باهرجان‌کندنی‌که‌بودکناردرخروجی‌برایش قرآن‌گرفتم‌تاراهی‌اش‌کنم. لحظه‌ی‌آخرگفتم: کاش‌میشدباخودت‌گوشی‌ببری،حمیدتورو به‌همون‌حضرت‌زینب‌من‌روازخودت‌بی‌خبر نذارهرکجاتونستی‌تماس‌بگیر. گفت: هرکجاجورباشه‌حتمابهت‌زنگ‌میزنم فقط‌یه‌چیزی‌ازسوریه‌که‌تماس‌گرفتم چطوری‌بگم‌دوستت‌دارم؟! اونجایقیه‌هم‌کنارم‌هستن‌اگه‌صدای‌من‌رو بشنون‌ازخجالت‌آب‌میشم.. به‌یادزندگی‌نامه‌وخاطراتی‌که‌از‌شهدا خوانده‌بودم‌افتادم‌بعضی‌هایشان‌برای‌ همچین‌موقعیت‌هایی‌باهمسرشان‌رمز میگذاشتند. به‌حمیدگفتم: پشت‌گوشی‌به‌جای‌دوستت‌دارم‌بگو "یادت‌باشه"من‌دیگه‌منظورتومیفهمم‌از پیشنهادم‌خوشش‌اومدپله‌هاراکه‌پایین میرفت‌برایم‌دست‌تکان‌میدادوبلندبلند میگفت: یادت‌با‌شه! یادت‌باشه! لبخندی‌زدم‌وگفتم: یادم‌هست!‌ یادم‌هست! #ازخاطرات‌همسر‌شهیدحمید‌سیاهکالی‌..