eitaa logo
نقد انسان | سخایی
2.6هزار دنبال‌کننده
50 عکس
43 ویدیو
0 فایل
.🌟. جائی برای 👇 📍پالایش و نقد علوم انسانی غربی 📍تبیین مبانی علوم انسانی اسلامی ------ 👈 طلبه سطح دو حوزه‌ علمیه ------ ارسال پیام یا سوال 👇 @Mohammad_sakaei .🌱.
مشاهده در ایتا
دانلود
.▫️. 🔖 قـالَ مولانا الامامُ المُجتَبى عليه السلام: «إنَّ هذا القُرآنَ يَجِئُ يَوْمَ القِيمَةِ قائِدا وسائِقا يَقُـودُ قَوْما إلَى الجـَنـَّةِ أَحَلُّوا حَلالَهُ وَحَرَّمُوا حَرامَهُ وآمَنُوا بِمُتَشابِهِهِ و يَسُـوقُ قَوْما إلَى النـّارِ ضَيَّعُوا حُدُودَهُ وأَحْكامَهُ وَاسْتَحَلُّوا حَرامَهُ.» 👈 ترجمه: مولانا حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام فرمود: «قرآن در صحنه قيامت به صورت رهبر و امام ظهور يافته مردم را به دو دسته تقسيم مى كند: 1️⃣ كسانى كه به قرآن عمل نموده، حلال و حرام آن را همانگونه كه هست بجا آورده اند و متشابه آن را با قلب پذيرا شده اند، قرآن اينان را به سوى بهشت جاويدان هدايت مى نمايد. 2️⃣ آنان كه حدود و قوانينش را ضايع نمودند و محرّماتش را حلال شمرده و به آن تعدّى كردند، قرآن آنها را به سوى آتش (جهنّم) روانه مى سازد.» 🏷 ارشاد القلوب، ديلمى، ص103. نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.▫️. 🔖 ثَوابُ اللهِ لِاَهلِ طاعَتِهِ و عِقابُهُ لِاَهلِ مَعصیَتِه؛ 👈 ترجمه: پاداش خواند برای اهلِ اطاعت و بندگی اوست و کیفر و عِقابش برای اهلِ معصیت و گناه (انجام حرام) است؛ 🏷 غرر الحکم، ح۲۹۲۲. ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 📌 در بسیاری از اوقات ما راه را اشتباه می‌رویم. راه روشن است. راه بندگیِ خدا و اطاعت از فرمانِ خداست. همین و بس. این که بفهمیم دستور و فرمان خدا چیست و بعدِ آن بگوییم چشم. متاسفانه اهمیتِ دادنِ به احکامِ شریعت که کلاسِ اول بندگیِ خداست، در چشمِ بسیاری از افراد کوچک است. نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻عَن اَبی عَبدِالله علیه السلام: مِن حُبِّ الرَجُلِ دینَهُ حُبُّهُ اِخوانَهُ؛💞 👈 یکی از نشانه‌های این که شخص دینِ خود را دوست دارد، این است که برادرانِ دینیِ خود را دوست دارد؛ ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 📌 نکته‌ی درونِ حدیث بسیار مهم است. قلب، شانی از شئونِ نفس انسان و ظرفِ حب و بغض اوست. تَولّی و تبری که دو واجب از واجباتِ دین به حساب می‌آیند، دقیقا متناسب با تنظیم حب و بغض انسان است. یعنی حب و بغضِ انسانِ مومن و موحد بر مدارِ توحید و خدامداری است. 📌 مهم این است که انسانِ دیندار، باید به برادرِ دینی خود محبت قلبی و دلی داشته باشد. البته این مسئله با رشدِ ایمان بیشتر می‌شود. هر چه ایمان آدمی رشد کند، محبتِ او نسبت به مخلوقاتِ خدا بیشتر و بیشتر می‌شود. چرا من به فرزندان و پدر و ماددم محبت دارم؟ دلیلش نَسَب و رابطه‌ی خونی است. حالا تامل کنیم. انسانِ مومن باید محبتش بر کدام مدار تنظیم می‌شود؟ خداوند. گاهی ممکن است لازم باشد که همین انسان در راهِ دین، در مقابلِ نسب خود بایستد. همات اتفاقی که در عاشورا هم افتاد. اگر حب و بغض انسان تنظیم نشده باشد، در آنجاها دینداری‌اش لنگ می‌ماند. از طرفِ دیگر اگر انسانِ مومن، بر اثرِ اطاعتِ فرمانِ خداوند و رشدِ ایمان، اینگونه محبت در قلبش راسخ شود، باید بتواند مال خود را راحت به برادرِ مومنش ببخشد و دیگر انفاق برایش سخت نیست. چون در این حالت محبت او تنظیم شده است. برای مومن، خداوند (اَحَب) است. یعنی حُبِ مومن بیش از هر چیزی تعلق به خدا دارد. اگر خدا گفت مالت را بده، خداوند اَحبِ از مال است. اگر گفت جانت را بده، باز هم خداوند اَحبِ از جان است. ✍ | سَخایی | نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻عَن اَبی جعفر علیه السلام: لا تَذهَب بِکُمُ المَذاهِبُ؛ فَوَاللهِ مَا شِیعَتُنا اِلّا مَن اَطِاعَ اللهَ عزَّوَجَلَّ ؛🤲 👈 ترجمه: مراقب باشید که مذاهب گوناگون (با زرق و برق و فریب و خُدعه) شما را نبرند. پس به خدا قسم که شیعه‌ی ما نیست، مگر آن کسی که اطاعت کند (فرمانِ) خداوندِ بلند مرتبه را. 📚 اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، باب طاعت و تقواگ حدیث ۱۶۲۰؛ ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 📌 در بسیاری از اوقات؛ زرق و برقِ الفاظِ توخالی ممکن است انسان را به دنبال مسیری غیر از صراطِ مستقیمِ الهی بکشاند. انسان خیال می‌کند که باید ذکری بگوید تا به یکباره به آسمانِ هفتم برود یا از عرشِ اعلای الهی سر دربیاورد. اما این راهی به خطاست. بالاترین ذکر، ذکرِ عملیست. اطاعت از دستورِ خداوندِ متعال و تمسکِ عملی به احکامِ شرعی (انجام واجبات و ترک محرمات) کلاسِ اول بندگیِ خداست. 🔻این خیلی خطرساز است که در یک فردِ شیعه، در موضوعاتی مانند خانواده، کار، تحصیل و ... واجب و حرامش را نشناسد و به انجام واجب و ترک حرام در آن‌ها متمسک نشود. اما به جای آن، دائماً پیگیرِ دستورالعمل‌هایی باشد که به قول آیت الله بهجت در هیچ کتابی نیامده است! ✍ | سَخایی | نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻عَن اَبی جعفر علیه السلام: مِن اَشَدَّ مَا فَرَضَ اللهُ علی خَلقِهِ، ذِکرُ اللهِ کثیراً. ثم قال: لا اعنی سُبحانَ اللهِ والحَمدُللهِ و لا اِلَهَ الَّا اللهُ و الله اَکبر و اِن کانَ مِنه؛ ولکِن ذِکرَ اللهِ عِندَ ما اَحَلَّ و حَرَّمَ؛ فَاِن کانَ طَاعَةً عَمِلَ بِها و اِن کانَ مَعصِیةً تَرَکَهَا؛ 👈 ترجمه: از مهم‌ترین چیزهایی که خداوندِ متعال بر خلقِ خود لازم کرده، ذکر و یادِ کثیرِ خداست؛ البته منظور از ذکر خدا، زیاد گفتنِ سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر نیست، اگرچه این نیز جزء آن ذکر است. اما مقصود از ذکر خدا، به یاد داشتن و به یاد آوردنِ او در زمانِ حلال و حرام اوست. پس بنده باید اگر چیزی اطاعت خداست به آن عمل کند و اگر چیزی گناه است آن را ترک کند. 📚 اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، باب اِجتِنابُ المحارم، حدیث ۱۶۵۴؛ ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 📌 ذکر خدا یعنی یاد و توجه خداوند متعال. اما این یادِ خدا از نگاه دین قاعده‌مند و عملی است. از نگاهِ دین، انسان وقتی مکلف می‌شود (دختران در ۹ سالگی و پسران در ۱۵ سالگی)، لازم است تا همه‌ی واجبات را انجام داده و تمامِ گناهان را ترک کند. بنابراین انسانِ مکلف، باید در طول روز از تمامِ اعمال و افعالِ خود مراقبت کند که خدایی نکرده واجبی از او فوت نشده و یا اینکه مرتکبِ حرام و گناهی نشود؛ این مراقبت از شروع سن تکلیف تا پایانِ عمر و لحظه‌ی مرگ لازم است؛ قاعدتاً شروعِ چنین مراقبتی با شناختِ احکامِ شرعی و مراجعه به مرجعِ تقلید انجام می‌شود؛ اینجاست که می‌توان به اهمیتِ فوق العاده عظیم احکامِ شرعی پی برد؛ با این توضیحات، می‌توان دریافت که طبقِ اندیشه‌ی اهل بیت علیهم السلام، منظور از ذکرِ خدا صرفاً اوراد و الفاظِ زبانی نیست؛ اگرچه این نوعِ از یاد خدا نیز در جایگاهِ خود مطلوب و لازم است؛ اما آن ذکر و یادی که مهم‌ترین ذکر خداست، توجه به حلال و حرام الهی در تمام اعضا و جوارح است؛ ✍ | سَخایی | نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻عَن اَبی عبدالله علیه السلام: قالَ اللهُ عزَّوَجَلَّ: ابنَ آدَمَ اِجتَنِب مَا حَرَّمتُ عَلَیکَ، تَکُن مِن اَورَعَ الناس؛ 👈 ترجمه: خداوندِ متعال فرمود: این فرزندِ آدم. از آن چیزی که بر تو حرام کردم اجتناب کن؛ تا از با ورع‌ترین مردم شوی؛ 📚 اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، بابُ الوَرَع، حدیث ۱۶۳۴؛ ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 📌 طبقِ اندیشه‌ی دینی، اِجتناب از حرام مهم‌ترین رُکن دین‌داری است. به یک عبارت، حرام دو جور است: - گاهی حرام همان نهی خداوند یا حرامِ شرعی است که انجام آن معصیت و گناه است؛ - گاهی نیز حرام ترکِ واجبِ شرعی است که مخالفت با فرائض است. 🔻اما در هر صورت، تنها راه رسیدن به اعلی‌ترین مرتبه‌ی ورع انجام واجبات و ترک محرمات است؛ تمسک به احکام شرعی و دینی، مهم‌ترین و نخستین گامِ مستحکمِ بندگی خداست؛ ✍ | سَخایی | نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻عَن اَبی جعفر علیه السلام قال: کانَ امیرُ المومنینَ صَلَواتُ اللهِ علیه یَقُولُ: لا یَقِلُّ عَمَلُُ مَعَ تَقوَی و کَیفَ یَقِلُّ مَا یُتَقَبَّلُ؟ 👈 ترجمه: امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: عملی که همراه با تقوا باشد کم نیست. و چگونه عملی که پذیرفته می‌شود کم باشد؟ 📚 اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، بابُ الوَرَع، حدیث ۱۶۲۴؛ ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 📌این بیانِ حضرت اشاره به آیه ۲۷ سوره مائده دارد که خداوند متعال در آن می‌فرماید اِنَمَّا یَتَقَبَّلُ اللهُ مِنَ المُتَقِّین. به این معنا که خداوند فقط از اهل تقوا اعمال را می‌پذیرد و قبول می‌کند. کلمه (اِنَّما) در اینجا از اَدات و واژه‌‌های حصر است. یعنی پذیرش اعمال توسط خداوندِ متعال منحصر در اهل تقواست و فقط متقین هستند که عمل و افعالشان پذیرفته و مقبول است، نه دیگران. نه فاسقان. نه اهلِ عُصیان و آلوده به محرمات و گناهان. 🔻اشاره حضرت در این کلامِ مبارکشان نیز به همین موضوع است. حضرت گوشزد می‌کنند که چه اعمالِ بسیاری که در کنارِ آن‌ها حرام و گناهی می‌آید و از اساس مورد قبول واقع نمی‌شوند. اما گاهی عمل به ظاهر اندک است. مثلا یک سلامِ مستحب یا خواندنِ یک زیارت عاشورای مستحب است. اما این عمل از جانبِ خدا پذیرفتنی و باعثِ رشد و ارتقای ایمانِ شخص است. چرا؟ چون در کنارِ این عمل تقوا (انجام واجب و ترک گناه) آورده است. همین باعثِ قبولیِ اعمال است. اما اگر کنارش گناه بیاید، هر چند عملش هم کثیر و زیاد باشد، اما فایده‌ای نخواهد داشت و مقبول پروردگارِ متعال نیست. ✍ | سَخایی | نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻عَن اَبی عبدالله علیه السلام قال: اِعمَل بِفَرائِضِ الله، تَکُن اَتقَی الناس؛ 👈 ترجمه: به دستوراتِ خدا عمل کن، تا از باتقواترین مردم شوی؛ 📚 اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، حدیث ۱۶۶۱؛ ▫️▫️▫️ 📍نکته حدیث: 🔻اَتقی الناس اشاره به این آیه‌ی قرآن کریم دارد که خداوندِ متعال می‌فرمایند: إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ (الحجرات۱۳) یعنی آگاه باشید که گرامی‌ترینِ شما نزدِ خداوندِ متعال با تقواترینِ شماست. 🔻در این آیه صراحتاً بیان می‌شود که گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترینِ شماست. اولین سوال این است که اصلا تقوا چیست که بتوانیم به آن برسیم؟ از طریق لینک زیر پاسخ این سوال را بشنوید👇 https://eitaa.com/Sakhaei_m/9447 🔻اما اَتقی چیست؟ اَتقی اسمِ تفضیل برای تقوا است؛ به این معنا که تقوا مثلِ یک میدانِ مسابقه است که مومنین در آن برای اطاعت و بندگیِ خداوندِ متعال با هم در حالِ مسابقه هستند. حالا در این میدانِ مسابقه، هر کس بیشتر از خود در برابرِ نافرمانیِ خداوندِ متعال مراقبت کند، باتقواتر یا به اصطلاح اَتقی است. 👈 اما مجدداً سوال می‌شود که فرمانِ خداوند دقیقاً چیست که از آن اطاعت کنیم تا اَتقی شویم؟ پاسخ این است که فرائض همان دستوراتِ خداوندِ متعال است که به واسطه پیامبرِ خود به سوی انسان نازل کرده است. همان دستوراتی که در مقابلِ انجام آن‌ها ثواب و در مقابلِ ترکِ آن‌ها عِقاب مقرر فرموده است. 🔻به عبارت واضح‌تر، فرائض همان فرامین خداست و فرمان خداوندِ متعال هم همان حکمِ خداست که با عنوان واجب و حرام شناخته می‌شود. بنابراین هر کسی که در رابطه با انجام واجب و ترک حرام، بیشتر از خود مراقبت کند، اَتقی (با تقواتر) می‌شود. نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m
.🔖. 🔻مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَذَكَرْنَا اَلْأَعْمَالَ فَقُلْتُ أَنَا مَا أَضْعَفَ عَمَلِي فَقَالَ مَهْ اِسْتَغْفِرِ اَللَّهَ ثُمَّ قَالَ لِي إِنَّ قَلِيلَ اَلْعَمَلِ مَعَ اَلتَّقْوَى خَيْرٌ مِنْ كَثِيرِ اَلْعَمَلِ بِلاَ تَقْوَى قُلْتُ كَيْفَ يَكُونُ كَثِيرٌ بِلاَ تَقْوَى قَالَ نَعَمْ مِثْلُ اَلرَّجُلِ يُطْعِمُ طَعَامَهُ وَ يَرْفُقُ جِيرَانَهُ وَ يُوَطِّئُ رَحْلَهُ فَإِذَا اِرْتَفَعَ لَهُ اَلْبَابُ مِنَ اَلْحَرَامِ دَخَلَ فِيهِ فَهَذَا اَلْعَمَلُ بِلاَ تَقْوَى وَ يَكُونُ اَلْآخَرُ لَيْسَ عِنْدَهُ فَإِذَا اِرْتَفَعَ لَهُ اَلْبَابُ مِنَ اَلْحَرَامِ لَمْ يَدْخُلْ فِيهِ . 👈 ترجمه: مفضل بن عمر (از شاگردانِ امام صادق علیه السلام) می‌گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام بودم كه موضوع اعمال مطرح شد، من گفتم: عمل من چه اندازه كم و ضعيف است‌؟! حضرت فرمود: خاموش باش، از خدا آمرزش بخواه، آنگاه فرمود: عمل كم با تقوى بهتر از عمل بسيار بى‌تقوى است. عرض كردم: چگونه عمل بسيار، بى‌تقوى ميباشد؟ فرمود: مانند مردی كه از غذاى خود به مردم می‌خوراند و با همسايگانش مهربانى مي‌كند و در خانه‌اش باز است، اما چون دردى از حرام بنظرش رسد بدان درآيد، اين است عمل بدون تقوى، و ديگرى هست كه اينها را ندارد، اما چون در حرامى بنظرش رسد، بدان وارد نشود. 📚 اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، حدیث ۱۶۲۶؛ ▫️▫️▫️ 📍توضیح حدیث: 🔻یکی از اتفاقاتِ ناگوارِ زندگیِ مومنانه این است که در اعمالِ انسان جای فرع و اصل تغییر کند. در اندیشه‌ی دینی، اصلِ اعمال انجام واجبات و ترک مُحَرَّمات (گناهان و معصیت‌ها) است. آنچه که در درجه‌ی اول لازم است همین دوتاست. انجام مستحبات و ترکِ مکروهات در درجه‌ی اول نیستند و همانطور که از نامشان پیداست واجب یا حرام نیستند. 🔻وقتی انجام واجب و ترک حرام نباشد، تقوا هم نیست. اساساً رسیدن به تقوا با ترکِ گناه است. متاسفانه در بسیاری از اوقان مومنین مشغولِ مستحباتِ فراوان و متمسک به انجام مستحبات و ترک مکروهات می‌شوند، اما در هنگام ممکن است، یا به دلیل اهمیت ندادن به محرمات و یا به دلیلِ ندانستنِ احکامِ شرعیِ گناهان، در دامِ این محرمات گرفتار شده و تمام اعمالشان از بین برود. 🔻این روش خطاست. مهم‌ترین عمل ترک گناه و انجام واجب است و اگر کنارِ هزاران عمل مستحب یک گناه بیاید، آن عمل بی فایده و عملِ بدون تقوا می‌شود. اما اگر در کنارِ ترکِ گناه چند عمل مستحب هم به تناسب احوال انجام شود، این عمل باعث رشد معنوی و رشدِ ایمان خواهد شد. نقد انسان 👈 عضو شوید 🆔️ @Sakhaei_m