نهج البلاغه خطبه ۲۳۵- امام علی (ع) در سوگ پيامبر (ص) به هنگام غسل دادن پيامبر (صلّي اللّه عليه و آله و سلّم )فرمود : پدر و مادرم فداي تو اي رسول خدا! با مرگ تو رشته اي بريد كه در مرگ ديگران نبريد، با مرگ تو رشته پيامبري، و فرود آمدن پيام و اخبار آسماني گسست، مصيبت تو، ديگر مصيبت ديدگان را به شكيبايي واداشت، و همه را در مصيبت تو يكسان عزادار كرد، اگر به شكيبايي امر نمي كردي، و از بي تابي نهي نمي فرمودي، آنقدر اشك مي ريختم تا اشكها تمام شود، و اين درد جانكاه هميشه در من مي ماند، و اندوهم جاودانه مي شد، كه همه اينها در مصيبت تو ناچيز است. چه بايد كرد كه زندگي را دوباره نمي توان باز گرداند، و مرگ را نمي شود مانع شد، پدر و مادرم فداي تو! ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن، و در خاطرات نگهدار... آری چقدر اخر این ماه سخت وسنگین است تمام آسمان و زمین بیقرار و غمگین است بزرگتر زِ غم #مجتبی(ع) و داغ #رضا (ع) وداع فاطمه (س) با #خاتم_النبیین(ص) است... #امان_از_دل_مادر_سادات