💢گزارش هفته‌نامه اکونومیست (The Economist) درباره بن‌سلمان: مستبدی در بیابان! 🔻برش هایی از این گزارش 📌بخش اول: 🔹هیچ کس نمی‌خواست با محمد بن سلمان فوتبال بازی کند. هرچند این پسر عضو خانواده سلطنتی عربستان سعودی بود، اما ۱۵ هزار نفر دیگر هم عضو این خاندان بودند. یکی از آشنایان دوران کودکی او به یاد می‌آورد که همکلاسی‌هایش بیشتر ترجیح می‌دادند با پسرعموهایش بازی کنند که در سلسله مراتب جانشینی از او بالاتر بودند. یکی از دوستان خانوادگی این کودک منزوی که ولیعهد شد، یادش می‌آید که او را #صدام_کوچولو صدا می‌کردند. 🔹زندگی در خانه هم برای بن سلمان دشوار بود. پدرش، سلمان، از همسر اولش که زنی تحصیلکرده از یک خانواده نخبه شهری بود، قبلاً پنج پسر داشت. مادر بن سلمان، همسر سوم سلمان، یک زن قبیله‌ای بود. وقتی بن سلمان از قصری دیدن کرد که پدرش با همسر اولش در آن زندگی می‌کرد، برادران ناتنی بزرگترش او را با نام "پسر #بادیه_نشین" مسخره کردند. بعداً برادران و پسرعموهایش به دانشگاه‌های #آمریکا و #بریتانیا فرستاده شدند. فرزندان بادیه نشین شاهزاده سلمان به دانشگاه ملک سعود در ریاض رفتند. 🔹در بزرگسالی جوانان خانواده سلطنتی گاهی اوقات با هم سوار قایق‌های تفریحی می‌شدند. بر اساس گزارش‌ها، با بن سلمان مانند پادویی رفتار می‌شد که برای خرید سیگار به خشکی فرستاده می‌شد. عکسی از یکی از این تعطیلات، گروهی متشکل از ۱۶ خانواده سلطنتی را نشان می‌دهد که با شلوارک و عینک آفتابی روی عرشه قایق تفریحی، تپه‌های ریویرای فرانسه پشت سرشان ژست گرفته‌اند. در وسط، پسر عموی بن سلمان، شاهزاده الولید بن طلال، یک سرمایه گذار میلیاردر به نام "وارن بافت عرب" قرار دارد. بن سلمان، بلند و شانه‌های پهن در یک تی‌شرت سفید، در دورترین گوشه تصویر ایستاده است. 🔹اما امروز، و بن سلمان، مهمترین تصمیم گیرنده در عربستان سعودی، بزرگترین صادرکننده نفت جهان، است. عربستان سعودی یک پادشاهی مطلق است، اما پدر ۸۶ ساله او، اگرچه اسماً رئیس دولت است، دیگر به ندرت در انظار عمومی دیده می‌شود. چند سالی است که مشخص است عملا بن سلمان مسئول است. یکی از ماموران اطلاعاتی سابق سعودی به من گفت: «در واقع، ملک سلمان دیگر پادشاه نیست.» 🔹بی اعتنایی او به سنت به او کمک کرد تا اصلاحاتی را انجام دهد که بسیاری فکر می‌کردند برای نسل‌ها اتفاق نخواهد افتاد. مشهودترین دگرگونی عربستان سعودی حضور زنان در انظار عمومی است که زمانی یا غایب بودند یا توسط شوهر یا پدرشان محافظت می‌شد. تغییرات دیگری نیز وجود دارد. پیش از این، سعودی به جز نماز خواندن در مسجد، تفریح دیگری نداشت. امروز می‌توانید #جاستین_بیبر را در کنسرت تماشا کنید، کارائوکه بخوانید یا به مسابقه فرمول ۱ بروید. چند ماه پیش حتی در هتلی به ریو رفتم. سعودی‌ها و خارجی‌ها تا سحر با پای برهنه روی شن‌ها می‌رقصیدند، زن و شوهری هم دیگر را می‌بوسیدند، زن‌ها سرشان برهنه بود و آب میوه مملو از #الکل در یک بار باز سرو می‌شد. 🔹اغلب در عربستان سعودی وعده اصلاحات داده می‌شد - معمولاً در پاسخ به انتقادات آمریکایی‌ها -، اما پادشاهان متوالی فاقد استعداد لازم برای پیشبرد تغییرات بودند. زمانی که آل سعود در دهه ۱۹۲۰ عربستان را فتح کرد، با یک گروه مذهبی فوق محافظه کار به نام وهابی‌ها ائتلاف کردند. در سال ۱۹۷۹، پس از اینکه گروهی از افراط گرایان مذهبی مسجد الحرام در مکه را تصرف کردند، آل سعود تصمیم گرفتند که پادشاهی را برای جلوگیری از یک انقلاب اسلامی احتمالی، همانطور که در ایران اتفاق افتاده بود، دینی کنند. روحانیون وهابی قدرت یافتند تا جامعه را آنطور که صلاح می‌دیدند اداره کنند. 🔹#وهابی‌ها از طریق کمیته امر به معروف و نهی از منکر یا پلیس مذهبی، کنترل خود را اعمال می‌کردند. آن‌ها به قوزک پای زنانی که موهایشان بیرون از چادر بود و به پا‌های مردانی که شلوارک می‌پوشیدند ضربه می‌زدند. وهابیت کنترل اجتماعی را فراهم کرده و به دولت سعودی مشروعیت بخشید، و خانواده سلطنتی را آزاد گذاشت تا از ثروت نفتی خود در محیط‌های راحت‌تر لندن و پاریس یا پشت دروازه‌های کاخ‌هایشان لذت ببرند. ❇️مطالعات تخصصی عربستان سعودی ✅@Saudistudies