#خودمونی #حرفای_دلی #خلوت_طلبگی #خلوت_دهه_هشتادی واقعا زندگی دنیا یه جوریه. انصافا خیلی یه جوریه. اصلا وقتی بهش فکر میکنم، مخم یه لحظه هنگ میکنه، ارور ۴۰۴ میده. کلی آرزو و برنامه برا خودت داری، تو طول روزها و شب‌ها کارهای مختلفی انجام میدی، به علایقت فکر می‌کنی، به آینده‌ات فکر می‌کنی، براش کلی غصه می‌خوری، کلی حرص می‌خوری، از اینکه به هدف‌های کوچیک و بزرگت می‌رسی کلی کیف می‌کنی و تو آسمونا پرواز می‌کنی. تو همین حین، یهو پات یه جا گیر می‌کنه با سر میری تو زمین و، والسلام! به همین راحتی!... یه دنیا خیالات و علایق و برنامه‌ریزی و...، تو یک لحظه به باد رفت. یا کسی که داشت توی دنیا تاثیر میذاشت، یا کسی که کلی کار داشت انجام می‌داد، کلی کار خوب، کلی تاثیر مثبت، کلی کمک به بقیه، کلی ساختن زندگی خودش و بقیه؛ یا ریاستی ظالمانه، خراب کردن زندگی میلیون‌ها آدم؛ اما یهویی بی‌خود و بی‌جهت نفسش بند میاد و می‌میره. دیگه همه‌چیز تموم میشه. به همین راحتی. دقیقا به همین راحتی! یه ندای درونی گاهی صدای ضعیفی ازش میاد که: شاید بالاخره یه چیزی تو عالم پیدا بشه که بتونی با خیال راحت بهش دل ببندی. ولی آیا میشه؟... ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh

#خودمونی #حرفای_دلی #خلوت_دهه_هشتادی خیلی مغزم در هنگ است؛ اگر جمعی بیرون بیایند و شعار ضد نظام بدهند، توسط رسانه‌ها و آزادی‌خواهان، نام «مردم» و یا «همه‌ی مردم» را می‌گیرند؛ اما اگر جمع زیادی شب قدر بیایند در صحن‌ها و خیابان‌ها خانوادگی بنشینند و دعا بخوانند و قرآن بر سر بگیرند و تا صبح گیریه و راز و نیاز کنند، توسط آن رسانه‌ها و آزادی‌خواهان، «مردم» یا حداقل «تعدادی از مردم» نامگذاری نمی‌شوند. می‌گویند آن «مردم» دین را دیگر نمی‌خواهند؛ اما نمی‌گویند این «مردم» هنوز پای دینشان و باورهایشان هستند. در عجبم که آیا به حرف این‌ نامردها می‌توانم اعتماد کنم و رشته‌ی زندگی‌ام را به دست این‌ها بدهم؟ ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh

#خودمونی #حرفای_دلی #خودمونی_طلبگی #خلوت_دهه_هشتادی در آینده‌نگری، فقط باید یه تصور کلی داشته باشی. نباید در آینده غرق بشی و دائم تو فکرش باشی و خودتو تو حالت‌ها و موقعیت‌های مختلف تصور کنی. چون قطعا قطعا حالتت، دیدت، اهدافت، زاویه‌ی دید و فکرت، امکاناتت، رشد عقلت، رشد روحیت، رشد معنویت، شرایطت، توانایی‌هات، همگی تغییر خواهند کرد؛ و تو نمی‌تونی الآن (که تو شرایط اون موقع نیستی)، درباره‌ی اون موقع فکر کنی، قضاوت کنی، خیال‌پردازی کنی، خودتو تو موقعیت‌های مختلف فرض کنی و حس و حالت رو تصور کنی، پیش‌بینی کنی چه اتفاقاتی قراره برات بیفته. صبر کن، ترمز دستی رو بکش. راه طولانی‌ای در پیش داری. زندگیتو بکن. از زندگی و مسیر و طی مسیرت و امکانات و لذت‌های موجود الآنت (چه کوچک‌ترین‌هاش و چه بزرگ‌هاش) لذت ببر و استفاده کن و شکرشونو به‌جا بیار، تا إن‌شاءالله بیشتر رشد کنی و امکانات بیشتری هم نصیبت بشه. «إن شکرتم لأزیدنّکم» ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh

#خودمونی #حرفای_دلی #خلوت_دهه_هشتادی این یک‌ ماه هم (چه دیر و چه زود) گذشت؛ به قول پدرم، بیچاره کسانی که از روی لج، روزه نگرفتند. هرچه بود تمام شد. و چه صحنه‌ی عجیبی بود، وقتی یک پسر جوان دهه‌هفتادی_دهه‌هشتادی روزه‌اش را در کوچه و خیابان جلوی دختر بچه‌ی دهه‌نودی که با چادر و گرمای هوا روزه‌ داشت، با لذت می‌خورد... بالاخره چه سخت چه آسان، گذشت... امتحانی بود برای حرفْ‌گوش‌کنی ماها... ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh

#خودمونی #حرفای_دلی #خلوت_دهه_هشتادی و اما جمعیت انبوه مردمی که برای اقامه‌ی نماز عید فطر در سراسر کشور (خصوصا مصلی تهران به امامت حضرت‌آقا، مشهد، قم) آمده بودند و تصویر همگی‌شان هم در رسانه‌ها ضبط شده؛ ظاهرا هیچ کدام از این‌ها، جزو «مردم» حساب نمی‌شوند. جمعیت به این زیادی، لیاقت ندارند که آن افراد به ظاهر آزادی‌خواه، نام «مردم» را رویشان بگذارند. باید حتما یک شلوغ‌کاری به دست اینها صورت بگیرد که آزادی‌خواهان، متوجه این جمعیت باشند... و الا این‌ها مردم نیستند؛ و ظاهرا هنوز هم مردم ایران، دیگر دین و اعتقادی نمی‌خواهند. من که نمی‌توانم این هجمه از «خود را به کوری زدن» را هضم کنم. و متاسفانه گاهی ما هم تحت تاثیر هجمه‌های تبلیغاتی این «آزادی‌خواهان» قرار می‌گیریم و غصه‌ی بی‌دینی مردم را می‌خوریم! ✍محمدمهدی دستورانی ایتا | سروش+ | روبیکا: @Rushdaneh