🔸#تفسیرایه_صبحگاهی ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (199) : سپس از همانجا كه مردم كوچ مى‏كنند، كوچ كنید و از خداوند طلب آمرزش نمایید كه خداوند آمرزنده‏ى مهربان است. دراین آیه ضمن دستوربه حركت دسته‏جمعى همراه مردم، به اهل مكّه تذكّر مى‏دهد مبادا خیال كنید كه چون اهل حرم یا از قبیله‏ى قریش و امثال آن هستید باید حركات عبادى شما با دیگران فرقى داشته باشد، این خودبزرگ‏بینى‏ها را كنار گذاشته و همچون عموم مردم باشید. 🔹اساساً یكى از آثار و فلسفه‏هاى حج، كنار زدن امتیازات پوشالى است. در آنجا انسان از كفش، كلاه، لباس، همسر ومسكن خود مى‏گذرد و قطره‏اى مى‏شود كه به دریا ملحق شده است. در این آیه، دو بار و در آیه قبل یك مرتبه كلمه «افاضة» بكار رفته كه به معناى حركت دسته جمعى است، این تكرار و اصرار نشان مى‏دهد كه حركت دسته جمعى در انجام عبادات ارزشمند است. استغفار و ذكر خداوند، بهترین اعمال عرفات و مشعر است. گرچه در این سرزمین‏ها اصل توقف، شرط است و هیچ عمل دیگرى واجب نیست، امّا در این آیات، قرآن ما را به ذكر خدا و یاد سوابق پرخطا و اشتباه خود و طلب آمرزش درباره گذشته‏ى خویش دعوت مى‏كند. مگر مى‏توان در سرزمینى كه اولیاى خدا اشك ریخته‏اند بى‏تفاوت نشست. - امتیازطلبى، تحت هر نام وعنوانى، ممنوع است. «افیضوا من حیث افاض النّاس»حركت دسته جمعى، ارزش دارد.«افیضوا من حیث افاض الناس» - هرگز مأیوس نشویم، گذشته‏ها هرچه باشد استغفار چاره‏ساز است. زیرا او غفور و رحیم است. «واستغفروا انّ اللَّه غفور رحیم»