eitaa logo
🇮🇷 سدرةالمنتهی 🇮🇷
3.8هزار دنبال‌کننده
21.2هزار عکس
23.1هزار ویدیو
250 فایل
مجری سفرهای زیارتی: #حج_عمره_عتبات_عالیات_عراق_سوریه #زیرنظرحج_و_زیارت کدشرکت :٥٧٥٣٠ ثبت: ٥٥٤٦٦٨ تأسیس: ١٣٩٨ 📳تلفن: ٠٩١٩٩١٨٩٤٧٢ ٠٢١٧٧١٥١٦٥٩ 🔴تهران_سی متری نیروی هوایی نبش خ هشتم-خ۷/۲۵جنب بوستان پیروزی مسجد بقية الله الاعظم طبقه٤ کپی برداری آزاد
مشاهده در ایتا
دانلود
🔟 🔘 رهنما و بلد در طی طریق 🔹این مطلب مورد پذیرش عقل است که مخلوق نابلد، برای سیر در مسیری که خالق آن را ترسیم کرده و او را به سوی مقصد غایی می‌خواند، الزاماً، به بلدی و راهنمایی نیازمند است که او را دستگیری و کند و در همان حال، آن رهنما، تمامی حکمت آن خالق را بداند و مشرف بر مسیر بوده و غایی را به خوبی بشناسد. 🔹 از مطالعه آیات معلوم می‌شود که این گمارده یا بلد خداوند که جامه هدایتگری بر تن کرده، ناگزیر باید حائز شرایط زیر باشد: 🔹 1. صاحب مقام باشد از سهو و نسیان و خطا تا خلق تابع و پیرو را در جاده ضلالت یا باتلاق شبهات گرفتار نیاورد. 🔹 2. صاحب مقام باشد. در «سوره سجده» درباره صبر امام هدایت‌گر آمده است: «و چون شکیبایی کردند و به آیات ما داشتند، آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند.» 🔹 3. صاحب مقام باشد؛ چنان‌که در آیه یادشده، آمد. یقین، درجه بلندی از کشف باطن و حقایق جهان است و نوعی آگاهی یقینی از اعمال و آنچه در دل‌های مردم می‌گذرد. 🔹4. صاحب باشد. ائمه(ع)، وظیفه هدایت جامعه به سوی اهداف و مقاصد الهی را دارند. این وظیفه الزاماً باید از سوی خالق هستی و آگاه به مسیر و مقصد، به آنان اعطا شده باشد؛ 🔹 5. صاحب مقام الهی باشد. امام بر حق، واسطه فیض الهی در امور مختلف برای مردم است. در غیر این صورت، بشر پی به گوهر مقصود نمی‌برد؛ بلکه در اولین گام به مغاک ضلالت نیز درمی‌غلتد. 🔹 از مجموع مطالب، برداشت می‌شود که فرض یله و رها شدن زنجیره «خلقت و هدایت» و سپرده شدن امور به دست تندباد حوادث و هواجس محال عقلی است و این واقعه، مغایر با شأن خالق حکیم و در جهت مخالف با حکمت حضرت خداوندی در طراحی خلقت هستی و هدایت و حراست آفریده‌هایش از آن است. 📚 کتاب « » اثر از مجموعه 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 ↙️↙️↙️ ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─ https://eitaa.com/joinchat/1790967818C763ece4c90 ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─
🔘 از انسان خاکی تا انسان ربانی 🔹 انسان، در سیر الی‌الله، مرحله به مرحله پیش می‌رود و از جنبه بشری خویش دست شسته و جنبه ربّانی پیدا می‌کند. در هر مرحله، تولّد جدیدی پیدا می‌کند، از قبل کامل‌تر می‌شود و در افقی بالاتر قرار می‌گیرد تا امکان ارتباط و بیشتر با حقیقت عالم را پیدا کند. 🔹 صفات بشری، مانع بزرگی برای این تقرّبند و از این‌رو، انسان طالب حقّ در صفات نباتی، حیوی و بشری که او را بسته و اسیر عالم محسوس و مادّی می‌کند، می‌میرد و در عوالم بالاتری تولّد پیدا می‌کند. 🔹 تا زمانی که این بستگی‌ها برقرار باشد و انسان از بند منیّت خلاصی نیافته باشد، امکان متّصف شدن به را حاصل نمی‌کند. 🔹 هرچه این زنگارها بیشتر زدوده شود، نورانیّت الهی درون سالک بیشتر می‌شود تا جایی که سالک کانون نور می‌شود؛ 🔹 برای مثال قطعه آهن سیاه و سردی را در نظر بگیرید که در مجاورت با آتش و در اثر تداوم این مجاورت، آرام آرام گرم و سپس داغ می‌شود. چنان‌که این مجاورت ادامه یابد، به دلیل قاطعیّتی که در آن است، سرخ و آتشین می‌شود تا آنکه چونان ذغال گداخته همه صفات سوزندگی، سرخی و روشنایی را حاصل می‌کند؛ در حالی‌که پیش از این، آهن سیاه و سردی بیش نبود. 📚 کتاب « » اثر از مجموعه 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 ↙️↙️↙️ ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─ https://eitaa.com/Sedrah ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─
7️⃣1️⃣ 🔘 اولین مخلوق در بیان حضرت رسول(ع) 🔹 نقل کرده که به پیامبر اکرم(ص) گفتم: اول چیزی که خداوند آفرید چه بود؟ فرمودند: 🔹 « پیامبرت که از آن، تمام خیرها و خوبی ها را آفرید؛ بعد آن، نور را در مقام قرب خود هرچه خواست نگه داشت، سپس به چند قسمت تقسیم نمود؛ 🔹 از یک قسمت قلم و از قسمت دیگر و از قسمت دیگر را آفرید و قسمت چهارم را در مقام خوف نگه داشت تا زمانی که می خواست. سپس آن را به چهار قسمت تقسیم نمود و را از یک قسمت و خورشید را از قسمت دیگر و ماه و ستارگان را از قسمت سوم آفرید و قسمت چهارم را در مقام رجاء قرار داد تا هنگامی که می خواست. 🔹 آنگاه آن را در چهار قسمت کرد؛ را از یک قسمت، و را از قسمت دیگر و عصمت و توفیق را از قسمت سوم آفرید و قسمت چهارم را در مقام قرار داد تا موقعی که می خواست. 🔹 سپس با دیده هیبت بر او نگریست، آن نور به صورت قطرات درآمد و یکصد و بیست و چهار هزار قطره شد که از هر قطره ای روح پیامبر و رسولی را آفرید. سپس ارواح انبیاء تنفسی کردند و از تنفس آنها ارواح اولیاء و شهداء و صالحان را آفرید.» 📚 کتاب « » اثر از مجموعه 📬 خرید از فروشگاه موعود shop.mouood.com/velayat_vali طاقچه: https://b2n.ir/k79931 کتابراه: https://b2n.ir/n39413 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/j48730 فراکتاب: https://b2n.ir/b10942
🔘 یدالله فوق ایدیهم 🔹حکایت انسان، حکایت کسی است که از درون اتاقی در بسته و از روزنه‌ای کوچک، به فضای فراخ بیرون می‌نگرد. چنین شخصی قادر به کشف ارتباط ناگزیر همه اجزاء و همه صحنه فراخ بیرونی نیست و هریک از وقایع و موجودات را بریده و بی‌ارتباط با هم ملاحظه کرده و درباره‌اش تحلیل می‌کند. 🔹 از وجهی دیگر، وقتی در آیات متعدد می‌فرماید: «... یدالله فوق ایدیهم؛ دست (قدرت) خداوند فوق همه دست‌هاست.» 🔹 و «اوست که بر بندگانش قاهر و غالب است و اوست حکیم آگاه.» آیات، پرده از اقتدار و توانایی فوق تصور خالقی برمی‌دارد که دارای عظمت و شکوه بی‌انتها و مطلق است. 🔹 این قهر و غلبه، شامل کلیه امور کلی و جزیی می‌شود تا آنجا که فرمود: «کلیدها یا گنجینه‌های غیب و نهان نزد خداست و اوست که از همه آنچه در خشکی و دریاست، آگاهی دارد و می‌داند کدامین برگ از کدامین شاخه فرو می‌افتد و او می‌داند اگر دانه‌ای بر زمین افشانده شود و در دل خاک نهان شود و هیچ خشک و تری نیست، الا آنکه در کتاب مبین خداوند ثبت است.» 🔹 باید پرسید، کدامین دست برتر از دست خداوند، می‌تواند وارد شده و خلقت و هستی را از مسیر اولیه که خداوند مطابق حکمت، طراحی و تقدیر کرده است، خارج نماید؟ 🔹 از زمان خلق اولیه هستی تا بعثت نبی‌اکرم(ص) و انزال «قرآن» که حاوی جمله نکات یاد شده و تأییدات مورد نیاز برای اثبات غلبه خداوند و تداوم این غلبه، برای هدایت امور در مسیر موردنظر است، چند هزار سال می‌گذرد؟ طی همه قرون و هزاره‌ها، حتی برای لحظه‌ای، سكان از «یدالله» که «فوق ایدیهم» است، خارج نشده و در همان مسیر مقدر، در حال پیش‌روی است. 📚 کتاب « » اثر از مجموعه 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 📌 🕊 ↙️↙️ ‌ 🕋👉@Sedrah👈🇮🇷