eitaa logo
116 دنبال‌کننده
706 عکس
967 ویدیو
51 فایل
این کانال با هدف انعکاس اخبار و اطلاعات مرتبط با جامعه روحانیت شهرستان خمینی شهر ایجاد گردیده است از همه سروران عزیز که همراهی و همفکری می کنند تشکر می کنیم. شناسه مسئول کانال @Mj_kamali تلفن دبیرخانه:33605047
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اختلاس در نهج البلاغه 🔹 وجود مبارك حضرت امیر فرمود اینها كه بر اموال مسلّط شدند، اینها مثل گوسفند به حمله نكردند. می ‌دانید این گوسفند و گاو وقتی وارد مزرعه می ‌شود این علف را می ‌خورد تمام شد و رفت، این علف بعد از دو روز باز رشد می ‌كند؛ اما این شتر چون گرسنه است آنچه را كه در بیابان است از ریشه می‌ كَند؛ لذا جایی كه شتر تغذیه كرد مدت ‌ها علف روییده نمی ‌شود، چون ریشه ‌ای نمی‌ ماند! تعبیری كه وجود مبارك حضرت امیر دارد كه اینها با چه كار كردند، فرمودند: «یخْضَمُونَ مَالَ اللَّهِ خِضْمَةَ الْإِبِلِ»،[1] نه «خضمة البقر», نه «خضمة الشاة»، گوسفند و گاو این روی علف را قطع می‌ كنند ریشه هست، بعد روییده می ‌شود؛ مثل اختلاس كه وقتی كه چند هزار شد این‌طور می‌شود «یخْضَمُونَ مَالَ اللَّهِ خِضْمَةَ الْإِبِلِ نِبْتَةَ الرَّبِیعِ»؛ بهار كه شد این شتر وقتی وارد آن منطقه بیابان می‌ شود كه چهارتا علف روییده این را با آن دهن پهنی كه دارد از ریشه می ‌كَند، این می ‌شود اختلاس چند هزار میلیاردی، این می ‌شود نجومی! آن وقت مالی در مملكت نمی‌ ماند كه شما بخواهید و ایجاد كنید، باید بروید بانك وام بگیرید كه اوّل بدبختی است! این جمله ﴿یمْحَقُ﴾[2] كه فعل مضارع است و مفید استمرار است، فرمود: ﴿یمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا﴾ كسی با بانك‎ های ربوی كه ندارد, ندارد. 🔹 این حرف‌ ها در حوزه، درس‌ خواندنی است با مطالعه كه حلّ نمی‌ شود, با درس هم حلّ نمی‌ شود، چون با بنای عقلا و فهم عرف و لغت، نهج ‌البلاغه حلّ‌شدنی نیست! این استاد غنی قوی می‌ خواهد تا كلمات را برای ما معنا كند ما بفهمیم حضرت امیر چه می‌ خواهد بگوید. [1] . نهج البلاغه، خطبه3. [1] . سوره بقره، آیه276. تاریخ: 1396/02/07 @Rohaniyat_Khomiyni_Shahr
💠 احیای فرهنگ جهاد و شهادت 🔹 هفته ‌ای كه در آن هستیم و سالگرد جنگ تحمیلی است. درباره دفاع مقدس و جنگ تحمیلی دو گونه سخن گفته شد و گفته می ‌شود؛ یكی تحلیل روز است كه انگیزه تجاوز صدام وادارش كرد كه به ایران بتازد و شرق و غرب او را از هر نظر حمایت كردند و جنگی بود كه بعد از جنگ جهانی دوم است، زیرا جهان در این جنگ شركت كرد، منتها نه برای اینكه یكدیگر را بكوبند بلكه برای اینکه اسلام و ایران اسلامی را بكوبند. قسم دوم تحلیل روایی این‌گونه از جنگ هاست كه این جنگ ها در صدر اسلام واقعاً سابقه داشت؛ هم در برابر رسول اكرم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الكرم) چنین جنگی رخ داد هم در برابر علی ‌بن ‌ابی‌ طالب (سلام الله علیه) و علل موفقیت اسلام در صدر ظهورش، همان مردم و مسلمین بود چه اینكه علل پیروزی ایران اسلامی هم همین بود. 🔹 وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) وقتی به خلافت رسید بسیاری از رسوبات جاهلی را از بین برد؛ اموال را بالسویه تقسیم می ‌كرد، جاه ‌طلبان را پاسخ منفی می‌ داد و مانند آن؛ را از بین برد و را احیا كرد. طلحه، زبیر و دست‌اندركاران جنگ جمل دیدند آن حاتم‌ بخشی ‌های بی ‌جا كه از بیت ‌المال نصیبشان می ‌شد قطع شد، آن جناح ‌بازی ‌ها و باندبازی ‌های گذشته سپری شد و علی ‌بن ‌ابی ‌طالب یك رهبر قسط و عدلِ انعطاف ‌ناپذیر است؛ با توصیه رفتند دیدند سرشكسته برگشتند، با خواهش رفتند دیدند سركوب ‌شده برگشتند، با وعده و وعید زبانی رفتند دیدند سرشكسته برگشتند آن‌گاه دست به سلاح بردند. 🔹 آنچه شما در دیدید، در آن جنگ تحمیلی هشت ساله دیدید هم همین بود. الآن همه ما عموماً و عزیزان بسیج و سپاه و ارتش و نیروهای مسلح خصوصاً، بحق باید باشیم زیرا این دشمن هرگز دست ‌بردار نیست! 🔹 وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) برای می ‌فرمود این سخنرانی مرا بنویسید برای مردم بخوانید. فرمود مردم به این چهار اصل توجه كنید: اول ؛ جهاد و دفاع بر شما واجب است بر هر مسلمانی واجب است؛ دوم: بدانید كه از غیر مجاهد است؛ سوم: ؛ خدا مجاهدین را كمك كرد و كمك می ‌كند و این وعده الهی است؛ چهارم -آن سه قسمت، آیات فراوانی دارد كه همه‌ شما حضور ذهن دارید؛ یعنی آیات وجوب جهاد، آیات فضیلت مجاهد و آیات نصرت مجاهدین که این آیات را مكرر در مكرر گفتید و خواندید- سوگند یاد كرد فرمود: «وَ اللّه‏ ما صَلُحَت دُنیا و َلا دینٌ إِلاّ بِهِ»؛[1] قسم به خدا دنیای مردم بدون جهاد صالح نمی ‌شود دین مردم بدون جهاد صالح نمی ‌شود؛ اگر كسی بخواهد در دنیا زندگی شرافتمندانه داشته باشد باید باشد -مبارز غیر از مهاجم است- مبارز یعنی و اگر بخواهد دینی داشته باشد باید مبارز باشد یعنی سلطه ‌ناپذیر. 🔹 اینكه فرمود: «وَ اللّه‏ ما صَلُحَت دُنیا و َلا دینٌ إِلاّ بِهِ»، این قَسَم از دو بخش از آیات قرآنی استنباط می‌ شود: یك سلسله از آیات در قرآن می ‌گوید اگر دفاع نباشد منظم نیست و طایفه دیگر آیاتی است كه می‌گوید اگر جهاد نباشد نمی ‌ماند. [1] . الکافی(ط -اسلامیه)ج۵،ص۸. @Rohaniyat_Khomiyni_Shahr
💠 درک حضور ▪️ در آستانه سالار و سید شهیدان جهان اسلام، حضرت حسین بن علی (صلوات الله و سلامه علیه) قرار داریم، این ماتم را به پیشگاه ولی عصر (ارواحنا فداه) و عموم علاقه مندان به قرآن و عترت، بلکه جامعه بشریت تسلیت عرض می کنیم و اجر همگان را از ذات اقدس الهی مسئلت می کنیم. از خدای سبحان مسئلت می کنیم هر قدمی که برداشته و برمی دارید مشمول این کریمهٴ سوره «یس» باشد: ﴿وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم‏﴾؛[1] این ﴿قَدَّمُوا﴾ هم ناظر به اعمال گذشته است، هم ناظر به قیام و اقدام فعلی: ﴿وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم‏﴾. ▪️ یکی از برجسته ترین ، زیارت «اربعین» است. ذات اقدس الهی برای اهمیت بخشیدن به بعضی از مسائل، نام مبارک خود را در کنار آن ذکر می کند؛ اگر سخن از احترام به پدر و مادر است می فرماید: ﴿أَنِ اشْكُرْ لی‏ وَ لِوالِدَیك‏﴾،[2] زیرا اینها هستند؛ اگر رعایت حقوق ایتام است می فرماید: ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذی تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحام‏﴾[3] و اگر گرامی داشت مقام و مقدم نبوّت و رسالت است، در بسیاری از آیات، نام مبارک خود را در کنار نام مبارک رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) یاد می کند که ﴿اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُول‏‏﴾؛[4] اما برای اینکه روشن شود تنها کسی که حرفِ نافذ در جهان دارد خداست و دیگران پیام او را می رسانند و آسیب نبیند، همیشه ضمیر را مفرد می آورد؛ با اینکه فرمود: ﴿اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُول‏‏﴾، نفرمود «اذا دعواکم»، فرمود: ﴿إِذا دَعاكُم﴾‏. اگر جایی دارد: ﴿مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُول﴾‏[5]، ضمیر را حتماً مفرد می آورد، تا روشن شود پیام ذات اقدس الهی، به وسیله رسول ابلاغ می شود، آنها پیامی از خودشان ندارند. ▪️ در جریان هم این چنین است؛ آن طوری که مرحوم صدوق (رضوان الله علیه) در کتاب شریف توحید از وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) نقل کرد، فرمود: «قَد قَامَتِ الصَّلاةُ» یعنی چه؟ ما «حَی عَلَی الصَّلاة»، «حَی عَلَی الفَلاَح»، اینها را می فهمیم؛ اما «قَد قَامَتِ الصَّلاةُ» یعنی چه؟ فرمود: «حَانَ وَقتُ الزِّیارَة»؛[6] نماز است. بنده اگر بخواهد به حضور پروردگار بار یابد و خدا را زیارت کند، زیارت خدا نماز است: «حَانَ وَقتُ الزِّیارَة». پس زیارت از «زیارت الله» شروع می شود که انسان با او گفتگو می کند، حرف خودش را می زند، خواسته خودش را در بین می گذارد، هر چه دارد در قنوت و غیر قنوت می تواند با خدا در میان بگذارد، این زیارت خداست. ▪️ زیارت انبیای الهی و ائمه معصومین در تِلو همین زیارت الهی معنا پیدا می کند، انسان به حضور آنها مشرّف می شود. اینکه زیارت از قُرب و بُعد یکسان است، از نظر معنا گرچه درجات آن فرق می کند، برای همین است. در جریان زمان و زمین، قُرب زمینی معیار است؛ اگر کسی توانست در به کربلا مشرّف شود، فوز و فیض بیشتری دارد و اگر آن توفیق نصیب او نشد، زیارتِ از دور معقول و ممکن است، زیرا آنها دور و نزدیک حضور دارند. اگر زیارت خانه خدا و پیامبر در تِلو زیارت ذات اقدس الهی است و زیارت خدای سبحان قُرب و بُعدی ندارد، زیارت این خاندان هم به برکت توحید، قُرب و بُعدی ندارد. بنابراین این و سایر زیارت ها، در هر زمان و زمینی جا دارد، برای اینکه آنها در هر زمان و زمینی به اذن خدای سبحان حاضر هستند. [1] . سوره یس, آیه12. [2] . سوره لقمان, آیه14. [3] . سوره نساء, آیه1. [4] . سوره انفال, آیه24. [5] . سوره نساء, آیه69. [6] .التوحید للصدوق ص۲۴۱
💠 چشمه علوم 🔹 ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُكُمُ اللَّه‏﴾.[1] در كتاب ‌های حوزوی و دانشگاهی این اصل پذیرفته است كه «من فقد حسّا فقد فقد علما»[2] این کار دانشگاهی و حوزوی است؛ یعنی اگر كسی حسّی را از دست داد، علم ناشی از آن حسّ را از دست می دهد؛ این حرفی است که حداقل چهار هزار سال هست، از قبل از ارسطو بوده ولی از ارسطو به بعد این دیگر اصل رسمی است؛ «من فقد حسّا فقد فقد علما». اگر کسی سامعه نداشت از فنّ آهنگ ‌ها محروم است, اگر كسی باصره نداشت از مناظر طبیعی محروم است، «من فقد حسّا فقد فقد علما»؛ اگر كسی گوش نداشت چگونه می ‌تواند عالِم بشود، حرف چه كسی را بشنود؟ اگر كسی چشم نداشت كتاب چه كسی را مطالعه كند؟ این یک چیز معقول و مقبول هم هست، همه ما قبول کردیم و پذیرفتیم. 🔹 اما كه انبیا آوردند این است كه «من فقد تقویً فقد فقد علماً»، اگر كسی تقوا را از دست داد، علم خاصّ از آن ناحیه را هم از دست می ‌دهد؛ این حرف تازه ‌ای است كه انبیا آوردند. فرمود: ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُكُمُ اللَّه‏﴾. در سوره «انفال» فرمود: ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقانا﴾[3] حرف تازه پیغمبران این است كه اگر كسی و پاكی و امنیت و امانت را از دست داد، برخی از علومی كه از آن راه نصیب بشر می ‌شود را از دست می ‌دهد. شما اگر مشرق یا مغرب بروید این حرف را غیر از انبیا کسی دیگر نیاورد. مشرق یا مغرب بروید این حرف که انسان خود دارد این را غیر از انبیا کسی نیاورد. همه می ‌گویند انسان باید درس بخواند یاد بگیرد، این یك طرف قضیه است، آن تمام شدنی است؛ یعنی انسان گاهی به جایی می ‌رسد كه اعضا و جوارح خودش را از دست می‌دهد نه چشمی دارد كه مطالعه كند نه گوشی دارد كه حرف بشنود؛ اما دل انسان همیشه با است: سلسله موی دوست حلقه دام بلاست *** هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست[4] این یك راه خاصّی است. این آیات بالصّراحه روشن می ‌كند ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقانا﴾, ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُكُمُ اللَّه‏﴾. [1]. سوره بقره، آیه282. [2]. تفسیر كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏7، ص506. [3]. سوره انفال، آیه29. [4]. سعدی، دیوان اشعار، غزل شماره 47. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/04/29 @Rohaniyat_Khomiyni_Shahr
💠 ابهّت عالمان ربانی 🔹 وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) به ما فرمود که علم صحیح «العِلمُ میراثی ومیراثُ الأَنبِیاءِ قَبلی» و نشانه ارث هم این است که «العالِمُ إذا أرادَ بِعِلمِهِ وَجهَ اللّه ِ تَعالى هابَهُ كُلُّ شَیءٍ» اگر یک علم را برای رضای خدا یاد گرفت همه چیز از او حریم می ‌گیرند و هراس دارند، همه چیز! 🔹 اگر عالمی غرضش از علم این بود که مسائل دنیایی خود را تأمین کند، این را هم یک حرفه بداند، یک کسب بداند، همان طوری که دیگر صاحبان پیشه و حرفه شغلی دارند این هم فقه‌ پیشه باشد یا اصول ‌پیشه باشد یا تبلیغ ‌پیشه باشد کار او خود باشد او نه تنها مثل افراد عادی نیست، بلکه از افراد دیگر هم نازل ‌تر از هر چیزی می ‌ترسد! 🔹 اینکه چیزی نمی ‌توانست (رضوان الله علیه) را و همچنین علمایی که در این حدّ بودند را مرعوب بکند، مرحوم را، مرحوم را، سایر علمای بنام را چیزی نمی‌توانست مرعوب بکند، برای اینکه اینها مرعوب می‌ کردند «العالِمُ إذا أرادَ بِعِلمِهِ وَجهَ اللّه ِ تَعالى هابَهُ كُلُّ شَیءٍ»؛ هیچ چیز اینها را نمی ‌ترساند. 📚 درس اخلاق ـ مدرسه سعادت تاریخ: 1381/01/29 @Rohaniyat_Khomiyni_Shahr
💠 نثار آبرو 🔹 كسی كه خون داد عزیزانه زندگی می ‌كند اما كسی كه مسلوب الحیثیة شد و در این راه داد، بالأخره زندگی او با سلب حیثیت همراه است! كم نبودند كسانی كه برای انقلاب آبرو دادند! در همان جریان كه به منتهی شد، بالأخره امام آبرو داد؛ آن‌طور او را اهانت كردند! یك مرجع را، یك رهبر را، یك عارف را، یك حكیم را آن ‌طور در روزنامه اطلاعات آن روز مسلوب الحیثیه كردند، اول طلبه ‌ها قیام كردند بعد قیام كردند و زمینه فراهم شده است برای حضور همگان و در آن قیام عمومی در قم رخ داد كه شهید دادند، زندانی دادند، مظلوم دادند و مانند آن. 🔹 دادن آبرو كار كمی نیست؛ بسیاری از افراد بودند كه می‌گفتند خب ما آبرویمان را باید حفظ بكنیم. انسان كه آبروی خود را برای خودش می‌ خواهد طرز تفكر او هم فرق می ‌كند؛ این طرز تفكر در خیلی از امور اثر دارد حتی در استخاره‌ ها هم اثر دارد! یك آدم ترسو وقتی می ‌خواهد استخاره كند از آیه، دستور می ‌فهمد! دادن آبرو كار آسانی نیست؛ انسان وقتی ببیند در منطقه وسیعی با حیثیت خوبی دارد زندگی می ‌كند همه اینها را نثار می ‌كند، این از دادن خون دشوارتر است! اگر ذات اقدس الهی فرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾ اگر آن‌طور برای آبرو داد خداوند چندین برابر او را «عندالله و عندالناس» وجیه كرده موجّه كرده كرده است. 📚 سوره مبارکه انفال جلسه 70 تاریخ: 1379 @Rohaniyat_Khomiyni_Shahr
💠 علمِ متعالی ▪️ یکی از برجسته ‌ترین فرازهای زیارت نورانی جامعه کبیر امام هادی (سلام الله علیه) این است که زائر می‌ گوید: «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ»؛ یعنی این علوم حوزوی و دانشگاهی برخی از مشکلات کف زمین را حل می‌ کند؛ اما آن علمی که بتواند را حل کند به دست شماست، من آمدم عرض ارادت کنم، عرض ادب کنم، زیارت کنم، تا از آن علم‌ هایی که فرمودید اوحدی اهل ایمان آنها را می ‌طلبند، به ما مرحمت کنید؛ «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ». ▪️می ‌بینید در بخش‌هایی از این زیارت نورانی، می ‌گوید: «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُم‏»؛ خیلی از مسائل است که برای خیلی از علمای ما تصوّر آن دشوار است، چه رسد به تصدیق آن! کیست که بگوید که من «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُم‏»؟! این حرف برای کسی است که «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُم» شد. اگر آن بار سنگین را حمل کرد، می ‌تواند به بارگاه آنها مشرّف بشود بگوید من «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُم‏». آن ‌که با بنای عقلا و فهم عرف و چهار‌تا کتاب لغت بخواهد این مشکل را حل کند، این همین حرف ‌های عادی است؛ او مُجاز نیست بگوید: «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ »، مگر «بالنیابة»! «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُم»؛ آنچه را که شما تحقیق می ‌کنید من تحقیق می ‌کنم؛ آن باری که باید اوحدی از اهل ایمان بکشند، من می ‌کشم: «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ». این‌ گونه از مطالب مربوط به است، مربوط به «عربی مبین» نیست؛ صدر این قرآن «علی حکیم» است، ذیل آن «عربی مبین» است. تلاش و کوشش ما در حوزه‌ی عربی مبین است، به امید اینکه روزی نَمی از آن «علی حکیم» به ما برسد؛ هم از «علی حکیم» بی ‌بهره نباشیم و هم از «إِنَّ حَدِیثَنَا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ» است نصیبی بُرده باشیم. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/08/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
پادکست |  ملزومات پژوهش

🔹 چند نكته است كه برای لازم است كه اگر آن نكات ملحوظ باشد وقتی پژوهشگر و محقق ساخته شد آن‌گاه پژوهش و تحقیق هم خود به خود ساخته می شود... . @Rohaniyat_Khomiyni_Shahr
عنایت ویژه الهی در ماجرای طبس / شن های صحرای طبس مأموران الهی بودند 🔹 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ هواپیماها و بالگردهای آمریکایی که برای انجام عملیات آزادسازی گروگان های آمریکایی وارد ایران شده بودند در نزدکی شهر با طوفان شن مواجه شدند و با سقوط بالگردها و آتش سوزی در بین این نیروها این عملیات به طور کامل به شکست انجامید. 🔹 خدای سبحان وعده خود را نسبت به مسلمان ها مشخص كرد و فرمود: ﴿وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الأعْلَوْنَ إِن كُنْتُم مُؤْمِنِینَ﴾؛ عاقبت شما پیروز می ‌شوید (این وعده الهی است) و تهدید الهی هم مشخص است كه ﴿وَأَنَّ اللّهَ مُوهِنُ كَیدِ الْكَافِرِینَ﴾؛ من تمام كیدها و نقشه‌ های اینها را به هم می ‌زنم، مگر با یك مشت شن خدا مسئله را حل نكرد؟... . مطالعه کامل: https://esra.ir/fa/web/news/w/289436 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra