📚 #برشی‌از‌کتاب با بابا ..من در آنجا محو زیبایی درختان و بوی عطر گل ها و ذکر تسبیحی بودم که از حرکت آب درک می کردم. آنجا حدیث پیامبر صلی الله که فرمودند: مردم خوابند، وقتی میمیرند بیدار میشوند ، برایم معنا شد (بحارالانوار ج ۵۵ ص ۱۲) و هر کسی آنچه من دیده بودم را می‌دید، هر لحظه مشتاق رها شدن از بند دنیا و رسیدن به آن درجات بود. در آنجا افراد مختلف را می دیدم و با یک نگاه از باطن اعمال آنها مطلع میشدم. مثلاً در آنجا کسی را دیدم که با خود حدیث نفس داشت و با زبان بی زبانی می گفت: ای کاش در دنیا به جای این همه دعا برای گشایش اقتصادی از خدا رشد معنوی می خواستم تا جایگاه بهتری نصیبم میشد ای کاش هر زمان نمازم قضا میشد بلافاصله به جا می آوردم. ای کاش مانند مقربین سحر ها را بیدار بودم و لذت مناجات با خدا را بیشتر حس میکردم. ای کاش بین الطلوعین نمی خوابیدم تا برکات و روزی بیشترین نصییم می‌شد و جایگاهی بسیار بالاتر را به دست می آوردم ای کاش در امتحان خدا که در طول زندگی برایم پیش آمده بود انقدر ناله و بی تابی نمی کردم. من با صبر در مقابل سختی ها مقامات بسیاری را می توانستم کسب کنم ای کاش آن زمانی که قدرت انجام گناه داشتم گناه نمی کردم به راستی اگر به دستورات خدا گوش می کردم به مقامات بسیار بالاتری دست می‌یافتم... #ادامه‌دارد...