شاید بعدا درست بشه؛ ولی من الان به خاطرش
غمگین ترین، بغضی ترین و تنها ترینم!
پرسیدی سکوتت، از فریاد در پس کدام غم است؟
پرندگان غمگین، آواز نمی خوانند.
کسانی که شما را رها کردند تا در آبهای آزاد غرق شوید، هرگز حق ندارند بدانند که چگونه به ساحل بازگشتید.
سپس گفت؛ چارهای نیست،
فرصتها منتظر ما نمیمانند و طول و عرض همهی اتفاقات نوعی یادگیریست و این بهترین توجیه است.
گاهی اوقات حس میکنی از هیچکس،
هیچ کاری ساخته نیست و حتی ادراك ِ رنج ِ عظیم و نامتعارفی که میکشی هم تو را آرام میکند.
شَرَف هر عاشقی به قدر معشوق اوست؛
معشوقِ هر که لطیفتر و ظریفتر و شریفجوهرتر، عاشقِ او عزیزتر. - فیه ما فیه، مولانا