یَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ وَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ﴿21﴾
ای مردم! پروردگارتان را بپرستید که شما و کسان قبل از شما را آفرید، باشد که پرهیزگار شوید.
هدف از خلقت جهان و انسان، تكامل انسانهاست.
يعنى هدف از آفرينش هستى،
بهرهگيرى انسانهاست
و تكامل انسانها در گرو عبادت 🛐
و اثر عبادت، رسيدن به تقوا
و نهايت تقوى، رستگارى است🌱
سؤال:
در قرآن آمده است: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ»
يعنى عبادت كن تا به يقين برسى. (حجر، 69)
پس آيا اگر كسى به يقين رسيد، نمازش را ترك كند؟!
پاسخ:
اگر گفتيم: نردبان بگذار تا دستت به شاخه بالاى درخت🌳 برسد،
معنايش اين نيست كه هرگاه دستت به شاخه رسيد، نردبان را بردار،
چون سقوط مىكنى😬
ساریہ !
سؤال: در قرآن آمده است: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» يعنى عبادت كن تا به يقين
كسى كه از عبادت جدا شد،
مثل كسى است كه از آسمان سقوط كند؛
«فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ»
به علاوه كسانى كه به يقين رسيدهاند
مانند: رسول خدا و امامان معصوم،
لحظهاى از عبادت دست برنداشتند😊
ساریہ !
كسى كه از عبادت جدا شد، مثل كسى است كه از آسمان سقوط كند؛ «فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ» به ع
نابراين مراد آيه، بيان آثار عبادت است
نه تعيين محدودهى عبادت❕
سؤال:
چرا خدا را عبادت كنيم؟
پاسخ:
در چند جاى قرآن پاسخ اين پرسش چنين آمده است:
1 چون خداوند خالق و مربّى شماست.
«اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ»
2 چون تأمين كننده رزق و روزى و امنيت شماست.
«فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»
3 چون معبودى جز او نيست.
«لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي»
آيات و روايات، براى عبادت شيوهها و شرايطى را بيان نموده است
كه در جاى خود بحث خواهد شد،
ولى چون اين آيه، اوّلين فرمان الهى خطاب به انسان در قرآن است،
سرفصلهايى را بيان مىكنيم تا مشخّص شود عبادت بايد چگونه باشد🙂
2️⃣ عبادت آگاهانه، تا بدانيم مخاطب و معبود ما كيست.
«حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ»