♦️#اقتصاد_شناختی و گرایش‌های درونی آن با دکتر سیدعلی سبحانی (بخش سوم) 🔸عمدتاً کسانی که در شناختی صحبت کرده‌اند، به نوعی نهادگرا هستند. 🔸در دانش #اقتصاد یک‌سری مکتب داریم که مکاتب اصلی هستند و شروع‌شان با «آدام اسمیت» و #مکتب_کلاسیک است. 🔸البته فعلاً با «مرکانتیلیسم‌ها» کار نداریم. مکتب کلاسیک و مکتبی که الان خیلی در ایران مطرح هست، #مکتب_نئوکلاسیک است. 🔸خیلی از کسانی خودشان را اقتصاددان می‌دانند، نئوکلاسیک بعد از آدام اسمیت شناخته می‌شوند. 🔸یکی از ویژگی‌های اصلی‌شان این بوده که قائل به عقلانیت ابزاری و عقلانیت کامل بودند. 🔸یعنی با استفاده از همان نگاه فردگرایی روش‌شناختی می‌گویند: یک انسانی دنبال این است که منافعش را حداکثر کند. 🔸این حداکثرسازی منافع به واسطه عقلانیتی است که آن عقلانیت اطلاعاتی را تحلیل می‌کند و نهایتاً تصمیماتی می‌گیرد. آن یک نفر، عقلانیت را به حد اعلا می‌رساند. 🔸می‌گویند: آن آدمی که اینگونه نیست، جزو اقلیت است و از چنین کسانی خیلی کم وجود دارد که عقلانی نباشند. مشخصه عقلانیت که عقلانیت ابزاری به آن می‌گویند، از نظرشان این است که آن آدم حداکثرساز سود، لذت و رفاه و چنین مواردی است. 🔸این عقلانیت دنبال این است که منافع را برای فرد تأمین کند و این فرد هم به تمام اطلاعاتی که لازم دارد، دسترسی دارد. 🔸این اطلاعات با این ساختار ذهنی ترکیب می‌شود، خروجی می‌دهد و تصمیم می‌گیرد که مثلاً چقدر تقاضا و یا عرضه کند، یا چقدر کار و یا استراحت کند؛ درباره همه این‌ها تصمیم‌گیری می‌کند... متن کامل مصاحبه: http://fekrat.net/?p=1091 @SchoolofEconomics