ايهام، آوردن واژه‌ای است با حداقل دو معنی (يكی نزديک به ذهن و ديگری دور از ذهن) مقصود شاعر، معمولاً معنی دور است و گاهی هر دو معنی افاده می شود. درک كامل آرايه‌ی ايهام و تشخيص مصاديق آن در ابيات و اشعار، نيازمند آگاهی از معانی مختلف واژه‌ها است. مثال: كيست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود / عاشق مسكين چرا چندين تحمّل بايدش؟ در اين بيت، «رود» دو معنا دارد: ۱)نهر و رودخانه (آب جاری) / ۲)نوعي ساز موسيقيايی در وهله‌ي اول، ذهن در انتخاب معنای اصلی مورد نظر شاعر ترديد می كند، اما با قدری جست‌وجو و تأمل بيش‌تر و با قراين موجود در جمله (عاشق، باده) درمی‌يابيم كه مقصود اصلی شاعر، «ساز» است نه نهر! #ایهام #ایهام_تناسب #امتحان_نهایی #ادبیات #آموزش @Sheeroghazal