❗️حضرت ابالفضل که بود؟ ✍️ هرچند متأسفانه درباره زندگی و احوالات ایشان تا قبل از محرم سال ۶۱ قمری، اطلاعات اندکی وجود دارد! اما از همین اطلاعات و احادیث محدود می‌توان به فضائل ارزشمندی از حضرت اباالفضل العباس (ع) اشاره نمود: 1️⃣ «علم و دانش»: امام سجاد(ع) می‌فرمایند: «اِنَّ العَبَّاسَ بنِ عَلِیّ (ع) زُقَّ العِلمَ زَقّاً»: «به درستی که عباس بن علی (ع)، دانش را از سرچشمه چشیده است، چشیدنی!» (بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ١٣٧)؛ 2️⃣ «بصیرت نافذ»: امام صادق(ع) فرمودند: «انَ عَمُّنا العَبَّاسُ (ع) نافِذَ البَصیرَه»: «عموی ما عباس (ع) بصیرت و بینشی ژرف داشته است» (اعیان الشیعه، ج ٧، ص ۴٣٠)؛ بی‌شک حضرت عباس(ع) را می‌بایست شاهکار بینش و بصیرت دانست، چنانچه در فتنه‌ها، به‌راحتی، حق را از باطل تشخیص داده و با تمام همت عالی خود، عزم بر تحقق آن داشته‌اند، لذا امام صادق (ع) در زیارت نامه آن حضرت می‌فرمایند: «گواهی می‌دهم که تو لحظه‌ای از خود سستی نشان ندادی و برنگشتی، بلکه راه و روش تو بر ایمان و بصیرت در دین رقم خورده است» (کامل الزیارات، ص ٧٨۶)؛ 3️⃣ «شجاعت و وفاداری»: حضرت ابوالفضل (ع) مظهر شجاعت و وفاداری است، ایشان از نوجوانی در جنگ صفین نشان دادند که پور حیدر کرارند! اما اوج این شجاعت و شهامت در حماسه کربلا بود، به‌گونه‌ای که امام حسین (ع) با دیدن بدن غرقه به خون برادر، فرمودند: «چشم‌هایی که تا دیشب از ترس تو نخوابیده بودند، امشب به خواب خواهند رفت!» (معالی‌السبطین، ج ١، ص ۴۴٣)؛ 4️⃣ «ولایت پذیری»: از مهم‌ترین و اصلی‌ترین فضائل حضرت عباس (ع)، که می‌بایست تمامی مسلمانان از آن الگوگیری نمایند، «ولایت پذیری» و اطاعت محض از ولی امر و امام مسلمین است؛ به‌گونه‌ای که در کربلا تا زمانی که امام حسین(ع)، امر به ماندن حضرت در کنار خیمه‌ها داده بودند، حضرت بدون چون و چرا! از خیمه‌ها پاسداری می‌کردند و هنگامی که امام (ع)، امر کردند که آب برای اهل‌بیت (ع) فراهم کنند، ایشان بدون معطلی با تبعیت محض از ولی‌امر، پا در رکاب کرده و جانشان گرامیشان را در راه اطاعت از ولایت، فدا کردند! لذا مسئله شهادت حضرت عباس(ع)، تنها مسئله نثار جان نیست، بلکه مهم‌تر از آن، سطح بالای معرفت آن حضرت، نسبت به مقام امام معصوم و جانفشانی بی‌قید و شرط ایشان برای انجام فرمان ولی‌امر و درک معنای واقعی «ولایت» است! 🔵 بزرگ ترین عباس شناس عالم، امام عصر «عجل الله فرجه الشریف» در توصیف عموی بزرگوارشان در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: 🌕 السَّلَامُ عَلَى ابی الفَضْل العباس‌ بن ‌امیرالمؤمنین، الْمِوَاسِی‏ أَخَاهُ‏ بِنَفْسِهِ، الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ‏، الْفَادِی لَهُ الْوَاقِی، السَّاعِی إِلَیْهِ بِمَائِهِ، الْمَقْطُوعَةِ یَدَاه‏... 📚 المزار الکبیر ص ۴۸۶ و اقبال الاعمال ج ۳ ص ۷۱ 🔺 سلام بر فرزند برومند علی، ابوالفضل العباس که غم‌خوار و غم‌گسار و جان‌نثار برادر بود و دیروزش را به پای فردایش قربانی کرد. فدایی و نگهبان و پاسدار امام بود، آب (آبرو) به کربلا بخشید و دستان بریده‌اش (پیوندگاه کربلا و تاریخ شد.) 🔹 در این سلام، عباس‌بن‌علی گفته نشده، عباس‌بن‌امیرالمومنین، طلیعه سلام است و این نسبت، خود گویای چه دقائق و لطایفی است که تنها اهل بصیرت و معرفت می‌فهمند. 🔹 در سلام امام زمان، عباس «مُواسی» است و مواسی، کسی است که اندوه خویش را در اندوه دیگران گم می‌کند و محور «خود» را به پاس‌داشت ناز و نیاز دیگران می‌گسلد و در این میانه «خویشتن» نمی‌خواهد و نمی‌بیند و عباس در «حسین» گم شده است و همه، او می‌بیند و او می‌خواهد، حتی در موج‌خیز علقمه، تصویر حسین فراچشم اوست که می‌گوید:«هذا حسین شارب المنون.» #یاباب_الحوائج، یااباالغوث أدرکنا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #میلاد_امام_سجاد #میلاد_حضرت_عباس #اعیاد_شعبانیه ‌#سدرةالمنتهی ↙️↙️↙️ ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─ https://eitaa.com/Sedrah ─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─