چیست دریا؟چشم پر اشک زمین در نگاهش آرزویی ته نشین آرزوی پا گشودن،پر زدن بر فراز کوهساران، سر زدن چشمه بودن،باز جوشیدن به کوه دم زدن با آن بلندِ با شکوه خویشتن از خویشتن انگیختن از درون خویش بیرون ریختن تشنگی نوشیدن از پستان خویش آب دادن تشنه را از جان خویش... می کشد دریا در این سودا خروش خون دریاییش می آید به جوش سینه و سر می زند بر صخره ها تا شود از تخته بند تن رها گریه را در ابر از آن می پرورد تا پیام او به کوهستان برد گوید آنجا چون رسیدی هان ببار سرگذشت ما بگو با کوهسار کوهسارا! زان بلند دلنشین چون گیاهی در بن چاهم ببین در شب دریایی خویشم اسیر گر سراپا گریه ام بر من مگیر از صفای چشمه ساران یادکن زین غم دریایی ام آزاد کن مانده ام با صبر دریا پای بند ماهتابا بر سرشک من مخند از غم مرجان چه می داند بهار ارغوانم سنگ شد در انتظار #ابتهاج #سایه #شعر @Rezafiroozi_ir