‏این مشکل زمانه عجیب ماست که از درک ساده‌ترین حقایق عاجز است؛صحبت از ۷۵ سال نسل‌کشی و غصب سرزمین است. این چه عصر و زمانه ای است که مدعیان دروغین آزادی و حقوق بشر، مدافعین عزت و وطن را تروریست می‌نامند؟ مگر می‌شود سرزمین یک ملت را با قطعنامه یا جنگ اشغال کرد؟ ‎#حماس ‎#يحيى_السنوار

در گیرو داری که مردم جهان علیه اسراییل برخواسته این سلیطه خواهان فشار بر ایران است!!!! غرب محال است به یک ایرانی مستقل، به یک ایرانی وطن دوست، به یک ایرانی باشرف و باوجدان تریبون یا جایزه و رسانه بدهد. غرب محال است بودجه ساخت و تهیه فیلم را به کارگردانی باشرف و وطن دوست ایرانی پرداخت کند. غرب محال است از خبرنگار و روزنامه مستقل و وطن دوست ایرانی حمایت کند. تریبون غرب، تشویق غرب، جایزه و کف‌ زدن‌های غرب همه برای بی‌وطن‌ها و دگوری‌ها و سلیطه‌ها و خودفروخته‌هاست.

از خوبی های وقایع امروز اینه که خیلی ها رو که خودشون رو بخواب نزدند بیدار میکنه

♦️ #مقاومت یا #تسلیم؟!... بعد شهادت یحیی سنوار و رصد حرفهای دوستان و دشمنان لازم بود این متن را بنویسم: ✌️ بیایید برویم ۱۴۰۰ سال قبل؛ شخصی آمده و میخواهد با ظلم و ظالم مبارزه کند. ارتشی دارد؟! خیر. پشتوانه ی مردمی دارد؟! خیر. ابرقدرت ها حامی او هستند؟! خیر. و هر آنچه امروز به عنوان نقد به جبهه مقاومت مطرح است آن‌روزها هم مطرح بود ولی آن شخص با ایمان راسخ ایستاد ، جانشینان او هم در مظلومیت و غربت و تنهایی و زندان و پادگان نظامی، زندگی کردند و نهایتا یکی یکی شهید شدند ولی مقاومت کردند و امروز بعد ۱۴۰۰ سال پیام او جهانی شده است. اگر پیامبر میگفت من که عِدّه ‌و عُدّه ای ندارم پس تسلیم شوم امروز اسمی از اسلام در جهان بود؟! مگر پیامبر را تمسخر نمیکردند؟! مگر یاران پیامبر را ترور شخصیتی و فیزیکی نمیکردند؟! مگر علیه او جنگ ایجاد نمیکردند؟! مگر در شعب ابی طالب وضعیت به جایی نرسید که پوست حیوانات را میجوشیدند و میخوردند؟! پس چرا پیامبر تسلیم نشد؟! پیامبر و امامان و علمای مجاهد ما با اینکه عِدّه و عُدّه ای نداشتند ، تسلیم زورگویی دشمنان نشدند و مقاومت کردند حالا که جبهه ی مقاومت ، طرفداران میلیونی در دنیا پیدا کرده است و کلی تجهیزات برای مبارزه دارد، دم از تسلیم و سازش میزنید؟! این با کدام منطق اسلام و حتی کدام منطق انسانی سازگار است که چون طرف مقابل وحشی است پس من از ناموسم دفاع نکنم، من از ارزش هایم دفاع نکنم ، من عزتم را رها کنم و ذلت را بپذیرم. با کدام منطق؟! آهان، منطق دموکراسی؟! مگر جمهوری اسلامی با رای اکثریت مردم استقرار پیدا نکرد؟! مگر دهه ی ۶۰ اکثریت مردم به این نظام رای ندادند؟! خب پس چرا به رای مردم تمکین نکردند؟! چرا کودتای نوژه را ایجاد کردند؟! چرا شخصیت هایی که اکثریت مردم به تفکر آنها رای داده بودند ترور کردند؟! چرا صدام با پشتوانه ی ۸۰ کشور به ایران حمله کرد؟! عاقبت صدام چه شد؟! عاقبت امام چه شد؟! صدام چگونه از دنیا رفت که میگفت ۳ روزه تهران را فتح میکنیم و امام چگونه از دنیا رفت که جلوی زورگویی دنیا ایستاد؟! مگر رهبر انقلاب بارها نفرموده ، برای تعیین دولت رفراندوم کنید، پس چرا اسرائیل زیر بار همین دموکراسی نمیرود؟! میگویند با عملیات ۷ اکتبر جنگ شروع شد! طوفان الاقصی دفاع مشروع در مقابل سالها جنایت بود؛ مگر فلسطینی ها، سرزمین اسراییلی ها رو اشغال کردند؟! مگر بیش از ۵۰۰ قطعنامه علیه اسرائیل توسط مجمع عمومی، شورای امنیت و شورای حقوق بشر به تصویب نرسیده است؟! پس چرا اسراییل تمکین نمیکند؟! مگر سال ۱۹۴۸، صهیونیست ها به روستای دیریاسین حمله نکردند؟! مگر صدها نفر زن و بچه ی بی گناه را نکشتند؟! مگر شکم های زنان باردار را پاره نکردند؟! مگر ۵۰ کودک را از دیوارهای محله ی قدیمی قدس به پایین پرت نکردند؟‍! مگر بدنهای شهدا رو در چاه ها نریختند؟! مگر یک ماه بعد از این جنایت دوباره توسط گروه‌های تروریستی یهودی هاگانا و اشترن و پالماخ حمله نکردند و نصف جمعیت فلسطین را از خانه هایشان آواره نکردند؟! مگر قتل عام لیدا و ابوشوشه رو انجام ندادند؟! مگر با شروع اشغال رسمی فلسطین در بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۰ بیش از ۵۳۰ شهر و روستای فلسطینی تخریب نشد؟! مگر سال ۱۹۵۵ مردم غزه را نکشتند؟! مگر در منطقه خان یونس قتل عام نکردند؟! مگر در انتفاضه اول و دوم فلسطین چند هزار نفر را نکشتند؟! مگر سال ۲۰۰۸ در جنگ ۲۳ روزه ، چندهزار نفر را شهید و جانباز نکردند؟! مگر صدها منزل مسکونی، بیمارستان، مسجد، مدرسه، دانشگاه و سازمان‌های وابسته به سازمان ملل در نوار غزه را هدف قرار ندادند؟! و جنایت های متعدد دیگر که از حوصله ی این متن خارج است. این همه جنایت انجام شد و آن همه قطعنامه علیه اسرائیل صادر شد ولی با طوفان الاقصی و تدبیر مجاهدینی مثل یحیی السنوار بود که چهره ی اصلی اسرائیل را مردم دنیا و حتی مردم ایران به درستی فهیمدند. بله مقاومت هزینه دارد خصوص وقتی دشمن مقابل ، هم وحشی است هم رسانه ها دست او است، هم ابرقدرت ها از او حمایت میکنند، هم به هیچ قانون و قطعنامه و منطقی پایبند نیست‌. اینجا راهی جز مقاومت نیست، مگر ما جنگی شروع کرده ایم؟! مگر ما اشغال کرده ایم؟! ما همیشه مقاومت کرده ایم تا از ارزش ها و موجودیت خود دفاع کنیم. پس درکنار ناراحتی هامون ، ذهنمان اسیر رسانه ها و تحلیل های چندلایه ی دشمن نشود و ناامیدی در دل ما رسوخ نکند و بدانیم نهایتا جبهه مقاومت پیروز است. آن روزی که امام حسین و یارانش را شهید کردند و اهلبیش را هم اسیر کردند، ظاهر قضیه این بود که یزید پیروز است و امام حسین شکست خورد و یک عده هم حرکت حسینی را مذمت میکردند ولی تاریخ ثابت کرد که معادلات جور دیگری است. یاعلی... ✌️

🌹فرمانده شهید یحیی سنوار 🔺ایران نبود ما هم نبودیم وقتی امت اسلام در سخت ترین زمان‌ها پشت ما را خالی کرد و تنها گذاشت؛ بله! ایران بود که به داد ما رسید.

🔸سنوار مرد بزرگ تاریخ ساز شیوه شهادت شهید یحیی سنوار حقیقتا حماسی و تعجب برانگیز است رهبری که این چنین در خط اول نبرد حضور دارد و مبارزه میکند یک اسطوره است. او چه زیبا توضیح داد که چگونه به مرگ نگاه میکند. اعتقادش را در مورد مقوله مرگ از امیرمومنان ع گرفته بود و آن اعتقاد عمیقش را با خون امضا کرد. از کربلا گفت و به مانند کربلاییان به شهادت رسید. او در راه حق خیلی عجیب وجودش را خرج کرده و سخت ترین کارها را در عمر شریفش بر دوش کشیده است او شخصیت بزرگی در تاریخ خواهد بود. تاریخ جهان با 7 اکتبر ورق خورده است و او معمار اصلی هفت اکتبر است آیندگان خواهند نوشت که او چگونه توانسته است صحنه ای با این دشواری را هدایت و مدیریت کند. اداره صحنه مبارزه با حداقل سلاحها، کمک به اهالی غزه در شدیدترین محاصره ها و با سنگین ترین بمبارانها در شرایط بسیار سخت امنیتی و اطلاعاتی با حفظ تمام حدود شرعی و اخلاقی! قلب او داغهای فراوانی دیده است و رنجهای بزرگی را تحمل کرده است. خدا برای چنین رهبر مجاهد پاکپاخته ای کم نمی گذارد. خدا اجر همه ی سختیها و کمبودهای او را تمام و کمال خواهد داد. او انسان بزرگی است و شهادتش هم اتفاقات بزرگی را رقم خواهد زد ان شاء الله

استقلال فنی و تخصصی جمهوری اسلامی ایران با عضویت در اتحادیه های منطقه ای و بین المللی پس از ۲۷ سال تحقق ایران قوی با دیپلماسی تایید صلاحیت .

ایرا کجاست؟

باز هم صدر خبرها شد غمِ سردارها تا حکایت‌ها کند از میثم تمارها قصه عشق است؛ مجنون در پى ليلاى خود عاشقان را ديده‌ايم از شوق، سر بر دارها با شهادت زنده‌تر از پيش، جولان مى‌دهيم رقص در میدان عجب شوری‌ست در پيكارها! شيعه و سنى ندارد؛ آرمان ما يكی‌ست ما زهیریم و ز نسل مالک و عمارها باز هم تكثير خواهد شد در اين مكتب هنوز همچو اسماعيل و نصرالله تا سنوارها خون يحيىٰ غرق خواهد كرد اسرائيل را کربلا تکرار می‌گردد در این تكرارها چشم‌ها را باز كن، طوفان‌الأقصى را ببين! هان تلاويو است، فردا تلّى از آوارها عمرتان کوتاه بود و می‌شود کوتاه‌تر ای سگان هار صهیونیست! ای کفتارها! مقصد بعدىِ ما قدس است بى چون و چرا ما نماز فتح مى‌خوانيم آنجا؛ بارها جمعهٔ نصر الهی، می‌شود نزدیک‌تر منتظر هستیم، آری؛ تشنهٔ دیدارها 🔹سرودهٔ محمدمهدی عبداللهی برای شهید السنوار

🔷 خونهای رسواکننده 🔶 رسانه‌های دشمن سالها می‌گفتند، فرزندان هنیه در ویلاها و برج‌های مجلل قطر و ترکیه زندگی میکنند، اما فرزندان و نوه‌های ایشان در غزه به شهادت رسیدند. 🔶 تبلیغ میکردند سیدحسن نصرالله در ایران است، اما این فرمانده کبیر در اتاق جنگ بیروت به شهادت رسید. 🔶یک روز گفتند یحیی سنوار جاسوس است، روز دیگر میگفتند در تونل‌های امن ، مرگ و آوارگی مردم غزه را نظاره‌گر است، اما او در میدان نبرد و شرافتمندانه به شهادت رسید. 🔶 امروز هم پس از شهادت این مجاهدان بر طبل شکست و نابوی جریان مقاومت میکوبند. ✅ در جنگ‌شناختی به جای سرزمین، ایمان و مغزها تصرف میشوند و چه زیبا گفت شهید جهان‌آرا:«بچه ها مواظب باشيد شهر اگر سقوط کرد آن را دوباره فتح خواهيم کرد، مواظب باشيد ايمانتان سقوط نکند.» 🖌مصطفی_علیجان‌زاده

آه یحیی ! بس بود دیگر پیر مرد! شصت و اندی ساله شده بودی، ۲۳ سال اسیر بودی، کل عمرت را برای آزادی قدس و شرف مسلمین جنگیدی! میرفتی پشت تریبون و در سفرهای دیپلماتیک، از مقاومت حمایت میکردی! هیچکس هم جرات نداشت خرده ای به تو بگیرد، مگر یک مجاهد چندسال می‌تواند تفنگ به دست بگیرد؟! هرچه هم جنگجو باشد خلاصه‌ قهرا تبدیل به یک ژنرال می‌شود که باید از اتاق های امن در ساختمان های مخفی فرمانده ای کند. اصلا تا قبل شهادت حاج اسماعیل هنیه حق با تو بود، اما‌ بعد شهادتش اصلا عنوان اصلی تو 《رئیس دفتر سیاسی حماس》 بود! باید کار سیاسی میکردی و پوتین را به یادگار کنار اتاق کارت نگه میداشتی! آه یحیی، آنجا چه میکردی؟! با لباس معمولی و خشاب روی سینه بین آوارهای رفح ؟! مگر‌ جوان ۲۰ ساله ی گردان های قسام بودی؟! آه یحیی، آنجا چه‌ میکردی؟! چریک پیر، کهنه‌ سرباز، چقدر لاغر شدی؟! زیرتونل ها، این یک سال کم خوردی،کم خوابیدی و کم نوشیدی تا تو هم مثل آن کودک اهل غزه پوست و استخوان شوی! آه یحیی... 《شیر، پیر هم که شود،شیر است》. در آن جنگ تن به تانک، مثل شیر غریدی و حتی در قیاس با جوان های قسام، باز تو بیشتر نفس‌کشیدی و سینه‌ ی بنی صهیون را در آن ساختمان ها لگد کوب کردی،آخر هم زورشان به تو نرسید و به نامردی گلوله بارانت کردند. یحیی، دنیا دید که حرامی ها حتی در پشت دوربین کوادکوپتر هم جرات نکردند به تو نزدیک شوند و با فاصله به تماشایت نشستند، وقتی از پرکشیدنت مطمئن شدند، كفتارگونه‌ بالای پیکرت حاضر شدند. یعنی خدا عجب کارگردانی ای کرد، هرچه فیلم و عکس‌از نبرد تن به تانک تو منتشر شد، صلابت، حماسه و سلحشوری بود! دنیا سکانس پایانی زندگی‌تو را دید که وقتی سراغت آمدند، چون فاتحین به صندلی تیکه دادی و آن سگ الکترونیکی را با چوب راندی، بی‌اعتنا و با ابهت! لحظات ختم به شهادتت، برای رزمندگان جنگ های چریکی‌ دنیا، کلاس آموزشی بود، عجب استتاری کردی، وقتی چیزی برای بستن شریان نداشتی، بالای جراحت خود را با سیم بستی تا از خون ریزی جلوگیری کنی و کماکان بجنگی! چقدر تو خونسرد بودی مرد. این کارها در آن لحظاتی که برای چون مایی پراضطراب است، برای مجاهد ۶۰ ساله ی لشکر عزالدین قسام، این چنین عادی و باوقار طی می‌شود که‌ صدالبته سرچشمه اش قرآنی‌است که با آن مانوس بودی، اما سربازهای دشمن لا به لای جزوات دانشگاه های نظامی دنیا دنبالش میگردند. آه یحیی! کجا و کی زمانه بچرخد تا چون تویی چشم‌به دنیا باز کند و چشم دنیا را خیره؟! آه یحیی، در میان آن خرابه ها چه میکردی؟! میگفتند از ترس‌جانت مخفی شدی، میگفتند جاسوس بودی ؟!؟! ببین خدا چگونه‌ رسوایشان کرد، خدا اگر‌ بخواهد عزتی نصیب اهل حق کند، حتی به دست کثیف ترین مخلوقات خود، نمایش حقانیت مجاهدان خود را روی پرده می‌برد تا دنیا انگشت به دهان بماند. پرده ی آخر زندگی‌مجاهدانه‌ ات جوری رقم خورد، که تصویرش، لحظه ای از ذهن دوست و دشمن، در این معرکه ی آخرالزمانی پاک نخواهد شد. رحمت خدا بر روح پاکت که حتی محل شهادتت، ثانیه های آخر مجاهدتت و حتی تصاویر پیکرت، مسلمین را سربلند کرد. چریک پیر فلسطین شهادتت مبارک

تحلیل دقیق عطاالله مهاجرانی از آخرین شرایط جنگ، اهداف اسراییلی ها، با حضور در بیروت.