. به نظرم یکی از کلیدواژه‌های دوست‌داشتنی سوره‌ی «صاد»، واژه‌ی «اوّاب» باشد. وقتی خدا توی این سوره‌ با آن موسیقی خاص سه چهار بار از بنده‌های خوبش داوود و سلیمان و ایّوب با این وصف یاد می‌کند؛ «اوّاب»... یعنی کسی که زیاد به خدا رجوع کند. رویش را زیاد به سمت خدا بگیرد. خیلی شیرین است که خدا بنده‌ای را این‎طوری توصیف کند: «بنده‌ی خوبی بود؛ زیاد به سمت ما بازمی‎گشت» #مریم_روستا https://eitaa.com/joinchat/1090388021C2efe5fc4f7