📜 *#متن |🔰 از خدا طلبکارم!* ▫️من كه براى خودم به ذنبى معتقد نيستم؛ چون مى ‏بينم هم نماز خوانده ‏ام و هم روزه‏ گرفته ‏ام و هم و هم، ديگر خدا چه چيزى را به من ببخشد و چه غفرانى را براى من داشته باشد؟! ▫️من از خدا طلبكار هم هستم ديگر چه جاى عذر خواهى است؟! ▫️اما اگر بدانم هر چه جز او مرا حركت داده و هر چه جز او مرا خوشحال كرده و يا رنج داده خسارت من و زيان من و ذنب من و گناه من است، آن موقع ديگر تمام گناه‏ها را، غيبت و تهمت و زنا و لواط، حساب نمى ‏كنم، كه اين ذنب ‏ها و جرم ‏ها و اين جورها و خيانت ‏ها و بى ‏وفايى ‏ها را هم در نظر مى ‏آورم. ▫️و اين است كه مى ‏دانم آنها كه دلشان سرشار از هزار كينه و بغض و هزار ترس و ضعف و هزار حسد و حرص و هزار غفلت و ظلم است، با تمام حركت ‏ها به جايى نمى ‏رسند. ▫️وجود آلوده و كثافت ‏زده بر فرض بهترين عطرها را بر خود بپاشد چه بهره ‏اى خواهد برد؟ ▫️با اين ديد، پس از شناخت گناه و پس از درك نقش گناه و مزاحمتش، حتى با وجود عطرها و لطف ‏ها و بخشش ‏ها، اول نياز تو مى ‏شود غفران و بخشش. و اين است كه آرام ندارى‏. ❛❛ عین‌صاد 📚 #بشنو_از_نی | ص ۲۲ #⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 👤: @ad_Einsad

#بریده_کتاب 🔹"ما خیال میکنیم که اگر زندگی یک زندگی بی دردسر و بدون درگیری باشد، یک زندگی مناسبی است، در حالی که آنچه که مطلوب است و آنچه که به آدم ها تکامل میدهد و آنها را رشد میدهد و بهره مند میکند این است که در هر برخوردی بیاموزم که چگونه موضع گیری کنم و در هر موقعیتی چگونه با مسائل روبرو بشوم. 🔹 اینجاست که دیگر آدم دنبال یک زندگی بی دغدغه و بی درگیری نیست. برایش این مسئله است که با هر درگیری و با هر گرفتاری چه باید بکند، از مشکل فرار نمیکند، بین خودش و مشکلات هم حائلی را قرار نمیدهد، بلکه می کوشد از مشکلاتی که برایش شکل میگیرد بهره مند شود" 📗 برشی از کتاب "روابط متکامل زن و مرد" ✍ استاد علی صفایی حائری 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

#بریده_کتاب ✂️ریشه ی اضطراب و ترس 🗒من اگر بنیان آرزوی طولانی و آسیب‌پذیر چند طبقه‌ای را در مجرای هر ضرر و آسیب بنا کنم، همیشه مضطربم ((ای آنکه خانه در ره سیلاب می‌کنی))، تو به این دلیل که خانه‌ات در معرض هجوم این آسیب‌هاست مضطربی. اگر خود تیشه برداری و این آرزوی ده طبقه را که عمارتی در ذهن توست خودت ویران کنی, قبل از اینکه ویرانش کنند، دیگر ضربه‌ها و زلزله ها تکانت نمیدهد ، چون این زلزله‌ها به جان آرزوهای تو می افتند و چون تو دل به آرزوها بستی، وقتی آرزو تکان می خورد تو هم تکان میخوری. ریشه تزلزل انسان ارتباط او با آرزوهای آسیب پذیر است. وقتی به آسیب پذیر دل بستی تو هم آسیب پذیر می شوی ، به لرزه پذیر دلبستی لرزه پذیر می شوی. انسان اگر وحشت می کند باید ریشه این وحشت را پیدا کند. ریشه ی آن در آرزوی اوست. از این وحشت دارد که آنچه مدتی به فکرش بوده و به خاطرش زحمتها کشیده و در مسیرش قدم ها برداشته فرو بریزد. هر وقت خطری او را تهدید می‌کند احساس می‌کند که خطر ((خودش ))را تهدید کرده است. 📚برشی از کتاب - تعلق ✍آیت الله حائری شیرازی ➕به جمع #فاتحان بپیوندید 👇 http://eitaa.com/joinchat/1944846336C1ad9e574d5