eitaa logo
شمیم افق
1.1هزار دنبال‌کننده
19.8هزار عکس
6.6هزار ویدیو
2.5هزار فایل
﷽ ارتباط با ما @mahdiar_14
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸 از پیشوایان بیاموزیم 🍃 پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله همواره برای ورود به خانه دیگران، اجازه می گرفت. اجازه گرفتنش هم به این صورت بود که با صدای بلند، به اهل خانه سلام می داد و منتظر جواب مثبت می ماند. حتی برای ورود به خانه دخترش فاطمه زهرا سلام الله علیها نیز بیرون خانه می ایستاد و با صدای بلند سلام می کرد. شنیدن جواب از داخل خانه به معنای آمادگی آنان برای ورود پیامبر بود و آن حضرت داخل می شد. ✍️ (تفسیر نمونه، ج 14، ص 431) 🌷 به نظر برخی فقها، این اجازه گرفتن سه بار لازم است. برخی هم یک بار را کافی می دانند. ولی رعایت جنبه اخلاقی اقتضا می کند سه بار، اعلان قبلی شود. 💠 امام صادق علیه السلام می فرماید: 🌿 «برای ورود به خانه ای، اذن گرفتن و اعلام، سه بار است: بار اول، تا بشنوند. بار دوم برای آنکه خود را جمع و جور کنند. در مرتبه سوم اگر مایل بودند اجازه دهند، و الا، اذن نمی دهند و اجازه گیرنده برمی گردد.» ✍️ (وسائل الشیعه، ج 14، ص 141) 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 از پیشوایان بیاموزیم 🍃 در سیره پیامبر نسبت به حضرت زهرا سلام الله علیها نوشته اند که گاهی در خانه آنها می آمد، سلام می داد، پاسخ نمی شنید. تا بار سوم، که می خواست برگردد، آنان جواب می دادند. حضرت می پرسید: چرا جواب نمی دادید؟ می گفتند: یا رسول الله، دوست داشتیم که صدای تو را بشنویم (این نمونه و شبیه آن در مورد قیس بن سعد بن عباده هم نقل شده است). سرزده وارد خانه شدن، حتی خانه خود نیز ناپسند است. در آداب سفر آمده است که «پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله نهی کرد که اگر کسی شبانه از مسافرت برگشت، سرزده وارد خانه شود، مگر آنکه قبلا اعلام کند وخبر دهد؛ نهی رسول الله صلّی الله علیه و آله ان یطرق الرجل اهله لیلا اذا جاء من الغیبة حتی یؤذنهم.» (مکارم الاخلاق، ص 266) 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 از زبان قرآن 🍃 موضوع «استیذان»، در قرآن هم آمده است و نشان دهنده اهمیت این مساله در روابط اجتماعی و خانوادگی است. جایگاه این مساله در آیات قرآن، بیشتر مسایل جنسی و نگاه های ناخواسته است و آیات قبل و بعدش نیز به کنترل چشم و نگاه مرتبط است. چه بسا سرزده وارد اتاق یا خانه یا محلی شدن، سبب می شود که نگاه به چهره یا اندام یا صحنه ای بیفتد که ابلیس وسوسه گر، انسان را به دام و کام فتنه بکشد. از این رو اجازه ورود گرفتن، یک پیشگیری احتیاط آمیز از هرنوع نگاه ناروا یا دیدن صحنه های ناپسند یا غیر حلال است. 💠 از زبان قرآن بشنویم که می فرماید: 🌿 «ای ایمان آورده ها! به خانه هایی جز خانه خویش وارد نشوید؛ مگر آنکه قبلا خبر دهید و اذن بگیرید و بر اهل خانه سلام کنید. این برایتان بهتر است؛ باشد که پند بگیرید. اگر در خانه، کسی را نیافتید، وارد خانه نشوید تا آنکه به شما اجازه دهند و اگر به شما گفتند: «برگردید»، شما هم برگردید. این برایتان پاکیزه تر (ورشددهنده تر) است.» ✍️ (نور، آیه 27 و 28) 🌷 اگر اجازه داده نشد، بدون ناراحتی باید برگشت. دلیلی بر ناراحت شدن نیست. خانه، خانه دیگری است و آماده و متمایل نبوده که وارد شویم. این «ادب قرآنی» است که خدا به ما یادآوری می کند که نحوه ورود به خانه دیگران، هم با اجازه باشد، هم همراه با سلام، هم بدون ایجاد وحشت و اضطراب، به نحوی که آنان احساس «انس» کنند؛ استیناس! 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 اجازه گرفتن برای ورود به خانه 🍃 به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی: اجازه گرفتن برای ورود به خانه، کمک می کند که ساکن خانه خود را بپوشاند و از خودش ایمن و خاطر جمع باشد و این روش پسندیده، کمک می کند تا اخوت و برادری و الفت و تعاون عمومی در مسیر آشکار کردن خوبی ها و پوشاندن ناخوشایندی ها استمرار یابد. ✍️ (المیزان، ج 15، ص 118) 🌷 ابوایوب انصاری از پیامبر خدا می پرسد که یا رسول الله، این استیناس که در آیه قرآن مطرح است، چیست؟ حضرت پاسخ می دهد: «گفتن سبحان الله، الحمدلله، الله اکبر، سرفه کردن برای اهل خانه.» ✍️ (مجمع البیان، ج 14، ص 135) 💠 روایت است که مردی به رسول خدا عرض کرد: آیا من برای واردشدن نزد مادرم نیز اجازه بخواهم؟ پیامبر فرمود: آری. آن مرد پرسید: مادرم خدمتکاری جز من ندارد، آیا لازم است هر بار که بر او وارد می شوم، اذن و اجازه بگیرم؟ حضرت فرمود: آیا دوست داری که مادرت را عریان ببینی؟ مرد گفت: نه. فرمود: پس اجازه بگیر و وارد شو! ✍️ (مجمع البیان، ج 14، ص 135) 🌸 آموزش قرآن در باره استیناس و اذن گرفتن، هم درباره خانه های خودمان است، هم خانه دیگران و در هر دو مورد، احترام گزاردن به حرمت ساکنان خانه و محترم شماردن حقوق شخصی آنان است. 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 اذن و اجازه 🍃 نهاد «خانواده»، از مقدسترین نهادهاست. سلامت و استواری آن نیز، مورد توجه اسلام است. نوع برخوردها نسبت به تحکیم رشته های این نهاد، یا گسستن پیوندها و آفت خیز کردن آن مؤثر است. خانواده و خانه، حد و حریمی دارد که باید رعایت شود و مورد تعدی و «مرزشکنی» قرار نگیرد. تهاجم و تعدی به این حدود و حقوق، گاهی هم از طریق «نگاه» است که کنترل آن ضروری است. 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 چشمهای بی بها 🍃 آنچه سبب بی بهایی چشم ها می شود، بی محابایی آنهاست، یعنی شناختن حریم ها و مراعات نکردن حقوق شخصی دیگران و ورود به قلمرو ممنوع. چشم، گوهر ارزنده و نعمت عظیم الهی است و ارزش آن برابر باکل وجود و جان آدمی است، تا آنجا که اگر کسی دو چشم دیگری را کور کند، دیه کامل یک انسان بر عهده او است. ✍️ (رساله نوین، امام خمینی، ج 4، ص 285) 🍃 و دیه یک چشم، به قدر نصف دیه انسان است. اما همین چشم، اگر نگاه خائنانه کند و به خانه ها و عورات و اسرار و درون خانه مردم و به نوامیس دیگران نگاه دزدانه کند و در آن حالت، بزنند و آسیب ببیند، دیه ندارد. این بی ارزشی چشم ناپاک را می رساند که بی اذن و به ناروا و حرام، وارد حریم دیگران می شود و مرتکب گناه می گردد. 💠 فتوای حضرت امام قدس سره چنین است: 🌿 «دید زدن به خانه مردم و نگاه به نامحرم گناه است و صاحبخانه حق دارد سنگ یا چیزی به طرف او پرتاب کند و ضمانی هم بر او نیست. حتی اگر به درون خانه هایی دور، با ابزاری (مثل دوربین قوی) نگاه کند، مثل آن است که از نزدیک نگاه کند. نگاه به درون خانه کسی از طریق نصب آینه نیز همین حکم را دارد.» ✍️ (تحریر الوسیله، امام خمینی، ج 1، ص 492) 🍃 این حرمت شکنی برای چشم های ناپاک، نهایت حرمت گذاری برای حقوق شخصی در زندگی خصوصی انسان هاست. 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 چشمهای بی بها 💠 در حدیثی از رسول اکرم صلّی الله علیه و آله آمده است: 🌿 «هر کس به خانه همسایه اش سرک بکشد تا به عورت مردی یا موی زنی یا بدن او نگاه کند، بر خداوند رواست که او را همراه منافقان به آتش دوزخ افکند....» ✍️ (وسائل الشیعه، ج 14، ص 141) 💠 و نیز فرموده است: 🌿 «هر کس بی اجازه، به خانه ای دید بزند، آنان حق دارند که چشمش را کور سازند.» ✍️ (منهج الصادقین، ملا فتح الله کاشانی، ج 6، ص 292) 💠 در حدیث دیگری امام صادق علیه السلام فرموده است: 🌿 «در چنین حالتی اگر چشمش را معیوب کنند، دیه ای بر آنان نیست.» ✍️ (وسائل الشیعه، ج 19، ص 50) 🌷 از این سو، بی اجازه وارد حریم زندگی کسی شدن تا این حد ناپسند است، از آن سو هم سفارش به اجازه گرفتن برای ورود به خانه دیگری و استیذان و استیناس شده است. 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌷 درسی برای نوجوانان 🌸 ادب دیگری که قرآن می آموزد و به سلامت خانوادگی و اخلاقی جوانان نابالغ مربوط می شود، اجازه گرفتن برای ورود به اتاق پدر و مادر است. این نکته را، هم خود نوجوانان باید رعایت کنند، و هم والدین باید به نحوی شایسته و هنرمندانه و بدون بدآموزی و تحریک، آنان را توجیه کنند. گاهی پدر و مادر، در اتاق خویش ممکن است به استراحت مشغول باشند، با لباس های راحت و وضعی متناسب با خواب. سرزده وارد شدن کودکانی که در سنین قبل از بلوغ باشند، ممکن است عوارضی داشته باشد و نوجوانان را به برخی مسایل انحرافی بکشد. اینجاست که باید نوجوانان، در بزنند، اجازه بگیرند و بی اطلاع و اذن، وارد اتاق دیگران نشوند. آموزش قرآن این است که هم غلامان وخدمتکاران خانه، و هم کودکانی که به سن بلوغ جنسی نرسیده اند، سه بار و در سه هنگام، اذن بگیرند. این سه وقت عبارت است از: 1️⃣ پیش از نماز صبح. 2️⃣ هنگام استراحت ظهر. 3️⃣ شب، بعد از عشاء. 💗 این سه وقت را قرآن کریم به نام «راز» و «سر» پوشیدنی (عورت) یاد می کند و جز این سه وقت را - که معمولا ممکن است افراد در این مواقع، با لباس زیر و وضع خاص یا نیمه لخت یا بدون پوشش کافی باشند - بلامانع اعلام می کند. متن آیه قرآن چنین است: 🌺 «یا ایها الذین امنوا لیستاذنکم الذین ملکت ایمانکم و الذین لم یبلغوا الحلم منکم ثلاث مرات: من قبل صلوة الفجر و حین تضعون ثیابکم من الظهیرة و من بعدصلوة العشاء ثلاث عورات لکم...» ✍️ (نور، آیه 58) 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 درسی برای نوجوانان 🌺 «یا ایها الذین امنوا لیستاذنکم الذین ملکت ایمانکم و الذین لم یبلغوا الحلم منکم ثلاث مرات: من قبل صلوة الفجر و حین تضعون ثیابکم من الظهیرة و من بعدصلوة العشاء ثلاث عورات لکم...» (نور، آیه 58) 🌷 در این آیه، یک مرحله جلوتر و فراتر از اجازه گرفتن برای ورود به خانه را هم مطرح کرده است، یعنی ورود به اتاق شخصی در مواقعی خاص. ممکن است برخی، تردد کودکان را نزد بزرگترها امری ساده و عادی تلقی کنند و بچه ها از این رهگذر، صحنه هایی ببینند و بامسایلی روبه رو شوند که برایشان غیر قابل هضم و درک یا بدآموز باشد و به انحراف بیفتند. این مساله در یک نگاه عام تر، به کنترل روابط همسران نسبت به توجه و دیدن و فهمیدن کودکان مربوط می شود که... بماند! و به این اشاره بسنده کنیم و بگذریم، چرا که مساله چندان مهم است که باید نوشته ای مفصل و مستقل پیرامون آن نگاشت. 🌷 به هر حال، این مساله به ظاهر ساده و جزیی، از چنان اهمیتی در «تصحیح معاشرت» دارد که قرآن کریم به تفصیل و با ذکر جزئیات به آن پرداخته است، تا خانواده ها و فرزندان گرفتار بیماریهای روانی واخلاقی نشوند و از آثار سوء عصبی و روانی نبودن کنترل و حریم درمعاشرتها، بخصوص در مورد خلوت سرا و تردد و دیدن و فهمیدن کودکان، مصون بمانند. در پرونده بسیاری از گرفتاران به بیماری های جنسی و انحرافات اخلاقی از این نوع، اعترافاتی به چشم می خورد که نشان دهنده تاثیر منفی این گونه ولنگاری ها و نبودن حریم در معاشرت ها است. و توجه یافتن کودکان و نوجوانان به برخی از اسرار زندگی خصوصی والدین، که آنان را به گناه می کشد، جای دقت و تامل است، که حضرت امیرعلیه السلام فرمود: «کم من نظرة جلبت حسرة؛ چه بسا نگاهی که حسرت می آورد!» ✍️ (غرر الحکم، ج 4، ص 549) 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 چرا بی اجازه؟ 🍃 رعایت حریم حقوق دیگران در معاشرت ها ما را به بحث از استیذان و استیناس کشاند. ولی سخن اصلی آن است که احترام گذاشتن به این حقوق فردی، شرط اخوت اسلامی در یک جامعه مکتبی است و پای بندی به این اصول، ضامن تداوم دوستی هاست. 🍃 این عمل بی اذن و اجازه، تنها مربوط به ورود به خانه و اتاق اشخاص نمی شود؛ دامنه ای گسترده دارد. اگر کسی یادداشتی می کند و نامه ای می نویسد، نباید دزدانه به آن نگاه کرد. اگر کسی رازی را به امانت نزد ما می گوید، نباید خیانت کرد واسرارش را فاش ساخت. اگر کسی کلید خانه، کمد، کیف یا سویچ ماشین و موتور را به دست ما داد، نباید بیش از حدی که یقین به اذن و رضایت او داریم، در آن تصرف کنیم. اگر دو نفر با هم صحبت خصوصی می کنند، چه حضوری، چه تلفنی، «گوش ایستادن و به نجواها گوش کردن و استراق سمع کردن و شنود گذاشتن»، جایز نیست. اگر حامل نامه ای به دیگران هستیم، حق گشودن نامه و مطالعه محتوای آن را نداریم. اگر پاکتی برای شخصی فرستاده می شود و تاکید می کنند که شخصا مفتوح فرمایید، دیگری حق باز کردن و مطالعه آن را ندارد (مگربا اجازه طرف اصلی). 🍃 بی اجازه نمی توان سر کمد و کیف و جیب و دفتر کسی رفت و چیزی برداشت یا خواند یا تصرف کرد. اگر روی جزوه، بولتن یا خبرنامه ای مهر «محرمانه» خورده است، یا نقل مطلبی از جایی یا کسی منوط به «اجازه» دانسته شده است، در همه این موارد، بی اذن کار کردن، نوعی خیانت است و دور از ادب اسلامی و انسانی. اگر آلبومی «خانوادگی» است، دیگری بی اجازه حق نگاه کردن به آن را ندارد. اگر گفتند: راضی نیستیم مطالب این دفتر را بخوانی، یا اگر مطلبی و انتقادی و مقاله ای نوشتند و با نوشتن «امضاء محفوظ» گفتند که راضی به افشای نام نیستند، افشای آن خلاف ادب و قانون و وجدان است. اگر کسی مطلبی را با ما در میان گذاشت و تاکید کرد که: «راضی نیستم به کسی بگویی»، تا چه اندازه رعایت می کنیم؟ آیا حاضریم اینها را هم جزء حقوق و حدود اشخاص به حساب آوریم و مراعات کنیم؟! 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🍃 راز شخصی و اسرار زندگی خصوصی 🌸 مجموعه آنچه «راز شخصی و اسرار زندگی خصوصی» محسوب می شود، بسیار است. تنها در خانه و اتاق و نامه و راز هم خلاصه نمی شود. ممکن است حتی نوعی از غذا و میوه و خوراکی در خانه و یخچال و ... کسی باشد ولی دوست نداشته باشد که آن را بدانند. یا یک بیماری یا نقص عضو و جسم در کسی باشد که نخواهد دیگری آن را بداند. یا در شرایط بحرانی خاصی قرار داشته باشد که نخواهد مردم بدانند. همه اینها در قلمرو «حریم شخصی» است و ورود به آن اجازه می خواهد. 🌸 گاهی در یک خانواده، یک «اختلاف» است، ولی دوست ندارند که اقوام و آشنایان از این اختلاف باخبر شوند. وسوسه شدن برای پی بردن به آن، و فاش ساختن برای دیگران هم از همین مقوله غیر مجاز وغیر ماذون است. 💠 «سیدقطب»، در اشاره به این نکته لطیف قرآنی و آداب اجتماعی می نویسد: 🌿 «امروز ما مسلمانان، نسبت به این گونه امور دقیق و ظریف، حساسیت خود را از دست داده ایم. گاهی شخصی به خانه برادرش حمله ور می شود، هر لحظه از لحظات شب و روز که باشد، برایش فرق نمی کند. آن قدر در می زند تا باز کنند و اگر در به رویش باز نکنند برنمی گردد تا آنکه صاحب خانه را به ستوه آورد و در بگشایند. گاهی در خانه، تلفن وجود دارد و می تواند پیش از آمدن، تلفنی تماس گرفته و خبر دهد تا اجازه بدهند یا روشن شود که موقعیت مناسب نیست. ولی این راه و شیوه را رها می کند تا بی خبر و بی موقع وارد شود و بدون قول و قرار قبلی به خانه اش رود. متاسفانه چنان شده که عرف هم نمی پذیرد که اگر چه صاحب خانه ناراحت و رنجیده شود، از آمدن بی خبر و غیر منتظره باز گردد. ما مسلمانان امروز، سرزده و بی خبر، هر لحظه که بخواهیم وارد خانه هم می شویم و اگر وقت غذا باشد و غذای مناسبی پیش ما نیاورد، در دلمان می رنجیم. یا شب دیرهنگام به خانه کسی می رویم، اگر آخر شب از ما نخواهد که همان جا بخوابیم، در دل رنجیده می شویم، بی آنکه به عذر آنان در این گونه مواقع توجه داشته باشیم. این نشانه آن است که ما هنوز، به ادب اسلام و ادب رسول خدا مؤدب نشده ایم، برده عرف خطاکاریم. ولی اگر همین گونه مراعات آداب را در غیر مسلمانان ببینیم، برایمان شگفت جلوه می کند و نمی کوشیم دریابیم که ریشه این ادبها در شریعت خود ما نهفته است و بایدبه آن اصل خویش برگردیم.... » ✍️ (فی ظلال القرآن، سید قطب، ج 6، ص 91) 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq
🌸 صمیمیت و اجازه 🍃 هر چند در نوع ارتباطات، گاهی با خویشاوندان و دوستان بسیار صمیمی مواجه هستیم، ولی هرگز این «مجوز» ورود به منطقه ممنوعه از زندگی شخصی آنان شمرده نمی شود، مگر آنکه «اذن صریح» داشته باشیم. در روایات، «نگاه» همچون تیری مسموم از تیرهای شیطان قلمدادشده است. گاهی «گناه»، در پی یک «نگاه» پدید می آید. و اگر کسی نتواند چشم ها و پلک های خود را تحت اختیار و کنترل داشته باشد، به روزسیاه می نشیند. حیف است که انسان از راه نگاه، جهنمی شود. 💠 به فرموده حضرت علی علیه السلام: 🌿 «چشم ها شکارگاه شیطان است.» ✍️ (غرر الحکم، ج 1، ص 335) 💠 این سخن نیز از حضرت مسیح علیه السلام است که: 🌿 «از نگاه به آنچه «ممنوع» است بپرهیزید، چرا که چنین نگاهی بذر شهوت و رویش فسق و گناه است.» ✍️ (میزان الحکمه، ج 10، ص 71) 🌼 بکوشیم تا در سخن، نگاه، رفتار، معاشرت و ارتباط، از آنچه خارج از قلمرو «اذن و اجازه» قرار دارد، وارد نشویم. 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq