eitaa logo
🌹سردار شهید حمید قبادی نیا(شهید مستجاب الدعوه)🌹
3.2هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
5.5هزار ویدیو
16 فایل
ا﷽ا 🌻ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل أحياء عند ربهم يرزقون﴿۱۶۹ آل عمران﴾🌻 و هرگز گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شدند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند ✅️ پیامهای مذهبی،شهدایی،قرآنی ادمین: @Sardar_Ghobadinia
مشاهده در ایتا
دانلود
8. در راه خدا؛ در آیه 10 و 11 سوره صف می خوانیم: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ * تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ/ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آیا شما را به تجارتی راهنمائی کنم که شما را از عذاب دردناک رهایی می‌بخشد؟! * به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید؛ این برای شما (از هر چیز) بهتر است اگر بدانید!». 9. قرض دادن به نیازمندان؛ قرآن کریم در آیه 17 سوره تغابن می فرماید: « إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ/ اگر به خدا دهید، آن را برای شما مضاعف می‌سازد و شما را می‌بخشد؛ و خداوند شکرکننده و بردبار است!». 10. عبادت؛ در آیه 3 و 4 سوره نوح می خوانیم: « أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ * يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ/ که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا نمایید! * اگر چنین کنید، خدا گناهانتان را می‌آمرزد و تا زمان معیّنی شما را عمر می‌دهد؛ زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تأخیری نخواهد داشت اگر می‌دانستید!» •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• 2️⃣👈در فراز دوّم دعای روز 4 1 می خوانیم: 🔹خدایا! عذر اشتباهات و خطاهایم را بپذیر 🔹ما با خدای خود در عالم «ذر» پیمان بسته ایم که در مقابل خطاها و لغزش ها حساب پس دهیم و بازخواست شویم. هم اکنون که در اعمال خود می نگریم، ترس و وحشت ما را فرا می گیرد؛ زیرا بار گناهانمان، بسیار سنگین و به یقین توانایی تحمل این همه عذاب را نخواهیم داشت. 🔹آری، چه کسی در این مقام مهربان تر و بخشنده تر از خداست؟ پس باید به پیشگاهش استغاثه و ناله بریم و اظهار ندامت و پشیمانی کنیم تا اعمال زشت ما را به خود ما باز گرداند و به دیده ی اغماض بنگرد. 🔹آن چه از کلام معصومین علیهم السلام به دست می آید، این است که ریشه ی تمام خطاها عشق و علاقه به دنیاست. امام صادق علیه السلام در همین زمینه می فرمایند: 👌ریشه ی هر خطاکاری، دوستی دنیاست. 🔴در روایتی دیگر می فرمایند:هرکه بیشتر به دنیا آلوده است، هنگام از آن بیشتر حسرت می خورد 👈اینک به مضمون از امام صادق علیه السلام درباره ی ویژگی های دنیا توجه فرمایید: 💢حضرت عیسی علیه السلام از قریه ای می گذشت که اهالی آن و جانداران و پرندگان همه یک جا بودند. فرمود: «این ها به خشم و خدا هلاک شده اند؛ زیرا اگر به مرگ خود از دنیا می رفتند، یکدیگر را به خاک سپرده بودند.» حواریّون گفتند: «از خدا بخواه اینان را برای ما زنده کند تا به ما بگویند که گناهشان چه بوده است؟» عیسی علیه السلام به دستور خداوند، شب هنگام بر بلندای ای رفت و صدا زد: «وای بر شما! چه کرده اید که چنین گرفتار عذاب شده اید؟» یکی از ایشان پاسخ داد: «پرستش طاغوت، دوستی دنیا، عدم ترس از خدا و آرزوی دور و دراز و غفلت در سرگرمی و بازی» 💢عیسی علیه السلام فرمود: «دوستی شما به دنیا چگونه بود؟» جواب داد: «مانند به مادرش هرگاه به ما رو می آورد، شاد و خوشحال می شدیم و هرگاه از ما روی می گرداند، گریان و غمناک می شدیم.» همین طور پرسش و پاسخ ادامه داشت تا سرانجام عیسی علیه السلام پرسید: «چرا در میان این جز تو کسی سخن نگفت؟» جواب داد: «زیرا همه ی آنان با لگام آتشین مهار شده اند و به دست فرشتگان عذاب گرفتارند _ من در میان آنان بسر می بردم، ولی از آنان نبودم، تا این که عذاب خدا نازل شد و مرا هم با ایشان دربر گرفت. پس من به تار مویی بر لبه ی دوزخ آویزانم و نمی دانم که آیا فرو خواهم افتاد و یا رهایی پیدا می کنم؟» 💢حضرت عیسی علیه السلام رو به حواریون کرد و فرمود: «ای دوستان خدا! خوردن نان خشکی با نمکی زِبر، و خوابیدن بر محل های دفن زباله بهتر است، در صورتی که دنیا و آخرت در سلامت و عافیت باشد.» ┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈ 3️⃣👈در قسمت سوم از فراز دعای روز 14، 🔴 از خداوند می خواهیم تا ما را از هرنوع که منجر به لغزش ها و اشتباهات می شود، باز دارد. آن چه مسلّم است، اسلام با هرگونه افراط و مخالف است و همیشه برای پیمودن راه صحیح حد وسط را می کند تا جایی که حتی نسبت به مسایل دینی و دین داری نیز خداوند متعال، نسبت به مسیحیان در قرآن کریم چنین می فرماید:
📜 🔹 در نگاه اسلامی ، انسان را از فرد به و از جامعه به سوق می‌دهد که این حد اعلای است. درواقع در آنچه برای انسان محقق می‌گردد مراتب عالی «» است که برکنار از دیگران نیست و شمولیت وجود انسان نسبت به سایرین را نشان می‌دهد. لذا برای رسیدن به ، رسیدن به و اجتماعی است. 🔹 علامه طباطبایی (رضوان‌الله‌تعالی علیه) می‌فرمایند: "اینکه قرآن می‌فرماید: «عَلَيكُم أَنفُسَكُم لا يَضُرُّكُم مَن ضَلَّ إِذَا اهتَدَيتُم» یعنی اگر شما شدید کفر و ضلالت دیگران بر شما راهی ندارد." این آیه شریفه ضمن توصیه بر _النفس، بر نیز تأکید دارد و این توصیه بر خود منافاتی با ندارد. بلکه وقتی من انسان توسعه پیدا کرد و شد، «علیکم انفسکم» هم شامل همه جامعه‌ای که آن‌ها را جزئی از وجود خویش می‌یابد نیز می‌شود. 🔹 در همین حقیقت حکم پیدا می‌کند. لذا اگر میان مؤمنین -با همه تکثراتشان- شکل بگیرد، همان و میان مؤمنین است و اخوت یعنی تکرر و تقویت در زندگی اجتماعی محقق می‌شود و هرچقدر این پیوندها قوی‌تر و مکرر باشد در جامعه بیشتر می‌شود. در ، ظهور می‌کند و تا آنجا تشدید می‌شود که یک نفس بین همه مردم حاکم می‌شود که همان وجود است. 🔹 اهل‌بیت (علیهم‌السلام) می‌فرمایند: "به خانه‌های یکدیگر رفت و آمد کنید که این موجب احیای امر ماست." اگر این نگاه در جامعه حاکم شد ، در جامعه حاکم می‌شود و افراد نیز به‌مثابه اعضا و جوارح این بدن واحد به‌حساب خواهند آمد و هرکس به امر و اراده آن روح حاکم به وظیفه خود عمل خواهد کرد. اطاعت امام در ، او را حاکم می‌کند و ، جامعه را به می‌رساند. 🔹 پس در و ایمانی، این در مؤمنین، همه افراد را به‌مثابه اعضای یک پیکر واحد آرایش می‌دهد و همگی در راستای یک هدف واحد و تحت امر یک عقل واحد (امام در جامعه) ایفای نقش خواهند نمود؛ زیرا آنچه واضح است این نکته است که مراتب عالی «» در یک ، برکنار از دیگران نیست و شمولیت وجود انسان را نشان می‌دهد. 📜 🔹 در نگاه الهی، انسان به‌سوی ، یک #جمعی و است. آن سعادتی که انسان در مسیر الهی دنبال می‌کند، حقیقتی است که در توسعه یافتن محقق می‌شود. به این معنا که هرچه انسان از منیّت‌ها و تنگناهای وجود خود دست برداشت و دیگران را نیز از خود دانست، این فرد، رشد یافته و و ارتقای وجودی پیداکرده است. 🔹 مسیر الهی و مسیر دین، حقیقتاً یک سیر و است. نشستن و گوش کردن صرف نیست؛ بلکه رفتن و رسیدن است. تلاش انبیاء و اولیاء در طول تاریخ، سفر و بوده است، تکان دادن و بردن بوده است نه نشستن و گفتن. علاوه بر این، این حرکت هم فردی نیست بلکه است. 🔹 انبیاء و اولیاء نمی‌خواستند فقط خودشان به‌عنوان یک فرد حرکت کنند و به نتیجه برسند، بلکه برمی‌گردند که دیگران را همراه خود ببرند. انبیاء و اولیاء دین آمده‌اند تا این را شکل دهند. اگر بنا بر حرکت فردی بود این بزرگان هم نباید برای و ما می‌آمدند. لذا تمام دستورات دین این و را در خود دارد. 🔹 بنابراین باید گفت که اساساً با و محقق می‌شود؛ و تنها درصورتی‌که برای انسان اتمام حجّت شد که هیچ فرد دیگری با او به‌سوی خدا نمی‌آید، می‌تواند آن‌هم از روی اضطرار و ناچاری حرکت فردی داشته باشد. در ، آنچه اصل است، و است. 📜 و 🔹 علامه طباطبایی (رضوان‌ الله‌ تعالی علیه) ذیل آیه ۲۰۰ سوره مبارکه آل‌عمران می‌فرمایند که شکّ در این نیست که اسلام تنها دینی است که بنیان خود را صریحاً بر امر اجتماع بنیان نهاده است و از هیچ شأنی از شئون اجتماعی انسان فروگذار نکرده است. لذا عموم دستورات این و به سمت را در خود دارد. 🔹 به‌ عنوان نمونه، یک و است. همه مسلمانان در پنج نوبت به سمت قبله واحد متوجه می‌شوند. در این اصل بر و همراهی با امام جماعت است و هرچه افراد شرکت‌کننده در جماعت بیشتر باشند این تقرب بیشتری ایجاد می‌کند. جماعت‌های کوچک‌تر مساجد هر هفته باید در جماعت بزرگ‌تر که یک نماز سیاسی اجتماعی است شرکت کنند و همه امت اسلامی در نماز اعیاد فطر و قربان باید در یک نماز به امامت امام جامعه اسلامی شرکت کنند.