شهید علی اکبر مکاری فرزند محمدرضا در سال 1337 در شهر سبزوار متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان آقاخانی با موفقیت به پایان رسانید و پس از گذراندن دوره راهنمایی از دبیرستان دکتر غنی موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. اوقات فراغت خود را به کارگری و گاهی نیز در مغازه پدر می گذراند. جوانی مؤدب و مهربان بود. به والدین خود احترام می گذاشت و بدون مشورت با آنها دست به کاری نمی زد. آرام، منضبط و منظم بود. کمتر عصبانی می شد و در برابر سختی ها و مشکلات صبر و مقاومت داشت. از دروغ گفتن و غیبت کردن پرهیز می کرد و دیگران را نیز از این کار نهی می کرد. راز کسی را فاش نمی کرد. در کارهای خیر پیش قدم می شد. بسیار متواضع و فروتن بود و در همه کارها به خدا توکل می نمود. در انجام واجبات و فرائض دینی خصوصاً نماز و روزه دقیق بود. در نمازهای جماعت در مسجد محل شرکت می کرد. به خواندن قرآن و دعاهای کمیل و توسل علاقه داشت. به ائمه اطهار (ع) عشق می ورزید و در ماه محرم در مراسم سوگواری و عزاداری حاضر می شد. کتابخانه مسجد را راه اندازی کرد و جوانان را به حضور در مسجد و مطالعه کتب مذهبی تشویق می کرد. او در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در تظاهرات و راهپیمایی های مردمی علیه نظام ستمشاهی شرکت می کرد. اعلامیه و تصاویر حضرت امام را بین مردم توزیع می نمود. مدافع ارزشهای انقلاب بود و در برابر افراد منحرف و مغرض نسبت به انقلاب اسلامی می ایستاد. وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در اغلب صحنه های انقلاب حضور داشت. عضو فعال پایگاه بسیج بود. به روحانیت خصوصاً حضرت امام عشق می ورزید و پیرو ولایت فقیه بود. آرزو داشت در جبهه های حق علیه باطل در راه دفاع از دین و میهن اسلامی به شهادت برسد. ایشان در سال 1360 از طریق ارتش جمهوری اسلامی به خدمت سربازی اعزام شد و رزمنده لشکر 77 ثامن الائمه (ع) بود و سرانجام در تاریخ 1361/4/24 در منطقه شلمچه و در جریان عملیات رمضان بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سینه اش به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیکر پاک و مطهر ایشان پس از تشییع باشکوه، در گلزار شهدای شهر سبزوار به خاک سپرده شد.

سردار شهید والامقام عباس ساکنی آرانی

زندگی نامه سردار شهید عباس ساکنی آرانی عباس پنجم تيرماه 1343 در محله جنگل آباد آران به دنيا آمد. جواني مؤدب و آرام بود. وي علاوه بر تحصيل در مدرسه در امر كشاورزي يار و ياور پدر بود.سرانجام در تاريخ 1362/11/10 در حالي‌كه به همراه مسئول معاونت پرسنلي لشكر 14 امام حسين(عليه السلام) در خيابان سيروس سنندج به سمت پادگان در حركت بودند، توسط نيروهاي ضد انقلاب و مزدوران صدام به شهادت رسيد.   عباس پنجم تيرماه 1343 در محله جنگل آباد آران به دنيا آمد. جواني مؤدب و آرام بود. وي علاوه بر تحصيل در مدرسه در امر كشاورزي يار و ياور پدر بود. در دبيرستان شهيدان عبدالهي از شاگردان فعال كتابخانه بود با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران تابستان سال 1360 كه كلاس سوم دبيرستان را گذرانده بود از طرف بسيج شهرستان به منطقه مريوان اعزام و سه ماه در شرايطي سخت با دشمنان ميهن اسلامي جنگيد. فروردين 1361 براي شركت در عمليات فتح المبين و آزاد سازي ميهن اسلامي داوطلبانه به منطقه جنوب اعزام شد. با اخذ ديپلم در خرداد 1361 مجدداً به‌صورت داوطلبانه راهي ميادين جنگ شد و در تيرماه 1361 در عمليات رمضان ( جنوب ايران، شلمچه) شركت نمود كه در اين عمليات از ناحيه دست و صورت و گردن مجروح و عازم بيمارستان شيراز و سپس به بيمارستان تبريز منتقل شد. بعد از بهبودي علي‌رغم شرايط مناسب براي ورود به مركز تربيت معلم، براي خدمت به امنيت كشور، عضويت در سپاه پاسداران را انتخاب كرد. پس از گذراندن آموزش اوليه در سپاه، براي حراست از بيت حضرت امام خميني(ره) به جماران اعزام شد و مدت هشت ماه در آن‌جا مشغول خدمت بود. براي بار چهارم در تاريخ 1362/4/1 عازم لشكرهاي رزم سپاه ( لشكر 14 امام حسين(عليه السلام) ) شد و در معاونت پرسنلي ( ارزيابي ) مشغول خدمت گرديد سرانجام در تاريخ 1362/11/10 در حالي‌كه به همراه مسئول معاونت پرسنلي لشكر 14 امام حسين(عليه السلام) در خيابان سيروس سنندج به سمت پادگان در حركت بودند، توسط نيروهاي ضد انقلاب و مزدوران صدام  به شهادت رسيد. روحش شاد و راهش مستدام و پر رهرو باد

متولد: ۲ شهریورماه ۱۳۴۲ محل تولد: نیشابور تاریخ شهادت: ۱۱ بهمن‌ماه ۱۳۶۵ محل شهادت: رودخانه کرخه مسئولیت: فرمانده گردان سیف الله در لشکر پنج نصر

#سلام_امام_زمانم ای دل مباش هرگز خالی ز #عشق_مهدی (عج) اللهم عجل لولیک الفرج 🤲

(این گل را به رسم هدیه)میثم مطیعی

شهید والامقام علی جمشیدی

شهید علی جمشیدی در16 آبان ماه 1369 در شهرستان نور به دنیا آمد. از همان کودکی تحت تعالیم پدر و مادر و اعضای خانواده روحیه‌ای انقلابی پیدا کرد. خانه دوم او پایگاه بسیج بود و در عرصه‌های مختلف جهادی فعالیت داشت. در قالب طرح‌های جهادی راهی مناطق جنوب شرق کشور شد برای محرومیت زدایی. با عنوان خادم الشهدا به زائران شهدا و مسافران راهیان نور خدمت می‌کرد. در مناطق عملیاتی جنوب از جمله معراج‌الشهدای شهید محمودوند اهواز و یادمان طلائیه و شلمچه خادم شهدا بود. موسسه فرهنگی شهدای گمنام را تاسیس کرد و در زمینه فعالیت فرهنگی در شهرستان نور سرآمد بود. در رشته معماری ساختمان ادامه تحصیل داد و لیسانسش را از دانشگاه چالوس گرفت. از خرداد 1392 به عضویت گردان امام حسین در لشکر عملیاتی 25 کربلا درآمد تا بتواند به صورت تخصصی طرز به کارگیری ادوات نظامی مورد نیاز برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) در سوریه را فرا بگیرد. یکی از برترین اعضای دسته ویژه مالک اشتر از گردان امام حسین(ع) بود و آمادگی جسمانی بسیار بالایی داشت و به صورت کامل مهارت استفاده از سلاح‌هایی همچون کلاشنیکف، تیربار پی‌کا، دراگونوف (سلاح تک تیرانداز) و خمپاره 60 را کسب کرد. برای رفتن به سوریه سر از پا نمی‌شناخت، حتی در شهریور 1394 تلاش بسیاری کرد تا از طریق تیپ فاطمیون (برادران افغانستانی مدافع حرم) به سوریه اعزام شود، اما در این امر موفق نشد. تا اینکه نهایتا موفق شد راهی سوریه شود. با توجه به آتش‌بس سیاسی که انجام گرفته بود هواپیماهای روس هیچ پروازی در منطقه خان طومان نداشتند، تروریست‌ها از این فرصت استفاده کرده و تجهیزات و قوای خود را آماده کردند. تروریست‌ها با کشف این موضوع که مدافعان روی خط آنها هستند، هیچ‌گونه ارتباطات رادیویی برقرار نکرده، مگر خیلی ارتباطات معمولی تا سپاهیان و نیروی مقاومت شک نکنند. آنها از قبل با پهپاد، کل محور را شناسایی کرده بودند. رزمندگان مقاومت هم در آماده‌باش کامل قرار نداشته‌اند تا اینکه حوالی ساعت 1:30 روز پنج‌شنبه مبعث حضرت رسول که صدای زنجیر نفربری انتحاری پر از مواد منفجره که به سمت فرماندهی می‌رفت، آمد. نفر بر توسط بچه‌های خودی زده شد. صدای انفجار این نفربر منطقه را می‌لرزاند. بعد از آن نیروهای مقاومت درگیر شده و در این درگیری‌ها شهید جمشیدی به شهادت رسید. علی جمشیدی در 17 اردیبهشت ماه سال 1395 در منطقه خان‌طومان به شهادت رسید اما پیکرش مفقود بود تا اینکه پس از گذشت چهار سال از شهادت، پیکر شهید طی عملیات تفحص در سوریه کشف و هویتش شناسایی شد.