eitaa logo
رشدانه| محمدمهدی دستورانی
142 دنبال‌کننده
92 عکس
22 ویدیو
11 فایل
«بسم رب المهدی» |نوشته‌هایی از ذهن یک پسر دهه‌هشتادی| #پویش_نوشتن
مشاهده در ایتا
دانلود
«خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» را باید از قرآن بشنویم. قرآن در این باره چه می‌گوید؟ می‌گوید «یسبح لله ما فی السماوات و ما فی الارض». یعنی تمام عالم دارند تسبیح و عبادت خدا میکنند «ولکن لاتفقهون تسبیحهم». شماهم همرنگ این جماعت عظیم جهانی شوید. ایتا، سروش+، روبیکا: @Rushdaneh
تو دعاهایی که از اهل‌بیت بهمون رسیده، گاهی مثلا میگیم «واغوثاه بک یا الله من هوی قد غلبنی و من عدو قد استکلب علیّ» و دیگر تعابیری که شبیه به همین مضمون و تعبیر هستن. شاید اهل‌بیت میخوان بهمون بفهمونن که اگه گاهی فکر گناه به ذهنت میاد، اگه گاهی شهوت اذیتت میکنه، اگه گاهی حس تنبلی درونت فعال میشه، و...، همیشه غصه نخور و یه وقت خیال نکنی که تو وجودت دیگه سرتاسر گناهه و اصلا این خود واقعیته که داره به سمت گناه میره؛ نه خیر، به قول امام تو وجودت شبیه یه گوهریه که گاهی وسوسه‌های شیطان بهش میرسه و گاهی تو لجن میوفته و ظاهرش بد شکل و بدبو و متعفن میشه، ولی این بهش عارض شده. یعنی چی؟ یعنی این رذایل و نجاسات و کثافات روحی، همگی عارضی هستند و تو میتونی خودتو از اینها جدا و پاک کنی و اون گوهر وجودی‌ات رو خالص کنی. ایتا، سروش+، روبیکا: @Rushdaneh
💠روشن شدن مسیر زندگی گاهی در طول روزها، دغدغه‌ای در ذهن ما می‌چرخد که مسیر زندگی من چیست؟ من می‌دانم که قدم بعدی‌ام و وظیفه‌ی الآنم و کاری که الآن پیش‌روی من است چیست؛ ولی از چند قدم بعدم خبر ندارم. می‌ترسم که چون الآن از قدم‌های بعدی خبر ندارم، در ادامه گم شوم و به مقصودم نرسم. و کم‌کم به زندگی و مسیرم دلسرد می‌شوم. دغدغه‌ای که در ذهن خیلی از ماها خصوصا نسل جوان است که اول راهیم. به راستی راه‌حل چیست؟ هم این مسیری که انتخاب کرده‌ام را دوست دارم، هم این سوال برایم مکرر پیش می‌آید و دلسردم می‌کند. چه کنم؟ مثالی می‌زنند حضرت آقا در کتاب «طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن»: فرض کن شما در بیابانی تاریک هستی و تنها یک شمع داری، که یک متر جلوتر را برایت روشن می‌کند و بس. اینجا می‌گویی: من چون از چهار متر جلوترم خبر ندارم، پس حرکت نمی‌کنم و در همین بیابان می‌مانم! ولی آقای محترم، یک متر اطرافت روشن هست یا نه؟ یک قدم برو جلو، یک متر دیگر برایت روشن می‌شود ها! اگر نشد خب دیگر نرو. اما همین یک متر روشن را که می‌دانی، قدم بگذار، در ادامه اگر بازهم روشن شد، برو؛ اگر هم نشد، خب دیگر نرو. خدا هم قول مردانه داده که: - «إن‌َّ الذین آمَنوا وَ عَمِلوا الصَّالِحاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإیمانِهِم (یونس۹): تو اگر به آنچه که فهمیده‌ای، عمل کنی، منِ خدا هم به سبب این ایمان و دانشت و رفتار مناسب با دانشت، قدم‌های بعدی را برایت روشن می‌کنم». -«وَ الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا (عنکبوت۶۹): و کسانی که در راه ما و طبق آن میزان که باور به راه ما پیدا کرده‌اند عمل کنند و جلو بیایند، قطعا قطعا قطعا ادامه‌ی مسیر را برایشان روشن و هموار می‌سازیم». خلاصه‌ی کلام؛ عالم خلقت به تو می‌گوید که نگران آینده‌ات نباش. تو مسیر امروزت را بیا جلو، آنچه را می‌دانی و می‌توانی انجام بده. ✍محمدمهدی دستورانی ایتا، سروش، روبیکا: @Rushdaneh
💠فایده‌ی صفات اخلاقی، ولو بین قشری خاص برخی تعلیمات و دستورات دین، ولو اینکه بین همه‌ی مردم اجرا نشود، بازهم تاثیرات عجیب و غریبی دارد. مثلا خصلت کمک به دیگران و صدقه دادن. فرض کنید دو نیازمند هستند که هردویشان به کمک نیاز دارند. اما می‌بینی که هرکدامشان به آن یکی کمک می‌کند. شاید از نظر ظاهری فرقی در مال و زندگی آن‌ها پیدا نشود، چون مثلا این ۱۰۰ تومن پول داشت، ۲۰ تومان به او کمک کرد، اوهم ۱۰۰ تومان داشت و به این ۲۰ تومان کمک کرد. خب این‌ها که فرقی نکردند؛ پس چرا این‌کار را بکنند؟ می‌دانی خاصیتش چیست؟ شما اصلا فکرش را بکن این دو اصلا به هم کمک نکنند و خساست به خرج بدهند. چه اتفاقی می‌افتد؟ نگاه این‌ دو به یکدیگر در این دو حالت چه تفاوتی می‌کند؟ در حالت دومی، حس و حالتی که «کلاه خودت را بچسب باد نبرد» و یا اصلا هیچ رابطه‌ای باهم نخواهند داشت. اما در حالت اول، خود به خود محبتی بینشان شکل می‌گیرد؛ اولی می‌بیند که دومی در عین نیازش، بازهم به او کمک کرده! و دومی هم همینطور. و شاید همین محبت بین این دو، مرحمی باشد بر دردِ نداری‌شان. یک حس همدلی. و فکرش را بکن که این همدلی و محبت، بین تمامی طبقات جامعه شکل بگیرد! ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh
💠اندیشه‌ی آیت الکرسی از کودکی به ما گفته‌اند آیت‌الکرسی را برای محافظت بخوانید. علاوه بر آثار حقیقی و معنوی‌ای که دارد، شاید بشود از زاویه‌ای جدید به آن نگاه کنیم. در آیت الکرسی می‌خوانیم: 🔸«لاتَأخُذُه سِنَةٌ وَ لا نَومٌ»: لحظه‌ای چرت یا خواب سبک ندارد، لحظه‌ای از ما غافل نمی‌شود؛ 🔹«لَه ما فی السَّماواتِ و ما فی الأرضِ»: فقط برای اوست هرآنچه در آسمان‌ها و زمین است؛ 🔸«یَعلَمُ ما بَینَ أیدیهِم وَ ما خَلفَهم»: هرآنچه پیش‌رو و پشت‌سر مخلوقات باشد، او می‌داند؛ او آگاه بر زندگی تمامی مخلوقات و کائنات است؛ 🔹«وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّماواتِ و الأرضِ»: تخت حکمرانی او، بر آسمان‌ها و زمین گسترده است؛ 🔸«وَ لایَؤُدُهُ حِفظُهُما»: نگهبانی و نگهداری آسمان و زمین بر او سخت و گران نیست؛ 🔹« وَ هُوَ العَلِیُّ العَظیمُ»: و اوست بلندمرتبه و بزرگ. این آیات و معانی چه به ما می‌فهمانند؟ می‌گوید خدای شما، پروردگار جهان و قدرت مطلق است. همه‌ی موجودات و کائنات و عالم، در مقابل او عبد و مطیع و دست‌بسته و تسلیم هستند. این‌ها یعنی چه؟ یعنی از راه‌های مختلف، نگرانی ما را از خطرات احتمالی می‌گیرد و ایمانمان را با این تذکرهای پی‌درپی بیشتر می‌کند. دلمان قرص و محکم می‌شود که اگر صلاحی و خیری بهتر درکار نباشد، قطعا قطعا این دست قدرت خدا اجازه نخواهد داد اتفاقی برای من بیفتد. اگرهم صلاح و خیری در رخ دادن حادثه‌ای وجود داشته باشد، دست قدرت خدا، آن خیر و صلاح من را مدنظر می‌گیرد و در آینده خواهم دید که این خیر و صلاح، می‌چربید بر آن خیر و صلاحی که در ذهن من بود؛ چرا که: «اللهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنوا، یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إلَی النُّورِ»: خدا خودش سرپرست مؤمنان است؛ از ظلمات تاریکی‌ها خارجشان می‌کند به سوی نور و روشنایی. و خود خداست که تاریکی‌ها و روشنایی‌ها و مسیر رسیدن ما را بهتر از هرکسی می‌شناسد. (با برداشتی از تفسیر حضرت‌آقا) ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh
💠خدمتی به همه‌ی مردم جهان اگر تو به وظیفه‌ات که در حیطه‌ی احیانا کوچک و منطقه‌ی و روستا و محله و فامیل کوچک خودت هست عمل کنی، و نیتت هم واقعا برای خدا و اسلام و خدمت به مردم باشد، خدا این حرکت تو را برکت می‌دهد. چگونه؟ می‌بینی حرکت امام حسین (علیه‌السلام) که بدون خبر مردم دنیا انجام شده بود، بعد از مدتی تا به همین لحظه چقدر در سرتاسر دنیا تاثیر گذاشته؟ می‌بینی که همین حرکت حضرت، چقدر انسان فقیر مادی و معنوی را نجات داده و می‌دهد؟ بگذار به بیانی دیگر هم بگویم. تو می‌خواهی که برای تمام مردم جهان خدمت کنی و معارف را به آن‌ها برسانی؛ و تو در این راه همانطور که از این معارف آموخته‌ای، باید وظیفه‌ات را در همان لحظه و حیطه انجام دهی. و اگر درست عمل کنی، این قانونِ الهیِ جهانِ هستی است که حرکت به ظاهر کوچک تو، الگو شده و به همه‌ی انسان‌هایی که بدان نیاز دارند می‌رسد و درسشان می‌دهد؛ تمام دنیا را پر می‌کند و مردم دنیا را نجات می‌دهد. ممکن است دیر و زود داشته باشد، ولی سوخت و سوز ندارد؛ این قانون جهان هستی است. نمونه‌هایش را هم به روشنی می‌توانی ببینی. راستی، تاثیرهای معنوی نهانی کارت را هم فراموش نکن. چه بسا کاری مخلصانه و فنّی انجام می‌دهی، و بخشی از اثر آن به صورت معنوی و نهانی باقی می‌ماند و در روح و روان انسان‌ها و در سیر رشد و تکامل جامعه و جهان هستی تاثیر خواهد گذاشت. ✍محمدمهدی دستورانی | کانال رشدانه @Rushdaneh