تو مشغولی به حسن خود، چه غم داری ز کار ما؟ که هجرانت چه می‌سازد همی با روزگار ما؟ چه ساغرها تهی کردیم بر یادت، که یک ذره نه ساکن گشت سوز دل، نه کمتر شد خمار ما ز هجرت گر چه ما را پر شکایتهاست در خاطر هنوزت شکرها گوییم، اگر کردی شکار ما بگو تا اوحدی زین پس نگرید در فراق تو که گر دریا فرو بارد بنفشاند غبار ما #اوحدی‌_مراغه‌_ای