🛑#انفاق_واجب ✨انفاق از ماده «نفق» به معنای خارج کردن مال از ملک خویش است. نفقه، عبارت است از بخشش و هزینه زندگی.(1) انفاق، در اسلام، معنای وسیعی دارد؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آلهفرمود: هر کار نیکی، به هر صورتی که باشد (هنگامی که خالصانه انجام گیرد) صدقه و انفاق در راه خدا به حساب می آید (و اختصاص به انفاق مالی ندارد). 👈یکی از جلوه های انفاق، همان است که از آن به نام نفع رسانی یاد می شود و مصادیق مختلفی دارد که یکی از آنها عبارت از نفع رسانی مالی است. 🔅امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: «أفضل النّاس أنفعهم للنّاس»: برترین مردم کسی است که نسبت به مردم نفع رسان تر باشد. 💥(انفاقی که مورد رضای خداوند متعال بوده و تأمین توشه آخرت را در برداشته باشد، به نوبه خود، برترین نعمت الهی است). ❄️و نیز آن حضرت فرمود: «لیس لأحد من دنیاه إلاّ ما أنفقه علی النّاس». 🗯همچنین آن حضرت فرمود: «إنّ إنفاق هذا المال فی طاعة اللّه أعظم نعمة و إنّ إنفاقه فی معصیة اللّه أعظم محنة». 💥همچنین در پاره ای از موارد، انفاق کفاره گناهان به حساب می آید؛ چنانکه امیرالمؤمنین علیه السلامفرمود: «من کفّارات الذنوب الغطام اغاثة الملهوف»: #کفاره_گناهان_سنگین عبارت است از: #دستگیری_بی_نوایان. در تفسیر پرارج «نمونه» ذیل آیه فوق آمده است: «وَأَنْفِقُوْا فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَةِ»: و در راه خدا انفاق کنید (و با ترک انفاق) خود را با دست خود به هلاکت نیفکنید. 👌انفاق مانع هلاکت اجتماع می شود، گرچه آیه مورد بحث در ذیل آیات جهاد آمده؛ ولی یک حقیقت کلی و اجتماعی را می توان از آن استفاده کرد و آن اینکه انفاق به طور کلی سبب می شود افراد اجتماع از هلاکت رهایی یابند و به عکس، هنگامی که مسأله انفاق فراموش شود و ثروت ها در یک قطب اجتماع جمع شود، اکثریتی محروم و بینوا به وجود می آیند و دیری نخواهد گذشت که یک انفجار عظیم در اجتماع به وجود آمده و نفوس و اموال سرمایه داران در آتش این انقلاب خواهد سوخت. از اینجا ارتباط مسأله انفاق و «پیشگیری از هلاکت» روشن می شود. 👈بنابراین انفاق قبل از آنکه به حال محرومان مفید باشد به نفع سرمایه داران خواهد بود؛ یعنی تعدیل ثروت، #حافظ_ثروت است. 🔷بعضی از مردم عادت کرده اند که همیشه از اموال بی ارزش و آنچه تقریبا از مصرف افتاده است و قابل استفاده نیست انفاق کنند؛ این گونه انفاق ها نه موجب تربیت معنوی و پرورش روح انسانی در انفاق کننده است و نه سود چندانی به حال نیازمندان دارد، بلکه یک نوع اهانت و تحقیر نسبت به آنها محسوب می شود و قرآن مردم را از این کار نهی می کند و می گوید: «چگونه از این گونه اموال انفاق می کنید در حالی که خودتان حاضر به پذیرش آن نیستید مگر از روی کراهت» 🍁زیرا انفاق هایی که در راه خدا می شود یک طرف آن مستمندان هستند و طرف دیگر خداوند متعال است، در این حال اگر #اموال_پست و بی ارزش انتخاب شود؛ از یک سو توهین به مقام شامخ پروردگار است که او را شایسته اجناس خوب و طیب نشمرده و از سوی دیگر تحقیری است نسبت به نیازمندان که روح آنها بر اثر چنین انفاقی آزرده می شود. 💥💥شیطان در هنگام #انفاق یا ادای #زکات، شما را از #فقر_و_تنگدستی می ترساند، بخصوص اگر از اموال خوب و قابل توجه بخواهید انفاق کنید و چه زیاد این وسوسه شیطانی مانع از انفاق و بخشش می شود! بدیهی است خودداری از انفاق به جهت ترس از تهیدستی، فکر غلط و از وسوسه های شیطان است و وسوسه های شیطانی برخلاف قوانین آفرینش و سنت الهی است و فرمان های پروردگار، هماهنگ و همدوش با آفرینش و فطرت است؛ چرا که انفاق، ضامن بقای اجتماع، تحکیم عدالت اجتماعی و سبب کم کردن فاصله طبقاتی و پیشرفت همگانی و عمومی می باشد. .📚 اقتصاد خانواده: اخلاق معیشتی در قرآن و سنت/ محمد شفیعی مازندرانی.ص: 90،91 💠 @RoozieHalal 💠