🤍#بھـٰاࢪ_عـٰاشقۍ‌🤍 #پارت‌بیستم _سلام بر رفیق نگران خودم +سلام _چیه چرا انقدر نگرانی؟ +درمورد پروژه یکم استرس دارم. من و نرگس هر دو رشته ی انسانی میخواندیم! اما نرگس به اجبار والدینش و من به علاقه ی خودم. با صدای استاد شفیعی از جا بلند میشویم نرگس زمزمه میکند: بدبخت..شدیم! آهسته لب میزنم _انقدر نگران نباش روی صندلی در جای قبلی مان می نشینیم استاد نگاهش را بین تمامی بچه ها می چرخاند +خب اون پروژه ی که هفته ی پیش گفتم رو آماده کردید دیگه؟ همه با تکان دادن سر تایید میکنند استاد تک تک پروژه ها را مشاهده میکند و به ما میرسد +پروژه ی شماها کجاست؟ قبل از اینکه نرگس حرفی بزند جواب میدهم _ببخشید استاد ما چیزی آماده نکردیم . صدایش را بالاتر میبرد +یعنی چی یک هفته وقت داشتید یه متن آماده کنید بیاید تدریسش کنید حالا بعد یک هفته اومدید میگید چیزی آماده نکردیم؟! پس چکار میکردین اصلا واسه چی میاید دانشگاه؟ به عینک مشکی و مستطیلی اش خیره میشوم چشمان قهوه ای رنگش از پشت عینکش به خوبی دیده نمیشود اما مستقیم به او زل میزنم چهره اش زیاد ترسناک نبود اما رفتارش برعکس چهره اش بود.! از روی صندلی بلند میشوم نرگس آهسته از چادرم میگیرد و آن را میکشد +ریحانه تروخدا هیچی نگو _صبر داشته باش اما استاد شفیعی دست بردار نبود و هر دقیقه صدایش را بالاتر میبرد استاد:اصلا اگه میخواید درس نخونید بشینید خونه پیش ماماناتون آشپزی کنید با حرف استاد صدای خنده هابلند میشود خونم به جوش آمده دیگر صبرم تمام شده .. #رمان #بهار‌عاشقی نویسنده:سرکار‌خانم‌مرادی