《 روش پژوهش در دین 》 •°معنای اسلامی­ سازی علوم در اين مرحله آن است که فرضيات و نظرياتي علمي که بر اصولي (مثل مترياليسم و اصالت ماده) مبتنی شود؛ که خلاف واقع است و اسلام هم آن اصول را نفي مي‌‌کند، تغيير يابند و مباني صحيح سنگ‌بناي تحقيقات جديد قرار گيرند. •°علمی دينی است که دست‌کم در مباني هستی شناختی خود با مبانی هستی شناختي دين تعارض نداشته باشد. •°اين تحول علاوه بر مقام پژوهش، بايد در مقام آموزش نيز تجلی کند و در کتاب‌های درسی و دانشگاهی ظاهر گردد. •°اين به‌هيچ وجه نبايد بدان معنا تفسير شود که مطالب و نظريات غيراسلامی حذف شوند. •° در بحث کردن، خواندن و فهمیدن چنین مباحثی مشکلی وجود ندارد؛ اما بايد درکنار مبانی صحيح و متقن دينی ذکر شود. •°سبک و سياق کلامی که بيان می شود یا کتابی که نوشته می شود بايد اين باشد که مبنای صحيح با دلايل عقلی و نقلی اثبات گردد و بطلان نظريات ديگر به‌گونه‌ای مستدل و منطقی نشان داده شود. •°به‌ عنوان مثال، موجوداتی غيرمادی، يا روح مستقل از بدن که پس از فنای بدن باقی می ماند با دلايل معتبر اثبات، و سپس تذکر داده شود که نظرياتی برخلاف اين هم گفته شده است و نیز دلايل ضعف و مردود بودن آنها بیان گردد.(کتاب علم دین، ص۲۴۹) ــــــــــــــــــــــــــــــ #روش_شناسی_پژوهش #بخش_پنجم #اسلامی_سازی #علم_دینی #مبانی #تحول #رضوان_استراتژیست_جوان ــــــــــــــــــــــــــــــ با ما همراه باشید. http://eitaa.com/Rezvaninstitute