و مفتخریم که جملگی ملتفتیم،
به شبزدگیهای ِ مکرر ِ این روزها. به تکرار ِ ماهها، ستارهها، مهتابها.
7.48M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
کجا رفته اند آدمها؟ از حریم ِ خانه های ِ قدیمی.
و من دیده ام بغض را که هرشب،
از شکاف های ِ دیوار خودش را به درون می کشد و در جای ِ خالی کسی، گریه می شود.
میدانی چه چیزی مرا رنجور میکند صفیه خانم؟ ما را در خیل آدمها نمیدانستند. آواره بودیم