‌ ‌ از اول نامزدیمون...💍 با خودم کنار اومده بودم که من، اینو تا ابد ڪنارم نخواهم داشت...💔 یه روزے از دستش میدم...😞 اونم با #شهادت... وقتی كه گفت میخواد بره...🚶 انگار ته دلم ،آخرین بند پاره شد...💔 انگار میدونستم ڪہ دیگه برنمیگرده... اونقد ناراحت بودم... نمیتونستم گریه کنم... چون میترسیدم اگه گریه ڪنم، بعداً پیش ائمه(ع) #شرمنده شمـ 😞 يه سمت #ايمانم بود و يه سمت #احساسم... احساسم ميگفت جلوش وایسا نذار بره...❌ ولی ایمانم اجازه نمیداد... یعنی همش به این فکر میکردم که #قیامت... چطور میتونم تو چشماے #امیرالمؤمنین(ع)نگاه کنم و... انتظار شفاعت داشته باشم...😕 در حالےکه هیچ کاری تو این دنیا نکردم... اشکامو که دید...😢😭 دستامو گرفت و زد زیر گریه و گفت...😭 "دلمو لرزوندی ولی ایمانمو نمیتونی بلرزونیـــــا..."

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی 💥مرز بی رحمیِ ما، نسبت به #پدر انمان، بقدری باریک است؛ که اغلبِ ما نادانسته به آن دچاریم. ـ محدوده‌ی این بی‌رحمی کجاست؟ ـ چگونه می‌توان از این آتش درامان ماند؟ ویژه‌ی میلاد #امیرالمؤمنین علیه‌السلام🌟 #روز_پدر

سقای دشت کربلا 🎠 تهيه آب در جنگ‌ها و شرايط سخت، نشان از دلاوری داشت، چرا که معمولا دسترسی به آب در منطقه جنگی به عنوان عامل راهبردی دشوار می نمود. 📌در شب جنگ بدر پيامبر اکرم (صلّی الله عليه و آله و سلّم) از اصحاب پرسيد: "کیست امشب برود برای ما آب بیاورد؟" اصحاب سکوت کردند. #امیرالمؤمنین (علیه السلام) مشکی برداشت و وارد چاه تاريک و عميقی شد و مشک را پر کرد و بیرون آمد. 📌در جنگ صفين هنگامی که معاویه آب را بر روی سپاه اميرالمؤمنين (عليه السلام) بست، ایشان #مالک‌اشتر را برای تهيه آب گسيل داشتند. او دلاورانه از اطراف نهر دورشان کرد و آب به دست یاران اميرالمؤمنين (علیه السلام) افتاد. 📌اما کربلا ، از روز هفتم محرم آب توسط عمر بن سعد بر اهل بيت و سپاه بسته شد.کم کم ذخيره آب لشکر امام حسين (عليه السلام) تمام می‌شد. در اين شرايط #حضرت‌عباس (عليه السلام) چند بار به سمت نهر فرات تاخت و مقداری آب برای سپاه و اهل بيت امام تهيه نمود و با رشادتی که از پدرش به ارث برده بود، منصب سقایت آن واقعه عظيم تاريخی را به نام خود ثبت نمود. 💠اما اوج ايثار و رشادت عباس بن علی (عليهما السلام) را می‌توان در راهی شدن او به ميدان مشاهده نمود . سقای دشت کربلا مشک خود را برداشت و وارد فرات شد. بر طبق برخی از نقل ها کفی از آب برداشت و خواست بنوشد، اما ياد تشنگی برادرش امام حسین (عليه السلام) افتاد و آب را روی آب ریخت و از نوشيدن آب منصرف شد. سپس مشک را پر از آب کرد و با لبان تشنه از فرات خارج شد. آن‌گاه به خود چنین خطاب کرد: 🔺ای نفْس ! پس از حسین خوار باش و بعد از او شایسته نیست که زنده باشی. این حسین است که وارد مهلکه مرگ شده و تو می خواهی آب خنک بنوشی؟ به خدا قسم این کار رويه دین من نیست ... 🔷سلام خداوند بر ساقی تشنه لب، عباس فرزند امير المؤمنين (ع) ...