🍎🍎🍎 ❎ پاسخ یک شبهه. 🔴 شایعه 60: اگر انقلاب نمیشد، صدام به ایران حمله نمیکرد. صدام از ترس حرفهای امام و وقوع یک انقلاب مشابه به ایران حمله کرد ‼️ ✅ پاسخ: از کتاب شایعات رایج فضای مجازی 👆 به همراه مستندات 🔺عراق در زمان #شاه نیز بارها به ایران حمله کرد. از سال ۴۸ تا ۵۳ بین ایران و عراق بیش از ۶۰ درگیری رخ داد. در اسفند ۵۲ جنگی تمام عیار بین حکومت شاه و عراق رخ داد و ۴۱ ایرانی کشته شدند و عراق ۲۰ هزار ایرانی را اخراج کرد. علت مناقشات، اختلافات مرزی و تحریک کردهای عراق توسط شاه و پناهنده شدن رئیس ساواک به عراق بود. سرانجام با وساطت امریکا، شاه پذیرفت نفت اسرائیل را تامین کند و دست از حمایت کردها بردارد تا عراق دست از جنگ بردارد. 🔺عراق در شهریور ۵۹ برای ۱۰۵ مین بار به ایران حمله کرد. هدف صدام، الحاق خوزستان نفتخیز و تسلط بر اروندرود بود که #رضاشاه به عراق بخشیده بود. و با اوضاع آشفته اوایل انقلاب و ضعف ارتش و قوای امنیتی ایران، فرصت را مناسب دید. بازماندگان ساواک و پهلوی، و خضوع و زبان سازشکارانه اعضای دولت موقت، صدام را تحریک به حمله کردند. نه قاطعیت امام. شاپور بختیار در روز آغاز جنگ در کنار صدام حضور داشت و پایگاههای رادیویی بختیار و ساواک در عراق تا پایان جنگ، فعالیت داشتند. 🔺صدام ۶ ماه پیش از جنگ، آیت الله صدر، رهبر سیاسی شیعیان عراق و خواهرش را کشت و ترس از وقوع یک انقلاب در عراق منتفی شده بود. 🔹@Shabaniesarouie

🔹@Shabaniesarouie

🔰توضیحاتی درباره شاخص توسعه انسانی ♦️توسعه انسانی مفهومی والاتر از رشد اقتصادی دارد. کشورهایی که از درآمد سرانه بالا برخوردار هستند، لزوماً در رده کشورهای توسعه‌یافته تلقی نمی‌شوند. این امر دلالت بر آن دارد که مفهوم توسعه دربرگیرنده اجزای دیگری، مانند کاهش فقر و توزیع عادلانه درآمدهاست که در نگاهی کلی به دنبال دستیابی به اموراتی است که مد نظر توسعه انسانی باشد. به بیان دیگر، می‌توان توسعه انسانی را مهم‌ترین بعد توسعه دانست و شاخص توسعه انسانی را این گونه تعریف کرد: «استفاده از یک ابزار آماری برای اندازه‌گیری دستاوردهای کلی یک کشور در ابعاد اجتماعی و اقتصادی». طبق این شاخص ابعاد اجتماعی و اقتصادی یک کشور بر اساس سلامت، سطح تحصیلات و سطح زندگی افراد ارزیابی می‌شود. در حقیقت، توسعه‌یافتگی را بر مبنای این اصل تعیین می‌کنند. شاخص توسعۀ انسانی پیش از انقلاب، پایین‌تر از اردن و ازبکستان، هم‌سطح با غنا و کنیا بود. بر اساس گزارش‌های دفتر توسعۀ سازمان ملل، ایران در سال ۱۳۵۶ که آخرین سال حکومت پهلوی است، از نظر توسعۀ انسانی، جزء کشورهای دارای توسعه متوسط بوده و معدل نهایی آن برابر با معدل کنونی کشورهای غنا و کنیا بوده است؛ یعنی هرکس می‌خواهد موقعیت ایران در آخرین سال حکومت پهلوی را مشاهده کند باید امروز به کشورهای غنا و کنیا سفر کند. در آن سال ایران در جایگاهی پایین‌تر از ازبکستان و اردن قرار داشته است. این در حالی است که حکومت پهلوی روزانه شش میلیون بشکه نفت تولید و صادر می‌کرد و قیمت نفت از سال ۱۳۵۲ به چهار برابر افزایش یافته بود و جمعیت کشور نیز نصف جمعیت امروز بود. در سال ۱۳۵۶ که آخرین سال حکومت پهلوی بود، از نظر شاخص توسعۀ انسانی در بین کشورهای جهان در ردۀ ۱۱۰ جدول قرار داشت؛ ولی در گزارش مربوط به سال ۲۰۱۸م (۱۳۹۶) به رتبه ۶۰ صعود کرده، یعنی طی حدود چهل و سه سال پس از انقلاب، موفق شده از ۵۰ کشور جهان سبقت بگیرد و به سمت صدر جدول پیش برود. در گزارش کشورهای جهان از نظر میزان توسعۀ انسانی به چهار گروه تقسیم‌بندی شده‌اند که عبارتند از: کشورهای دارای توسعۀ انسانی بسیار بالا، کشورهای دارای توسعۀ انسانی بالا، کشورهای دارای توسعۀ انسانی متوسط و کشورهای دارای توسعۀ انسانی پایین. در جدیدترین گزارش این سازمان که چندی قبل منتشر شده است، ایران در گروه کشورهای «High human development»؛ یعنی توسعۀ انسانی بالا دسته‌بندی شده است. این یعنی جمهوری اسلامی ایران در شاخص‌های گوناگون با وجود همه فشارهای قدرت‌های بزرگ، بالاتر از کشورهایی، چون ترکیه، چین، مکزیک و برزیل، که محدودیت‌های ایران را نداشته‌اند، قرار گرفته است. #دستاورد_های_انقلاب 🔹@Shabaniesarouie