🌺کمال مطلوب انسان 🌺 انسان یک سلسله عواطف و دلبستگیهای طبیعی به اشیاء دارد که اینها براساس حکمتهایی در انسان آفریده شده و همه انبیا و اولیا از این گونه عواطف بهره‌مند بوده‌اند و خداوند را بر آنها شکر میکرده‌اند و اینها نه قطع شدنی است و نه فرضآ قطع‌شدنی باشد، خوب است که قطع شود. 🌸انسان ظرفیت دیگری دارد ماورای این میلها و عواطف و آن ظرفیتِ کمال مطلوب و ایده‌آل داشتن است. دنیا و مادیات نباید به صورت ایده‌آل و کمال مطلوب درآید. ⬅️محبتی که مذموم است این‌گونه محبت است. ✅میلها و عواطف یک نوع استعداد است در بشر و به منزله ابزارهایی برای زندگی هستند، اما استعداد کمال مطلوب داشتن استعداد خاصی است که از عمق انسانیت و جوهر انسانیت سرچشمه می‌گیرد و از مختصات انسان است. پیامبران نیآمده‌اند میلها را و عواطف را از بین ببرند و سرچشمه آنها را بخشکانند، بلکه آنها آمده‌اند دنیا و مادیات را از صورت کمال مطلوب خارج نمایند و خدا و آخرت را به عنوان کمال مطلوب عرضه نمایند، و در حقیقت انبیا می‌خواهند نگذارند که دنیا و مادیات از جایگاه طبیعی خود یعنی مورد رغبت و میل و عاطفه بودن ـ که جایگاهی طبیعی است و نوعی پیوند طبیعی میان انسان و اشیاء است ـ خارج شده نقل مکان دهد و در آن جایگاه مقدس که قلب نامیده می‌شود و #هسته_مرکزی_وجود_انسان است و ظرفیت انسانی اوست و کانون کشش او به سوی لایتناهی است، بنشیند و بالطبع مانع پرواز انسان به سوی کمال لایتناهی گردد. اینکه در قرآن کریم وارد شده: ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَینِ فی جَوْفِهِ«1» یعنی خداوند در اندرون کسی دو دل قرار نداده، به منظور این نیست که مردم یا باید به خدا علاقه داشته باشند یا به غیر خدا از زن و فرزند و مال و غیره؛ مقصود این است که مردم باید یک #هدف_اعلی و منتهای آرزو داشته باشند. دو چیزی که با هم جمع نمی‌شود این است که منتهای آرزو خدا باشد یا مادیات دنیوی، و الّا صِرف علاقه به چند چیز در آنِ واحد خیلی واضح است که میسر است. 📚اخلاق اسلامی، ص ۱۸۰ #شهید_مطهری