🎊ای منتظران
💖گنج نهان می آید
🎊آرامش جان عاشقان می آید
💖بر بام طلایه داران ظهـور
🎊گفتند که
💖صاحب الزمان می آید
🎊میلاد حضرت مهدی(عج)
💖 مبـارڪ باد
💚 اللهم عجل لولیڪ الفرج
تو «اَلَم نَشرَحِ» یارۍ ڪه تماشا دارۍ
آنچه خوبان همه دارند، تو یکجا دارۍ...♥️✨
⬅️ ١١۸٦ سالگیت مبارکمون باشہ.😍❣
✨امسـال تـولد خـودٺ بودے کـاش😔✨
❣ امام_زمانم❣
خودم را به تـ♥️ــو
منسوب می دانم با لفظ #شیعه
منتظر دل سوخته ات💔 هستم؟
ادعای #انتظارت را دارم
اما در مواقع اضطرار .....
#اللهم_عجل_لولیک_الفـرج
مطمئنم اگر حب امام زمان داشته باشیدبا پای دل وارد کانال زیر می شوید
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
تسبیح اشکهای سحر بینتیجه نیست
در گریه دیدهایم اثر بینتیجه نیست
نام تو میبـریم اگـر، قند میخوریم
پس ما به ردّ پـای تو پیوند میخوریم
وقتی که ما به جان تو سوگند میخوریم
یعنی به دردِ لطف خـداوند میخوریم
مرحمتش گرفت گرفتار تـو شدیم
چله نشین لحظهی دیدار تو شدیم
.
#صابر_خراسانی
.
.
.
#کلیپ_انتظار
امامزمانمیگن⇣
منوبہعممقسمبدیدبراےظہور
اقاجان
توروبہزینبڪبرے
عمہشـہـدا
ماروازگناهمحفوظنگہدارو
ظہورڪنهرچہزودتر:)🌱
.
.
.
بچہهایادمونباشہ
اقاسربازمیخوان
نہسرباز
بیایمسربازاقابشیمـــ(:❤️🌱
@Sarall🌺🍃
#رمان_قبله_من
#قسمت_46
❀✿
یعنے هنوز نتوانستم نام اورا به طور ڪامل از تیتر سرنوشتم پاڪ ڪنم؟ لب پایینم را مے گزم و بادیدن چمدانم باخوشحالے لبخند مے زنم، اما قلبم همچنان سریع و بے تاب مے ڪوبد. لعنتی تاریڪے سایھ اش دست ازسر زندگے ام برنمیدارد.طوری ڪ، اینگار از ابتدا پارسایـے نبوده بھ سمت درب خروجے مے روم ڪھ صدایش زنگ تیزی میشود میان موجی از خیالات گذشتھ..
_ خانوم ایران منش!...خانوم...!! چندلحظھ ..
تقریبا بھ حالت دو خودش را بمن مے رساند و شمرده شمرده میگوید: حقیقتش اینڪھ تابحال ڪسے منو رد نڪرده. شما یھ زیبایـے خاصے توی چهرتونھ.موها و چشمهاتون وصف نشدنیھ. خیلے بدلم نشستید!
باورم نمے شود! چھ راحت مزخرف میبافد.باچشمانے گرد بھ لبهایش خیره مے شوم.
_ یھ فرصت ڪوچیڪ بمن بدید
ڪارت سرخابے رنگی راسمتم میگیرد
_ این ڪارت شرڪتمھ.منن مدیرش هستم...یعنے هم من هم پدرم. مهرداد پارسا!
یھ تاازابروهایم رابالا میندازم و جدی ، محڪم و بلند جواب میدهم: گوش ڪنید اقای پارسا! من هیچ علاقھ ای بھ اشنایـے ا شما یا...یاپدرتون...یاڪلا هرڪس دیگھ ای رو ندارم. برام عجیبھ ڪھ چطور جرات میڪنید بیاید و ازظاهر من تعریف ڪنید. لطفا تااین برخوردتون رو مزاحمت تلقے نڪردم بایھ خداحافظے رسمے خوشحالم ڪنید!
امیدش رنگ ناامیدی مے گیرد و برق نگاهش مے پرد. بدون توجھ خداحافظے مےڪنم و قدمهای را سریع و بلندتر برمیدارم.
❀✿
راننده پڪ محڪمے بھ تھ سیگارش مے زند و میگوید: خلاصھ همھ یجور بدبختن!
دستم راروی شقیقھ ام مے گذارم و زیرلب زمزمه میڪنم: بدبختے منم اینڪھ گیر تویھ وراج افتادم!
درآینه نگاهے میندازد و مے پرسد: بامن بودید؟
مصنوعے لبخند مے زنم: نخیر!...ببخشید ڪے میرسیم!؟
_ خیلے نمونده یھ خیابون بالاتره!....راسے منزل خودتونھ؟
_ نخیر!مهمون هستم!
_ اها پس مال تهران نیستے! نگفتھ بودی!...
باحرص ازپنجره بھ خیابان زل مےزنم.مگھ مهلت میدی ادم حرف بزنھ!
ازفرودگاه یڪ بند حرافے مےڪند! میترسم فڪش شل و ڪف ماشین ولو شود. مخم را تیلیت ڪرد مردڪ نفهم! درخیابان بزرگ و پهنھ می پیچد و میگوید: بفرما خانوم! ڪم ڪم داریم میرسیم..
اولین باراست ڪھ میخواهم سجده شڪر بھ جا بیاورم.ڪم مانده بود زار بزنم. چنددقیقھ نگذشته پایش راروی ترمز مے گذارد .
_ رسیدیم.
کرایه را سمتش میگیرم ڪھ بانیش گشادی ڪھ میان انبوهے ریش بلند و ژولیده نقش بستھ، میگوید: قابل نداره ها!
درحالیڪھ حسابے خستھ شده ام با حرص و صدایـے ڪھ ازبین دندانهایم بیرون مے اید جواب میدهم: اقا بگیرید لطفا.
❀✿
💟 نویسنــــــده:
#میم_سادات_هاشمی
🌸🍃|@Sarall
#رمان_قبله_من
#قسمت_47
❀✿
پول رامیگیرد و من مثل برق ازماشین بیرون مے پرم! پیاده مے شود و چمدانم را از صندوق عقب ماشینش بیرون میگذارد.
_ ببخشید سرت رو دردآوردم دختر!
_ نہ خواهش میڪنم!
دوست دارم پاشنہ ڪفشم را درچشمش فرو ڪنم!
_ هستن خونہ؟
خنده ام میگیرد! ول ڪن نیست!
همان لحظہ نور زرد رنگے رویمان مے افتد ڪہ چشم را بہ شدت مے زند. دستم راجلوے صورتم میگیرم و از لابہ لاے انگشتانم بہ مسیرنور نگاه میڪنم. پرشیاے نوڪ مدادے رنگے ڪہ نورچراغهاے جلویش را روے ما انداختہ. عصبے بادست اشاره میڪنم ڪہ بنداز پایین نورو! راننده گویے توجهش عمیق و دقیق جلب ماست ڪہ نور را خاموش میڪند. دستم را پایین مے آورم و چشمانم را براے دیدن چهره ے راننده ریز مے ڪنم...چیزے جز پیراهن سفید یقہ بستہ میان قاب ڪت مشڪے مشخص نیست! راننده میگوید: عجب مردم آزاریہ ها! ڪور شدیم رفت!
آمدم دهانم را پرڪنم: مث توڪہ ڪرم ڪردے باحرفاے صدمن یہ غازت....
نمیدانم ضرب المثل را درست گفتم یانہ! بهرحال عصبے نفسم را بیرون مے دهم و ماشینش را دور مے زنم. دستش رابالا مے آورد و بلند میگوید: چاڪر شماهستیم! شمارمو انداختم تو جیب ڪوچیڪ چمدونتون! هرجاخواستید برید من درخدمتم!
_ ممنون لطف ڪردید!
میخواهم جیغ بزنم: جون بچت گورتو گم ڪن!
پشتم را بہ ماشینش میڪنم و بہ برگہ ے ڪوچڪے ڪہ آدرس خانہ عموجواد رارویش یادداشت ڪرده بودم، بادقت نگاه میڪنم.
_ پلاڪ.. چهار....
سرم رابالا مے گیرم، همان لحظہ راننده ے پرشیا دررا باز میڪند و با آرامش خاصے ازماشین پیاده مے شود. بے اراده سرم بہ طرفش مے چرخد.
قدبلند و چهارشانہ، ڪت و شلوار مشڪے و یقہ ے بستہ ڪہ یڪ ڪروات قرمز ڪم دارد!
فرصت نمیڪنم خوب چهره اش را ببینم. ماشینش درست جلوے در خانہ ے عمو پارڪ شده! پرشیا تقریبا بہ در چسبیده و اجازه عبور بہ چمدانم را نمے دهد. می ایستم و با لحن شکایت آمیزے میپرسم: ببخشید آقا! درستہ یجایے پارڪ ڪنید ڪہ اجازه رفت و آمد بہ افراد نده؟
نگاهش خیره بہ در مانده. گلویش راصاف میڪند و میپرسد: باڪے ڪاردارید؟
صداے بم و مردانہ اش حرفم را به ڪلے ازذهنم مے پراند! چند بار پلڪ مے زنم و میگویم: باسوال، سوال رو جواب نمیدن!
❀✿
💟 نویسنــــــده:
#میم_سادات_هاشمی
🌸🍃|@Sarall