✨مدل رسیدن به #شادی_پایدار مبتنی بر #استحکام_معنوی بر اساس رویکرد درمان معنوی خداسو 🔺تفاوت شادی زودگذر ورزشی و شادی پایدار با استمداد از #حضرت_زینب علیهاالسلام 💐 🔺اگر شادی امری درونی و ذاتی است و طبق تعالیم دینی، انسان تحت حمایت خداوند است پس سئوال اصلی این است که چرا انسان دچار رنج می شود؟ 🔹وقتی انسان نمی‌تواند برای حوادث منفی زندگی خود معنایی پیدا کند؛ دچار غم و رنج می‌شود. طبق آیات ابتدایی سوره شمس، هر چیزی که با فطرت انسان سازگار نباشد، مانعی برای رسیدن او به شادی است. 🔹ریشه‌های رنج در کودکی : تروما و حوادث زندگی یکی دیگر از عواملی است که سبب می‌شود انسان در کودکی از شادی فاصله بگیرد. هرقدر تجربه این حوادث بیشتر باشد و فرد نتواند این حوادث را معنا کند، به سمت ناراحتی و آشفتگی می رود. در برابر آن هرقدر انسان بتواند شاکر خداوند باشد، معنای دیگر به حوادث زندگی خود می‌دهد. 🔺طبق درمان معنی خداسو که می‌گوید درون انسان دو سازه شخصیتی قلب و عقل وجود دارد، می‌توان گفت که افراد شاد، از دلبستگی صحیح برخوردارند و در عین حال عقل و ذهن آنها آزاد است. آیات آيات ۱۷ و ۱۸ سوره مباركه زمر؛ «فَبَشِّرْ عِبَادِ، الَّذِينَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ» به همین مطلب اشاره دارد. 🔹شخص یا موضوعی که باید قلب به آن دل بستگی پیدا کند، باید دارای چه ویژگی هایی باشد؟ این موضوع حتی در رابطه فرزند با مادر و پدر هم وجود دارد. یعنی هرقدر رابطه دل‌بستگی صحیح کودک به والدین درست شکل بگیرد، او در حوادث آینده از استحکام عاطفی بالاتری برخودار است که اصطلاحا از آن به «استحکام معنوی» یاد می‌شود. 🔺اگر بین قلب و عقل گسست ایجاد شود، عقل که وظیفه تشخیص را دارد، از دسترس قلب خارج می شود. این مسئله را ما درمان هم می توانیم ببینیم که قلبی که از عقل فاصله می گیرد، به هر چیزی چنگ می‌زند تا شادی و معنابخشی را برای خودش ایجاد کند و حال شخص بد و بدتر می شود و خود را با شادی‌های زودگذر مشغول می‌کند. 🔹 اعتقاد ما (دکتر جان بزرگی) بر این است اگر جایی که قلب خالی می‌شود ولی خداوند را داشته باشد، امکان ندارد چیزی این قلب را از شادی خالی کند. بر این اساس است که به هر چیزی جز خداوند دل ببندیم، احتمال افول و نابودی آن است که در این رابطه تحقیقات مختلفی در دانشگاه‌های دنیا انجام شده است. 🔹«شادی پایدار» زمانی است که کاری را با انگیزه بالا شروع می‌کنیم و یقین داریم که به هدف می‌رسیم. سرزندگی و رضایت دو عامل مهم در شادی است که به ترتیب در ابتدای عمل و انتهای عمل قرار می‌گیرند. می توان گفت که سرزندگی به نیت عمل و رضایتمندی به هدف عمل مربوط است و در این مدل است که شادی پایدار ایجاد می شود. 🔺زمانی که عمل بین مبدا و معاد یا بین نیت و هدف تنظیم شود، انگیزه و رضایت هم بالا می‌رود. قلب ما مانند یک ظرف شیشه‌ای است که می‌تواند با هر ضربه‌ای بشکند اما تنظیم عمل بین نیت و هدف با رویکرد خداسو، استحکام لازم را به انسان می‌دهد و او را به وحدت درونی می‌رساند. 🔹شیوه‌های مختلف معنادهی در انسان‌ها : نخستین شیوه معنادهی را می‌توان در کودکان مشاهده کرد. کودکان در ابتدا با احساس و لذت خود به زندگی معنا می‌دهند. در مرحله دوم، انسان با کمک صرف استدلال و منطق بین پدیده‌ها معنا می‌دهد و این در معنویت سکولار مشاهده می‌شود. در وهله بعدی و در بالاترین سطح انسان از طریق معنویت به پدیده‌ها معنا می‌دهد و ظرف معنادهی خود را بین مبدا و معاد تعریف کند، ظرف وجودی ما به مستحکم‌ترین حالت ممکن می‌رسد. در این حالت حتی اگر اتفاق بدی برای انسان بیافتد، باز هم انسان استحکام خود را از دست نمی دهد. 🔺در ماجرای کربلا، نمونه اعلای این استحکام را می‌توان در رفتار #حضرت_زینب (سلام الله علیها) مشاهده کرد که در برابر بالاترین و شدیدترین مصائب، باز هم شاکر خداوند بودند و به فرموده ایشان، جز زیبایی چیزی ندیدند. 🔹تفاوت شادی ایجاد شده در اثر #ورزش و ... با شادی پایدار : این درست که برخی از فعالیت ها مانند تفریح، ورزش و ... می‌تواند باعث شادی شود اما بحث بر سر ماندگاری آن است. در این نوع فعالیت‌ها اگر بین این عمل ورزشی فاصله ایجاد شود، شادی هم گذرا است اما در معنادهی، پایداری و استحکام معنوی ما بالا می‌رود. 🎙دکتر جان بزرگی https://eitaa.com/joinchat/3214344369Cface493bd3