در برنامه #چله_انقلاب شبکه ۲ سیما از «خدمات متقابل #جمهوری_اسلامی و #جنبش_دانشجویی» گفتم. از مقایسه‌ی جایگاه جریان دانشجویی و مواجهه‌ی حکومت مستقر پیش از #انقلاب با امروز، حداقلی‌ترین برداشتی که می‌توان داشت این است:«اگر حتی دانشجوی #لیبرال یا #مارکسیست هستیم و به هر دلیلی جمهوری اسلامی را دوست نداریم، لااقل مرتجع نباشیم و در پازل #پهلوی و #منافقین به عقب بازنگردیم!» @SaeedTavanarad

در فضای سیاسی-اجتماعی امروز، دو رویکرد اصلی #مبارزه_با_فساد و تبعیض است: ۱- زدن مصادیق (یعنی آخر خط) ۲- بستن گلوگاه‌های فسادزا (یعنی اول خط) عقل حکم می‌کند اول با ده‌ها و صدها مصداق بجنگیم یا بستن چند گلوگاه اصلی را مطالبه کنیم؟! پس چرا تیرهوایی می‌زنیم؟ @SaeedTavanarad

📝"۵ اشتباه مهلک وزیر سابق بهداشت" چاپ شده در دوهفته‌نامه سراسری دانشجویان 📷http://yon.ir/kKGSn 🔶🔷این روزها تحلیل‌ها از استعفای قاضی‌زاده وزیر سابق بهداشت، محدود به اختلافات وزیر سابق و دکتر محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه و در نهایت استعفایی برای فرار از عواقب سیاسی وضعیت وزارت بهداشت شده است اما آن چه غالباً در این میان نادیده گرفته می‌شود؛ جایگاه نامناسب وزیر در میان‌ همکاران خود در رشته‌های علوم پزشکی است. وزیر میلیاردر بهداشت در روزهای ابتدایی دولت یازدهم در شرایطی وزارت را پذیرفت و کار خود را شروع کرد که شعار «طرح تحول نظام سلامت» و عواید مادی و معنوی که ادعا می‌شد از آن به مردم و نظام سلامت کشور می‌رسد، در اوج محبوبیت قرار گرفت و توسط همکاران خود به خصوص قشر پزشکان و دانشجویان مورد ستایش قرار می‌گرفت اما این اواخر شاهد شرایط کاملاً متفاوتی بودیم. قاضی‌زاده هاشمی در این ۵ سال، ۵ کار عمده کرد که نباید می‌کرد و انجام آن‌ها شرایط را به وخامت کشاند: 🔸۱- افزایش توقعات بخشی از جامعه‌ی علوم پزشکی کشور با پرداخت حقوق‌ها و کارانه‌های نجومی که علی‌رغم پر کردن جیب بخشی از جامعه‌ی پزشکی، نه تنها آن‌ها را برای کار در بخش دولتی و خدمت به مردم ترغیب نکرد و به سمت او نبرد، بلکه تبعیض گسترش یافته بین حوزه‌های علوم پزشکی، موجب نارضایتی عمومی از وزارت بهداشت در بین پرستاران، رشته‌های پیراپزشکی، توان‌بخشی، بهداشت و... شد که دامنه‌ی این اعتراضات با عمیق‌تر شدن شکاف اقتصادی در جامعه‌ی پزشکی به‌مرور گسترده‌تر شد و به پزشکان، داروسازان و دندان‌پزشکان‌ هم رسید که موجب ناتوان‌سازی بدنه‌ی حامی او در دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها برای توجیه اقداماتش گشت. 🔹۲- برخوردهای تند و نگاه بالا به پایین او نسبت به انتقادات و اعتراضات صنفی، سیاسی و علمی دانشجویان موجب گشت تا سکان‌دار کشتی آموزش پزشکی و سلامت کشور، برخلاف تصور عموم، در جمع دانشجویان به‌عنوان مصداق تفرعن و تندخویی شناخته شود. ماه‌ها پیش از خلق واژه‌ها و عباراتی همچون «بی‌شعور»، «خودت بمال» و مانند آن، دانشجویان منتقد وزیر به خوردن برچسب فرقانی و داعشی در پی کوچک‌ترین انتقاداتشان عادت کرده بودند! 🔸۳- هزینه کرد بودجه‌های هنگفت تخصیص‌یافته به وزارت بهداشت در سال‌های ۹۲ تا ۹۶ به قدری بی‌نظم بود که داد فعالین فرهنگی و دانشجویی نیز درآورده بود. عدم شفافیت در نظام درآمدها و هزینه کرد ساختارهای تابعه، موجب ریخته شدن حجم بزرگی از این پول‌ها به جیب دلالان تجهیزات پزشکی و دارو، سودجویان بخش خصوصی و فسادهای درون ساختاری شد که در بلندمدت باعث انباشت بدهی‌های دانشگاه‌ها و ورشکسته شدن بیمه‌های حوزه سلامت شد که مواجهه با آن‌هم به روش پاک کردن صورت‌مسئله صورت گرفت و بیمه‌ی سلامت پس از کشمکش‌های فراوان بین وزارت بهداشت و وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، به وزارت بهداشت واگذار شد. 🔹۴- تمرکز بیش‌ازحد بر طرح تحول سلامت و رویکرد درمان‌محور، وزارت بهداشت را از تمرکز بر حوزه‌ی آموزش پزشکی و مطالبات دانشجویی بازداشت و روند خصوصی‌سازی و پولی‌سازی درمان، حوزه‌ی آموزش بالینی دانشجویان را تحت تأثیر قرار داد. واگذاری بخش‌های مختلف بیمارستانی به بخش خصوصی نیز مدتی است صدای اعتراض دانشجویان را درآورده است که از آن جمله می‌توان به اعتراض دانشجویان به زمزمه‌ی واگذاری بخش توان‌بخشی ارتوپدی بیمارستان اختر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران به بخش خصوصی اشاره کرد. 🔸۵- سیاسی‌کاری در وزارتخانه و اعمال نقش مستقیم شخص وزیر، مدیران و رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی در جریان انتخابات سال ۹۶ و به کارگیری امکانات اجتماعی و دانشجویان نزدیک به دولت در انتخابات، نیروهای حامی دولت را در میان دانشجویان و اساتید منفعل کرد و امکان ورود حمایتی در بزنگاه‌های مهم از جمله آخرین تلاش‌های اخیر معاونت آموزش وزارت بهداشت برای اجرای طرح خصوصی‌سازی آموزش پزشکی را از آن‌ها سلب نمود و در نتیجه، نه تنها خود وزیر مستعفی بلکه تمام طرح‌ها، ایده‌ها و سیاست‌های کلان او با مخالفت‌ها و اعتراض‌های شدید بدنه‌ی اساتید، کارمندان و دانشجویان مواجه شد. 🔹وزیر بعدی، پیش از هر کاری باید اشتباهات ۵ سال گذشته را پیش روی قرار دهد و برای عدم تکرار و بلکه اصلاح آن‌ها در دوران مسئولیتش، برنامه داشته باشد. 🔻متن یادداشت در سایت خبرنامه دانشجویان ایران: http://iusnews.ir/fa/news-details/298873 ✍نویسنده: #سعید_توانا_راد/ دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران ✅ @SaeedTavanarad

همین مبارزه با آوردن #سگ در «اماکن عمومی» که امروز تحسینش می‌کنید؛ فردا اگر به بهانه‌ی #آزادی از دستاویزهای یک جریان فاسد برای پیروزی در #انتخابات شود، خیلی از کارشناسان سیاسی آن را انفعال #جمهوری_اسلامی تعبیر خواهند کرد. چرا؟ چون بعضاً پراگماتیست شدند. @SaeedTavanarad

نظریات سیریل ادوین قائل به چهار مرحله برای #نوسازی (مدرنیزاسیون) است که عبارتند از: ۱- ظهور #نوگرایی و جنگ با سنت ۲- پیروزی نوگرایی و رهبری آن ۳- تحول اقتصادی و اجتماعی ۴- یکپارچگی جامعه اصطلاحات نوسازی و نوگرایی در ترجمه‌ی علوم سیاسی سکولار غرب، با معانی ضددینی و ضدسنتی بالا به کار می‌روند. اگر منظور دیگری از آن‌ها داریم، حتماً بهتر است واژگان جدیدی هم تولید کنیم که خلط مبحث نشود... به هر حال داریم در فضای سیاسی و اجتماعی، از انتشار یک #گفتمان تولیدی خود حرف می‌زنیم. خوب نیست که عناصر گفتمانی ما با ترجمه‌ی مفاهیم سکولار غرب این‌چنین همانند باشند. @SaeedTavanarad

چند کلمه غیراحساسی به بهانه‌ی حماسه‌ی خرید کل #پراید های ۴۷ میلیونی در ۴۵ دقیقه! https://www.instagram.com/p/BuGB3ocFJ-6/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=10ly6bya5v516 راه کنترل بازارهایی مثل ارز، طلا، مسکن، املاک و #خودرو چیست؟! مردم #نباید بیش از یک حدی ثروت داشته باشند. #ثروت بادآورده و پول‌های هنگفت باید کنترل شود تا بتوان بازار ارز و طلا و مسکن را اداره کرد. نمی‌شود هی به مردم بگوییم:«هموطن هیچ چیز نخر! هموطن هر چیزی که سود اقتصادی دارد #تحریم کن!» چرا مردم و دلالان این‌طوری می‌ریزند و پراید ۴۷ میلیونی می‌خرند؟ چون سرمایه و #پول دارند و نمی‌دانند چطور از کاهش ارزش آن جلوگیری کنند و بلکه پولشان را بیش‌تر کنند. پس درواقع با خرید خودرو، پولشان را #سرمایه_گذاری می‌کنند. در دیگر کشورهای دنیا چطور #تورم را کنترل می‌کنند؟ چطور عرضه و تقاضا را متناسب می‌کنند؟ یکی از مهم‌ترین ابزارها #مالیات است! پولدارها را باید مجبور و محکوم کرد که برای افزایش ثروت خود، یا #کار_تولیدی انجام دهند و چرخ #اقتصاد را به حرکت درآورند و #اشتغال ایجاد کنند، یا به سرمایه‌های خوابیده در #املاک و مسکن‌های غیرضروری یا #ارز و طلاهایشان روز به روز #مالیات_پلکانی بخورد. باید با سیاست‌گذاری و کار ساختارمند، کسانی که به دنبال سود هستند به روش‌های معقول #کسب_درآمد از طریق سرمایه‌گذاری و علم مثل #بورس نفت، انرژی یا #صنایع تولیدی داخلی هدایت شوند. پ.ن: البته من #اقتصاددان نیستم و عقلم به موارد بالا رسید که شاید اولیه و ساده‌انگارانه هم باشد، ولی دیدم در شرایطی که همه دارند احساساتی حرف می‌زنند یا هشتگ #از_ماست_که_برماست می‌زنند، لااقل این فکری که در سرم بود و از ترس ساده‌انگارانه بودن نمی‌زدم، سطح بحث را ارتقاء می‌دهد! خوشحال می‌شوم اگر مورد #نقد قرار بگیرد و #تصحیح و #تکمیل گردد. @SaeedTavanarad

ظواهر نشون میده که غربگرایان از تصویب لوایح #پالرمو و #CFT در مجمع تشخیص مصلحت نظام کاملاً قطع امید کردند! نماینده‌هاشون که دارند دست و پا می‌زنند برای «همه پرسی»؛ ظریف که استعفا کرده و روحانی هم حسابی زده به سرش و هر دروغی را بدون توجه به عواقبش می‌گه. القصه آن که دم همه نیروهایی که گفتند #نه_به_FATF گرم! تا اینجاش که غربگراها را خوب کیش و مات کردند. @SaeedTavanarad

در مورد شیوه‌های مبارزه با فساد به زودی بیش‌تر خواهم نوشت. فعلاً این را از من داشته باشید که گاهی برخی به نام عدالتخواهی، موجب وهن عدالتخواهان می‌شوند. رادیکالیسم آمیخته با آرمان، در نهایت منجر به واپس‌گرایی می‌شود. مثال تاریخی‌اش را در عدالتخواهی و استکبارستیزی «جریان رادیکال چپ در دهه‌ی ۶۰» می‌توان دید. موسوی خوئینی‌ها و سیدمحمد #خاتمی نمونه‌های خوبی از این ارتجاع و واپس‌گراییِ پسارادیکالیسم هستند... @SaeedTavanarad

بسمه تعالی در باب راه چاره برای «همگرایی در #عدالت و #مبارزه_با_فساد» چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بهانه‌ای شد تا رهبر انقلاب بار دیگر با مردم و به خصوص جوانان سخن گفته و طرح کلی قوه‌ی عاقله‌ی نظام برای پیشبرد اهداف بلندمدت انقلاب را ترسیم کنند. از مقدمات و تعارفات مرسوم درباره‌ی بیانیه‌ی #گام_دوم انقلاب که بگذریم، آن‌چه موستوجب تأکید و توجه است، عبور از عرصه‌ی محدود به حرف و نظر و به تبع آن، ورود مجاهدانه به عرصه‌ی #اقدام است. این یعنی علاوه بر آن‌که بنده‌ی نگارنده بر شرح، بسط، توضیح، تفصیل و تفسیر این منظومه‌ی فکری منسجم در قالب بیانیه‌ی گام دوم بپردازم، وظیفه‌ی والاتری برعهده دارم که شامل تلاش برای ارائه‌ی «راهکار عملیاتی» برای پیاده‌سازی مفاد این بیانیه و ارائه‌ی الگوی عملی حداقل در یکی از زمینه‌های مدنظر می‌شود. بدین منظور، بنده سرفصل «عدالت و مبارزه با فساد» را انتخاب کرده و در این یادداشت به آن خواهم پرداخت. پیش از ورود به اصل مطلب، خواهش می‌کنم حتی‌الامکان یک دور دیگر این بخش از بیانیه را با دقت، ریزبینی و تمرکز بر روی تک تک واژگان آن مطالعه بفرمایید و سپس ادامه‌ی متن را پی بگیرید. در ادامه، نکات زیر به نظر این حقیر مهم و ضروری هستند: ۱- در فضای اجتماعی، تقریباً می‌توان گفت که هیچ دیدگاه عمده و همه‌گیری ادعای مقابله و مبارزه با گفتمان عدالت‌محوری و مبارزه با فساد را ندارد. تقریباً تمامی گروه‌ها و فعالان سیاسی و اجتماعی، اقشار مردم و نخبگان داعیه‌دار عدالت بوده و برای آن سر و دست می‌شکنند! در این میان، برخی واقعاً راست می‌گویند و برخی به دلایل عدیده‌ی #فرهنگی، اجتماعی یا سیاسی، شو بازی می‌کنند و عدالت برای آن‌ها علی‌رغم ظاهری که از خود نشان می‌دهند، هیچ اهمیت ماهوی ندارد! این دودستگی قابل پذیرش و منطقی است اما چنددستگی در بین #عدالتخواهان واقعی که نیت درستی هم دارند، به خودی خود آسیب‌های زیادی به این جریان وارد کرده و سبب شده در بسیاری موارد، مبارزه با اردوگاه #فساد و مفسدین داخل آن، به «جنگ داخلی» میان اردوگاه عدالت کشیده شود! به نظر می‌رسد با سرعت فعلی انباشت ثروت‌های عمومی در انبان طبقات خاص و فعل و انفعالات سریع صنعتی، #سیاسی و علمی امروز، راهی جز مبارزه‌ی جبهه‌ای (و به اصطلاح روزهای دفاع مقدس، #قرارگاهی) با فساد باقی نمانده است و گرنه حجم رو به گسترش مصادیق فساد و پیچیدگی‌های روزافزون آن، به مرور و موریانه‌وار پایه‌های #مشروعیت نظام را سست خواهد کرد و به تعبیر امام #خمینی(ره) یک انفجار حاصل خواهد شد. با این حساب، پیشنهاد نگارنده این است که گروه‌های فسادستیز و #عدالتخواه، ذیل یک سازمان مردم‌نهاد فراگیر کشوری جمع شده و دور یک میز بنشینند. باید بر #مشترکات اصرار ورزید و بر سر اختلافات در روش‌ها، گفتگو کرد و روشی که بیش‌ترین همگرایی را جلب می‌کند، عمومیت بخشیده و به شکل #متحد به مردم معرفی کرد. روشی که نه تنها ساختار و قانون را زیر پا نمی‌گذارد، بلکه بتواند #قانون را هم به پشتیبانی از خود جلب کند، مثلاً اجماع بر سر «قانون جامع مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب سال ۱۳۹۲ مجلس شورای اسلامی، می‌تواند نقطه عزیمت مناسبی باشد. ۲- اگر فساد را با اغماض یک راه میان‌بر، غیرقانونی و غیراخلاقی برای رسیدن به ثروت و #قدرت در نظر بگیریم، عقل حکم می‌کند اولویت را به بستن این راه از ورودی آن بدهیم. اگر گلوگاه‌ها و شاهراه‌های ایجاد فساد را به امید خدا یا خودکنترلی رها کنیم و تمرکز نهادها و جریانات ضدفساد خود را بر خروجی‌های این راه متمرکز کنیم، علاوه بر پایین بودن بازدهی، ناامیدی مردم و گسترش روزافزون فساد، عملاً در یک سیکل معیوب گرفتار می‌شویم. از لحاظ دینی هم حکومت اسلامی در کنار برخورد با مفسدین، در اولویت و افقی بالاتر، موظف به از بین بردن زمینه‌های شکل‌گیری و گسترش فساد و صیانت از حقوق عموم است. در مجموع برای جلوگیری از هدررفت انرژی نیروهای اردوگاه عدالت، مطالبه‌ی بستن عمومی گلوگاه‌های فسادزا و کمک اجتماعی به دولت برای ایجاد ساختار، قانون، نظارت بر اجرا باید در رده‌ی اول در نظر گرفته شود و غربال و برخورد با مفسدین که جزو مراحل پایانی است، در اولویت‌های بعدی مطالبات عدالتخواهان باشد. این همان «عدالتخواهی مسأله‌محور» است که به عنوان جایگزین برای «برخوردهای مصداقیِ کم‌بازده و #پرخطا» و همچنین «کلی‌گویی‌ها و بی‌عملی‌ها» پیشنهاد می‌شود. ۳- توفیق در ایجاد سازمان مردم نهاد سراسری برای مبارزه با فساد، به موازات ادامه‌ی حرکات جهادی هماهنگ و پازل مانند و کارهای پژوهشی برای اصلاح ساختار و قوانین برای #توزیع عادلانه‌تر امکانات، #ثروت و قدرت در آحاد مردم، خواه ناخواه نیاز به پشتوانه و قدرت #اجتماعی و سیاسی توأم دارد. قدرت اجتماعی جز با افزایش آگاهی‌های مردم و همراه کردن آنان در مبارزه با فساد که جزءلاینفک این هماورد عظیم است، / 👇

اتفاق نخواهد افتاد و این قدرت اجتماعی با تأثیر بر خواست عمومی #مردم و ظهور و بروز در صندوق آراء #انتخابات مجلس شورای اسلامی و #رئیس_جمهور (دو قوه‌ی مقننه و مجریه) منجر به ایجاد قدرت #سیاسی با پشتوانه‌ی مردم برای مبارزه‌ی پرقدرت‌تر و بالا به پایین با گلوگاه‌های #فسادزا و همچنین افزایش قدرت قوه‌ی قضائیه برای برخوردهای مصداقی گسترده با مفسدین زالوصفت خواهد شد. این مسیر پیشنهادی قابل بحث و تبادل نظر بیش‌تری است ولی به اعتقاد نگارنده، تا قوه‌ی مقننه و سپس مجریه‌ی نظام در برخورد با فساد، چابک و دغدغه‌مند و روش‌شناس نشوند، #قوه_قضائیه بعید است حتی با تغییرات گسترده‌ی نفرات ولو در حلقه‌ی اول، بتواند چندان کارآمدتر از آن‌چه تا کنون بوده است، عمل کند. ۴- شخصاً وظیفه‌ی #شرعی و اجتماعی خود در سال ۹۸ برای «رونق تولید» را تلاش برای ایجاد سازمان مردم‌نهاد فراگیر در کشور خواهم کرد و در این راه، تمامی نیروهای تحول‌خواه، عدالت‌طلب و آرمانگرا را به همکاری دعوت می‌کنم. تا سدی بزرگ از شفافیت، نظارت عمومی و قانون در برابر سوءاستفاده از بیت المال، بدهکاری‌های کلان بانکی، حجم بزرگ قاچاق از مبادی رسمی و گمرکات و فرار مالیاتی نسازیم، نخواهیم توانست اقتصاد و تولید داخلی را از شر سیل ویران‌کننده‌‌ی فساد #اقتصادی نجات دهیم. علی الحساب اگر بخواهم ساختار و راهکاری دم دست به مخاطبین محترم معرفی کنم، عضویت، همکاری و حمایت از سازمان‌های مردم نهاد مانند «قرارگاه ملی مبارزه با مفاسد اقتصادی» و کمک به شکل‌گیری هسته‌های استانی آن در سراسر کشور برای تکمیل زنجیره‌ی ملی مبارزه با فساد است. پ.ن: ارتباط با بنده برای گفتگو و پرسش و پاسخ در این باب از طریق صفحه‌ی مجازی اینستاگرام به آدرس @SaeedTavanarad امکان پذیر خواهد بود. #سعید_توانا_راد - فعال دانشجویی و دبیر سیاسی سابق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان #مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور