❇️ #ثروت_شایسته_و_ناشایست 💫✨همه شنیده ایم که حضرت ابراهیم(علیه السلام) در سایه کار و تلاش و فعّالیّت و مدیریّت، انسان ثروتمندى بود. از این رو در بین برادران ترک زبان مرسوم است که اگر بخواهند براى کسى دعا کنند که ثروتمند شود مى گویند: «خداوند دولت ابراهیم عطا کند»; امّا آیا ثروتمند بودن امرى ناپسند و مذموم است، یا پسندیده و ممدوح مى باشد؟ 👈در جامعه ما دو دیدگاه در این زمینه وجود دارد که یکى جانب افراط را طى کرده، و دیگرى راه تفریط را پیموده است. عدّه اى بطور کلّى ثروت را ضدّ ارزش، و ثروتمند را انسانى غیر ارزشى مى پندارند، و در مقابل، برخى آن را بسیار خوب مى دانند. کدام نظریّه حق است؟ 👌پاسخ این سؤال را حضرت على(علیه السلام) در خطبه 209 نهج البلاغه داده است. توضیح اینکه: حضرت وارد بصره شد. در آنجا دوستى به نام «علاء بن زیاد» دارد، که انسانى با معرفت و با شخصیّتى است. به حضرت اطّلاع دادند که علاء بیمار شده است. حضرت فرمود: «به عیادتش برویم». عیادت یکى از آداب ارزشمند اسلامى است که در روند درمان بیمار بسیار مؤثّر است; چرا که عیادت باعث تقویت روحیه بیمار مى شود، و 50% سلامتى بیمار در تقویّت روحیه اوست. حضرت و همراهان به سمت خانه علاء حرکت کردند. وقتى به خانه او رسیدند، مشاهده کردند که علاء داراى خانه اى بسیار وسیع است. حضرت در کنار بستر علاء نشست و پس از احوالپرسى مختصر به علاء فرمود: «این خانه بزرگ در روز قیامت بیشتر مورد نیاز توست»; یعنى چرا خانه اى به این بزرگى تهیّه کرده اى، مى توانستى به خانه کوچکترى قناعت کنى و بقیّه پول آن را صرف بى خانمان ها نمایى. سپس فرمود: «بَلى اِنْ شِئْتَ بَلَغْتَ بِهَا الاْخِرَةَ: تَقْرى فیهَا الضَّیْفَ، وَتَصِلُ فیهَا الرَّحِمَ، وَتُطْلِعُ مِنْهَا الْحُقُوقَ مَطلِعَها; فَاِذا اَنْتَ قَدْ بَلَغْتَ بِهَا الاْخِرَةَ; آرى! اگر بخواهى مى توانى به وسیله آن به آخرت برسى (و سعادتمند شوى) به این گونه که از میهمانان در آن پذیرایى کنى و صله رحم در آن بجا آورى و #حقوق_شرعى و الهى آن را بپردازى; اگر به وسیله این خانه چنین کنى، به خانه آخرت نایل شده اى!». امروزه هم اگر ثروتمندان پنج شرط را رعایت کنند، سرمایه آنها ضدّ ارزش نخواهد بود. انسان هاى #مدیر و مدبّر، اگر با توجّه به پنج شرطى که مى آید سرمایه اى تهیّه کنند هیچ مشکل شرعى نخواهد داشت: 🌸1. آن را از راه #مشروع تهیّه کنند. براى به دست آوردن آن، مرتکب احتکار، رباخوارى، امتیازات نامشروع، زد و بند، رشوه خوارى و مانند آن نشده باشند. 🌸2. درآمدشان را در همین کشور سرمایه گذارى کرده، و آن را روانه بانک هاى خارجى نظیر سوئیس و دبى و دیگر کشورها ننمایند. 🌸3. حق و حقوق شرعى و قانونى آن را بپردازند. نه در پرداخت وجوهات شرعیّه کوتاهى کنند، و نه از مالیات عادلانه شانه خالى نمایند. 🌸4. سرمایه خود را احتکار نکنند، بلکه به وسیله ثروت خود، تولید کار کرده و جوانان بیکار را دعوت به کار و فعالیّت نموده، و گوشه اى از مشکلات بیکارى را حل نمایند. 🌸5. زندگانى تجمّلاتى و پر از تشریفات براى خود و اطرافیان فراهم نکرده، و در عمل مشوّق و مروّج روحیه اشرافى گرى نباشند. اگر ثروتمندى این پنج شرط را رعایت کند هر چه ثروت داشته باشد، مشکلى نخواهد داشت; زیرا ثروت چنین انسانى در حقیقت در اختیار جامعه است. فراوان شدن این نوع ثروت ها نه تنها ضدّ ارزش نیست و لطمه اى به جایى نمى زند، که ارزش محسوب مى شود و مفید به حال جامعه خواهد بود. امّا اگر یک یا دو یا همه شرایط مذکور نادیده گرفته شود، باید درباره چنان ثروتى حسّاسیّت به خرج داد. اگر حضرت خدیجه کبرى(علیها السلام) ثروت کلانى داشت، اصول فوق در آن رعایت شده بود، و همه را در راه نشر و تبلیغ اسلام قرار داد. حضرت على(علیه السلام) ثروت حلالى تهیّه کرد، تا آنجا که هزار برده را با پول حاصل از دسترنج شخصى خود آزاد کرد و نخلستان هاى متعدّد و قنات هاى مختلفى را احداث و برخى از آنها را وقف نمود.و هنگامى که چشم از جهان پوشید، چیزى از خود به جاى نگذاشت. 📚قهرمان توحید(شرح و تفسیر آیات مربوط به حضرت ابراهیم(ع)) آیت الله مکارم شیرازی گردآوری: ابوالقاسم علیان نژادی 💠 @RoozieHalal 💠