من حرّك مياه البحيرات؟.. أسباب معارك الكونغو الديمقراطية في 6 أسئلة/ الجزیره 📰 درگیری در جمهوری دموکراتیک کنگو: چه کسی آب دریاچه‌ها را به تلاطم درآورده است؟ یک درگیری پیچیده در شرق کنگو در حال تشدید است، اما دلایل و انگیزه‌ها چیست؟ این گزارش به 6 سوال اساسی پاسخ می‌دهد که اسرار این درگیری خطرناک را آشکار می‌کند. 📌 وضعیت فعلی در کنگو چیست و چرا این کشور بی‌ثبات است؟ شکست تلاش‌های میانجی‌گری بین کنگو و رواندا در دسامبر 2024، نشانگر خطرناکی از تشدید تنش‌ها به دلیل درگیری مداوم در شرق کنگو است. کینشاسا، کیگالی را به حمایت از جنبش شورشی “M23” متهم می‌کند که مناطق وسیعی از جمله گوما، مرکز استان کیوو شمالی را تصرف کرده است. سازمان ملل متحد نسبت به خطر “وقوع جنگ منطقه‌ای” هشدار می‌دهد. درگیری در شرق کنگو برای دهه‌ها ادامه داشته است و یکی از خونین‌ترین درگیری‌ها از زمان جنگ جهانی دوم به شمار می‌رود، به طوری که تعداد قربانیان آن حدود 6 میلیون نفر تخمین زده می‌شود. 📌جنبش ام 23 چیست و چه می‌خواهد؟ جنبش ام 23 [۲۳مارس] در سال 2012 توسط جداشدگان از ارتش کنگو تأسیس شد که ادعا می‌کردند کینشاسا به تعهدات خود بر اساس توافقنامه صلح 2009 عمل نکرده است. هدف این جنبش حفاظت از جوامع توتسی، اجرای توافقنامه صلح و رسیدگی به مسائل حکومتی و فساد است. پس از شکست در سال 2013، این جنبش فعالیت‌های نظامی خود را در سال 2021 به دلیل شکست در رسیدگی به ریشه‌های درگیری از سر گرفت. این جنبش متهم به ارتکاب نقض گسترده حقوق بشر علیه غیرنظامیان است. 📌چه مناطقی در حال حاضر تحت کنترل این جنبش است و اهمیت آنها چیست؟ این جنبش مناطق وسیعی را در جنوب شرقی استان کیوو شمالی، از جمله گوما را تحت کنترل دارد. این کنترل موقعیت جنبش را در هرگونه مذاکرات آتی تقویت می‌کند و به آن توانایی کنترل وضعیت انسانی ساکنان را می‌دهد. شرق کنگو غنی از مواد معدنی مانند کبالت، مس و طلا است و این جنبش از این منابع برای تأمین مالی عملیات خود استفاده می‌کند. 📌نقش قدرت‌های منطقه‌ای چیست و چرا برخی کشورها در این درگیری مداخله می‌کنند؟ شرق کنگو صحنه رقابت ژئوپلیتیکی بین کشورهای همسایه است که با انگیزه‌های امنیتی، قومی و اقتصادی هدایت می‌شود. رواندا متهم به حمایت از جنبش ام 23 است، در حالی که کیگالی این موضوع را رد می‌کند. برخی ناظران اشاره می‌کنند که رواندا از نظر اقتصادی به صادرات مواد خامی که از کنگو می‌آید، وابسته است. 📌نقش سازمان ملل متحد در این درگیری چیست؟ مأموریت سازمان ملل متحد برای برقراری ثبات در کنگو (MONUSCO) نقش محوری در حفاظت از غیرنظامیان و ارائه کمک‌های بشردوستانه ایفا می‌کند. این مأموریت نقض حقوق بشر را رصد کرده و از ابتکارات منطقه‌ای برای کاهش تنش‌ها حمایت می‌کند. با این حال، این مأموریت با چالش‌های بزرگی به دلیل پیچیدگی اوضاع و کمبود بودجه مواجه است. 📌چشم‌اندازهای مورد انتظار برای بحران فعلی چیست؟ سه سناریو احتمالی وجود دارد: ➖ تشدید نظامی و جنگ فراگیر: تحولات اخیر ممکن است منجر به جنگ منطقه‌ای شود، به ویژه با شکست ابتکارات صلح قبلی. ➖ راه حل‌های صلح‌آمیز: مداخله میانجی‌ها و نهادهای بین‌المللی ممکن است در کاهش تنش‌ها موفق شود، اما چالش‌های بزرگی مانند عدم اعتماد و مسائل ریشه‌دار در شرق کنگو وجود دارد. ➖ اجتناب از جنگ فراگیر و ادامه درگیری به روش‌های دیگر: ممکن است طرفین از جنگ فراگیر اجتناب کنند، اما درگیری از طریق رویارویی‌های غیرمستقیم و جنگ‌های نیابتی ادامه خواهد یافت. ➖ در پایان، درگیری در شرق کنگو پیچیده و درهم تنیده است و نیازمند تلاش‌های بین‌المللی و منطقه‌ای برای حل ریشه‌های آن و دستیابی به صلح و ثبات در منطقه است. متن اصلی #الجزیره ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

📰 Rethinking US Myanmar Policy in a Second Trump Administration بازنگری در سیاست میانمار ایالات متحده در دولت دوم ترامپ میانمار در گرداب سیاست: فرصت‌ها و چالش‌های پیش روی دولت ترامپ سیاست کنونی ایالات متحده در قبال میانمار، پس از کودتای نظامی ۲۰۲۱، به دلیل محافظه‌کاری بیش از حد و برداشت‌های نادرست از واکنش چین، ناکارآمد بوده است. این رویکرد منفعل، فرصتی طلایی را برای افزایش نفوذ چین در این کشور فراهم آورده است. سقوط شهر لاشیو و دعوت مین آنگ هلینگ به کونمینگ، همگی نشان از تعمیق روابط میانمار و چین دارد. همچنین، گزارش‌هایی مبنی بر توافق شرکت‌های نظامی خصوصی چین برای فعالیت در میانمار، زنگ خطری برای افزایش نفوذ نظامی پکن در منطقه است. ضرورت بازنگری سیاست آمریکا و رویکرد احتمالی دولت ترامپ دولت ترامپ فرصتی بی‌نظیر برای تغییر این رویه ناکارآمد و اتخاذ رویکردی فعال‌تر و مؤثرتر در قبال میانمار دارد. رویکرد احتمالی می‌تواند شامل اعمال تحریم‌های بیشتر علیه شرکت‌های چینی مرتبط با ارتش میانمار و حمایت از گروه‌های مقاومت باشد. با این حال، احتمال معامله ترامپ با چین و چشم‌پوشی از وضعیت میانمار به منظور دستیابی به توافقات تجاری و سیاسی نیز وجود دارد. در نهایت، سیاست آمریکا در قبال میانمار نیازمند بازنگری اساسی و طراحی یک استراتژی جدید است که منافع مردم میانمار و اهداف بلندمدت آمریکا را در نظر بگیرد. متن اصلی #Stimson #آمریکا_چین #جنوب_شرقی_آسیا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

آمریکا خیلی دوست داشت، برای پایان طوفان الاقصی نیز چنین میزی را بچیند، که یک طرف خودش بنشیند و یک طرف روسیه یا حتی ایران. اما نقش عظیم سیاسی دستگاه سیاست خارجی ما، این بود که این میز را برهم زند و حماس و دشمنش، طرفین مذاکرات باشند. کشیدن حصار دور منطقه و راه ندادن آمریکا، مهم ترین دستاورد این جنگ برای تمام منطقه بود. این برگ برنده سیاسی، قطعا در تاریخ سیاست بین الملل جهان و علی الخصوص منطقه ما، نقطه تحول بزرگی است. #ایران_آمریکا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍ ایالات متحده آمریکا (ترامپ) دیوانه نیست. ایالات متحده، در حال بازسازی نظم جهانی است. برای بازسازی هم به عمیق ترین و بنیادی ترین لایه پرداخته، یعنی لایه نظم امنیتی جهان.‌ برای بازطراحی نظم امنیتی جهان، ابرقدرت امنیتی باید بتواند قدرت های بزرگ امنیتی را کنترل کند و سپس در لایه بعدی قدرت های منطقه ای امنیتی را جانمایی کند. در این طرح، آمریکا باید بتواند دو قدرت بزرگ امنیتی (روسیه و ناتو) را کنترل کند. تنش بین این دو قدرت باید کنترل شود. در گام بعد مرز قدرت های منطقه ای مانند اسرائیل و ترکیه و عربستان در غرب آسیا، ژاپن و کره و استرالیا و اندونزی در ساحل غربی اقیانوس آرام، جیبوتی و سودان و سومالی و اتیوپی در شرق آفریقا، آرژانتین و پرو و اکوادور و پاناما در آمریکای لاتین و... ، را بازتعریف کند. در گره امنیتی بین دو قدرت بزرگ امنیتی روسیه و ناتو، نیاز به کنترل تنش است. اینکه بتواند با دادن امتیاز هایی به هر یک از طرفین آن ها را قانع کند سطح تنش را کاهش دهند. به روسیه اجازه دسترسی در غرب آسیا و شرق اوکراین پیشنهاد شده و ناتو نیز با حمایت از اوکراین در حال برهم زدن این طرح آمریکاست. فعلا اوکراین تبدیل به مهم ترین میدان نبرد بین ابر قدرت و دو قدرت بزرگ شده است، باید صبر کرد و دید پایان کار به کجا می‌رسد. اگر ترامپ بتواند با طرح پیشنهاداتی ناتو را راضی کند-که احتمالا بتواند- باید منتظر آتش بس و ترک مخاصمه بین ناتو و روسیه باشیم. ❇️اما ما چه میکنیم؟ به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران در تلاش است تا با تقویت قدرتهای ریزدانه آن ها را به قدرتهای منطقه ای و بعد بزرگ تبدیل کند. این طرح کمک میکند تا معادله برای آمریکا بسیار پیچیده و پر هزینه بشود‌ در نتیجه در مدیریت جهان عاجز شود و نظم جهانی‌اش فروبپاشد. #ایران_آمریکا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

📰 آشفتگی در کاخ سفید؛ سرگیجه در سیاست جهانی گمانه‌زنی‌های فراوانی درباره مشاجره ترامپ و زلنسکی وجود دارد. آیا این درگیری عامدانه طراحی شده بود؟ یا از کنترل خارج شد؟ آیا هدف، ارسال پیام‌های داخلی و خارجی بود، یا نشانه‌ای از شکست سازوکارهای هماهنگی در سیاست خارجی آمریکا؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

📰 ایران امنیت خود را نمی‌خرد، بلکه می‌سازد (یادداشت وزیر امور خارجه، سید عباس عراقچی در روزنامه اطلاعات) مشاجره اخیر در کاخ سفید میان ترامپ، ونس و زلنسکی از شکاف‌های عمیقی پرده برداشت که در دل نظام بین‌الملل گسترش می‌یابد. این رخداد تصویری از دنیای آشفته‌ای ارائه داد که تصمیم‌گیری‌ها دیگر در خلأ صورت نمی‌گیرد. 💢بحران در قلب قدرت غربی : واشنگتنی که سال‌ها خود را محور تصمیم‌گیری‌های جهان غرب معرفی می‌کرد، اکنون با چالش‌های جدی روبروست. مشاجره کاخ سفید نمادی از تردیدهای راهبردی، عدم قطعیت‌های دیپلماتیک و اختلافات حل‌نشده در بلوک غرب است. دولت ترامپ که با شعار «صلح سریع» وارد شده، حالا زیر فشار مضاعفی قرار گرفته و با چالش واقعی روبروست: آیا می‌تواند در شرایطی که جنگ، منافع بسیاری از بازیگران را درگیر کرده، تعهدات خود را عملی کند؟ 💢اوکراین؛ از وابستگی تا سرکشی: زلنسکی که روزگاری به کمک‌های غربی متکی بود، اکنون در قلب کاخ سفید در برابر رئیس‌جمهور آمریکا می‌ایستد. این نشانه‌ای است که حتی کشورهای وابسته نیز دیگر نمی‌پذیرند از بالا به آنها نگریسته شود. اوکراین نشان داده که متحدان کوچک هم برای حفظ شأن و جایگاه خود هزینه می‌پردازند. 💢اروپا و سایه شکاف‌های جدید: آیا در حمایت از اوکراین یکپارچه خواهد ماند؟ متحدان اروپایی از ابتدا موضعی محتاطانه‌تر داشتند و اختلافات در سیاست‌های دفاعی و امنیتی همواره وجود داشته است. اکنون با درگیری لفظی رهبران کاخ سفید و زلنسکی، اروپاییان با این سؤال روبرو هستند: آیا واشنگتن همچنان قدرت و اراده لازم برای هدایت جبهه متحد غرب را دارد؟ 💢مسکو؛ نظاره‌گر یا طراح : روسیه که همواره اتحاد غربی را شکننده می‌دانست، اکنون این مشاجره را تأییدی بر روایت خود می‌بیند. مسکو دیگر صرفاً نظاره‌گر نیست؛ جنگ اوکراین فرصتی فراهم کرده تا روسیه بازی خود را با دقت بیشتری طراحی کند. همکاری راهبردی با چین، تقویت روابط با کشورهای در حال توسعه، افزایش تعاملات اقتصادی با بریکس و بهره‌برداری از اختلافات درون اروپا، همگی نشان‌دهنده رویکرد فعال مسکو در قبال تحولات جهانی است. 💢وقتی سیاست داخلی بر دیپلماسی سایه می‌اندازد: تصمیمات کلان دیپلماتیک تحت تأثیر معادلات داخلی قرار می‌گیرد. ترامپ و ونس، درگیر سیاست داخلی پرتنشی هستند که بر سیاست خارجی سایه افکنده است. انتخابات، رقابت‌های حزبی و فشارهای داخلی باعث شده تصمیم‌گیری‌ها به‌جای منافع استراتژیک، متأثر از مسائل داخلی باشد - وضعیتی که پیش‌بینی‌پذیری سیاست خارجی آمریکا را دشوارتر می‌کند. 💢ایران؛ مسیر حکمت و تدبیر، انتخاب آگاهانه استقلال را برگزیده است: استقلال ایران تصادفی نیست؛ بلکه انتخابی آگاهانه، تصمیمی استراتژیک و اصلی تغییرناپذیر در سیاست خارجی است. ایران درک کرده که وابستگی تنها به بی‌ثباتی و از دست رفتن حاکمیت ملی می‌انجامد. «امنیت واقعی نه از حمایت قدرت‌های فرامنطقه‌ای، بلکه از توانمندی داخلی، تکیه بر ظرفیت‌های ملی و اتکا به مردم حاصل می‌شود.» حفظ استقلال بهایی دارد که ایران همواره برای آن هزینه داده است. فشارهای اقتصادی، تحریم‌ها و تهدیدهای نظامی همه با هدف تبدیل ایران به بازیگری تابع طراحی شده‌اند. اما ایران ایستادگی کرده و با اتکا به ظرفیت‌های داخلی، مسیر توسعه خود را ادامه می‌دهد. این انتخاب به اصلی بنیادی تبدیل شده است: «ایران امنیت خود را نمی‌خرد، بلکه می‌سازد.» تاریخ نشان داده کشورهایی که امنیت خود را بر مبنای وابستگی بنا کرده‌اند، در لحظات حساس قربانی تغییر اولویت‌های قدرت‌های حامی شده‌اند. در حالی که بسیاری امنیت خود را به گره‌های شکننده و موقتی پیوند زده‌اند، ایران مسیری متفاوت را برگزیده که بر پایه اتکا به توان داخلی، پیشرفت مستقل و مقاومت در برابر فشارهای خارجی استوار است. در جهانی که قدرت‌ها درگیر مشاجرات متزلزلند، ایران با ثبات در سیاست‌های خود نشان داده که وابستگی به دیگران نه‌تنها خطر، بلکه اشتباهی راهبردی است. روزنامه : #اطلاعات متن اصلی #ایران ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

اتصال آسیای میانه، افغانستان و روسیه به آب‌های دریای مکران و عرب، رقابتی نرم اما سرنوشت ساز برای ایران خواهد بود. بخشی از امنیت ایران در گرو اتصال سرمین‌های محصور (در خشکی و در چنبره اروپا) به آب‌های گرم است. در زیر فایل با کیفیت نقشه ریلی کشور را قرار داده‌ام. میبینید که اتصال سرخس و اینچه برون، به چابهار و بندرعباس، مستقیم و دو خط نیست. باشد که این خط آهن راهبردی در کشورمان ساخته شود. ان شاالله. #ایران #ژئواکنومیک ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal