غدیر کربلای عوام بود؛ و کربلا، غدیر خواص در غدیر با آنکه بیعت گرفته شد، "جفا" شد؛ و در کربلا با آنکه بیعت برداشته شد "وفا" ... مقام معظم رهبری در روز غدیر بعد از آنکه پیامبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع) رو به جانشینی منصوب کرد. عمر بن خطاب برخواست و گفت: - بخ بخ لک یا ابن أبی‌طالب أصبحت مولای و مولى کل مسلم‏ به به! گوارا باد بر تو ای پسر ابوطالب، تو مولای من و مولای تمام مسلمانان شدی (منبع: ابن کثیر دمشقی‏، البدایة و النهایة، ج 7، ص 349) و دیگر مردم و اصحاب پیامبر نیز با امیرالمؤمنین بیعت کردند و البته چندماه بعد بیعت شکستند و جفا کردند 🔻اما در شب عاشورا #امام‌حسین(ع) به یاران خود گفت بیعتم رو برداشتم، در سیاهی شب میتوانید بروید و جان خود رو نجات بدهید. بعد از این سخنان حضرت، یاران امام حسین به نوبت برخواستند و شروع کردند به سخن گفتن #سعیدبن‌عبدالله برخاست و عرض کرد: نه، به خدا‌ ای پسر پیغمبر، ما هرگز تو را رها نمی‌کنیم تا خداوند بداند که ما در غیاب پیامبرش از تو محافظت کردیم و اگر بدانم که در راه تو کشته می‌شوم و سپس زنده می‌شوم و سوزانده می‌شوم و سپس ذرات وجودم را به باد می‌دهند و هفتاد بار با من چنین میشود، از تو جدا نمی‌شوم تا آنکه در رکاب تو کشته شوم. چرا چنین نکنم با اینکه یک کشته شدن بیش نیست و به دنبال آن عزتی جاودانه خواهد بود #زهیربن‌قین گفت: به خدا قسم دوست داشتم هزار مرتبه کشته شوم، سپس زنده شوم و در عوضی، خدای متعال کشته شدن را از تو و جوانان اهل بیت تو برطرف کند همینطور بقیه اصحاب برخواستند حرفهای زیبایی در حمایت از سیدالشهدا زدند اینجا غدیر خواص بود. خواص پای ولایت ماندن و جان دادند.