایی که از شکست یا توقف کامل گفت‌وگوها حکایت داشت، طرف ایرانی نه‌تنها عقب‌نشینی نکرد، بلکه توانست قواعد جدیدی بر میز مذاکره تحمیل کند. ✳️ در این دور، دو دستاورد مهم برای ایران رقم خورد: ۱. تثبیت حق غنی‌سازی در داخل کشور بدون پذیرش سقف از پیش‌تعیین‌شده؛ ۲. خروج تدریجی بحث «غنی‌سازی صفر» از ادبیات طرف آمریکایی. این دو نشانه، حکایت از آن دارد که واشنگتن نه‌تنها نسبت به مطالبات یک‌جانبه‌ی گذشته انعطاف نشان داده، بلکه به‌نوعی در حال پذیرش واقعیت جدیدی به نام مقاومت هوشمند ایران است. 📌 سفرهای موازی دیپلماتیک به قطر و عربستان نیز نشان‌دهنده آن است که تهران با طراحی هوشمند، در حال مدیریت هم‌زمان میز مذاکره و میدان منطقه‌ای است. انتقال پیام‌های استراتژیک از مسیرهای غیررسمی، بخشی از دیپلماسی چندلایه‌ای ایران برای حفظ ابتکار عمل در معادلات منطقه‌ای است. ✅ نکته کلیدی در این مرحله، ورود زمزمه‌هایی از «توافق موقت» از سوی آمریکاست. به‌نظر می‌رسد کاخ سفید با درک ناکارآمدی سیاست فشار حداکثری، در پی آن است تا با گرفتن امتیازهای حداقلی، تنفس سیاسی برای خود فراهم کند. اما ایران روشن کرده است که: اولاً حاضر به تن دادن به توافقی صرفاً نمایشی نیست؛ و ثانیاً تنها چارچوبی را خواهد پذیرفت که در آن، منافع ملی و حقوق هسته‌ای کشور تضمین شود. 📍 جمع‌بندی: در شرایطی که جنگ ترکیبی دشمن در عرصه‌های اقتصادی، رسانه‌ای و امنیتی ادامه دارد، تثبیت قدرت ایران در میز مذاکرات، نه صرفاً یک موفقیت دیپلماتیک، بلکه نشانه‌ای از تعادل راهبردی است که جمهوری اسلامی میان عقلانیت، مقاومت و ابتکار ایجاد کرده است. مذاکرات در مسقط، اگرچه به توافق نهایی نینجامیده، اما توازن در معادله قدرت را به‌روشنی به نفع ایران تغییر داده است. 🍃 را دنبال کنید 👇 💥@RevayateKhass